Jezus — Nie był synem Józefa

Pytanie (1907) — Czy pierwszy rozdział Nowego Testa­mentu nie mógłby nasuwać myśli że Bóg mógł użyć cudownie tak Józefa, jak i Marii do cielesnego zrodzenia doskonałego czło­wieka Jezusa ?

Odpowiedź — Moją odpowiedzią jest: Nie. Rozdział ten nie może uczyć coś podobnego ani też tego nie uczy dla mego umysłu. Gdyby Jezus był synem Józefa i Marii to byłby On ta­kim samym synem Adama jak jestem ja lub którykolwiek z was i na równi z nami On odziedziczyłby grzech Adamowy, a odzie­dziczywszy ten grzech znajdowałby się, tak samo jak my, pod wy­rokiem śmierci, a będąc pod tymże wyrokiem, On nie mógłby być Odkupicielem samego siebie, a tym, mniej świata. To też Pismo Święte wyraźnie uczy że Odkupicielem mógłby być tylko taki, którego życie nie pochodziło z potępionego źródła. Przeto według nauki tegoż Pisma Świętego życie Pana Jezusa pochodziło od Ojca Niebieskiego, jak to On Sani powiedział że był u Ojca za­nim jeszcze świat był stworzony; a w pierwszym rozdziale-Ewangelii według Św. Jana mamy powiedziane: Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga i Bogiem było ono Sło­wo. To było na początku u Boga. Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.

Tu mamy potwierdzenie o przedludzkiej egzystencji naszego Pana i jak On opuścił chwalę jaką miał u Ojca, uniżył Samego Siebie do stanu niższego od Aniołów, czyli aż do natury ludzkiej i urodzony był z niewiasty, lecz nie był spłodzonym z mężczy­zny. Urodził się pod zakonem aby mógł odkupić świat. Tak więc, według Pisma Świętego, wszystkie szczegóły tej sprawy harmo­nizują jedne z drugimi. Gdybyśmy dołączyli do tego Józefa ze­psulibyśmy wszystko. Jezus nie mógłby być Zbawicielem waszym ani moim, gdyby Józef miał cokolwiek do czynienia z Jego poczęciem. >178< Podaję myśl aby ten, który stawił to pytanie przeczy­tał z piątego tomu Wykładów Pisma św., rozdział 4. — 362

Jezus — Człowiekiem czy Bogiem od zmartwychwstania?

Pytanie (1908) — Jeżeli nasz Pan nie był człowiekiem po Swoim zmartwychwstaniu i nie będzie człowiekiem przy wtórym przyjściu, to jak mamy rozumieć Dz. Ap. 17:31, gdzie Jest po­wiedziane, że Bóg będzie sądził świat w sprawiedliwości przez węża, którego Bóg na to naznaczył ?

Odpowiedź — Słowo mąż lub człowiek używane jest w Piśmie Św. w różnorakim znaczeniu; na przykład apostoł mówi, ze Bóg uczyni dwóch z jednego nowego człowieka. Jakich dwóch ? Wiemy, że byli żydzi, naród wybrany, z których tylu ilu było gotowych przyjąć Pana za niebieskiego Oblubieńca, On przyjął do Siebie. Przyszedł do Swoich, ale Jego właśni Go nie przy­jęli; lecz którzykolwiek Go przyjęli, dał im tę moc (czyli wol­ność, przywilej), aby się stali synami Bożymi.

Następnie przez cały ten wiek Ewangelii, On wybierał małe stadko z pogan i z tych to dwóch (z Żydów i pogan) składać się będzie on jeden nowy człowiek, którego głową jest Pan — Jezus Chrystus, głowa Kościoła, który jest Jego ciałem. To będzie ten nowy człowiek, ten mąż, przez którego Bóg będzie sądził świat w sprawiedliwości. — 363

Jezus — Kiedy stał się Chrystusem?

Pytanie (1909) — Kiedy Jezus stał się Chrystusem i kiedy my stajemy się rzeczywistymi członkami Jego ciała? Czy dzieje się to przy spłodzeniu, czy też dopiero przy zmartwychwstaniu ?

Odpowiedź — Jezus w czasie Swego poświęcenia, był spłodzonym z ducha świętego i takim Go Bóg uznał gdy powiedział: Ten jest Syn Mój miły, Tego słuchajcie, lecz było to tylko jakoby na probacji. Pamiętamy jak to w ogrodzie Oliwnym. On wznosił prośby z wołaniem wielkim i ze łzami do Tego, który Go mógł wybawić od śmierci i rozumiał że gdyby w czymkolwiek chybił poszedłby na wieczną śmierć. Do stanu Chrystusa, poma­zańca Bożego, On nie doszedł w zupełnym znaczeniu tego słowa prędzej aż po powstaniu z umarłych. Przy zmartwychwstaniu był On ogłoszonym jako Syn Boży w mocy i chwale.

Podobnie rzecz się ma z nami. Otrzymujemy ducha świętego z powodu naszego przymierza z Bogiem i gdy pozostaniemy wier­nymi aż do śmierci dostąpimy tego wszystkiego co dostąpił nasz Pan, lecz gdybyśmy stali się niewiernymi, stracilibyśmy wszystko. My również mamy być synami Bożymi przez moc, czyli udział w Jego zmartwychwstaniu. — 363