Modlitwa — w jakiej pozycji.

Pytanie (1908) — Czy chrześcijanie modląc się nie powinni czynić to na kolanach, gdziekolwiek to jest możliwe ? Czy nie powinna to być ich zwykła postawa w modlitwie ?

Odpowiedź — Bóg pozostawia nam znaczną swobodę pod tym względem. Pismo Święte nie mówi ani słowa, w jakiej pozycji mamy przystępować do Boga z modlitwą i ci co myślą, że mogą to najlepiej uczynić w pozycji stojącej, nie mają w Piśmie Świętym nic takiego, co ganiłoby to, a ci co myślą, że na kolanach mogą najlepiej zbliżyć się do Boga i wylać przed Nim swe serca, nie mają w Piśmie Świętym nic takiego co wstrzymywałoby ich. Godzę się z tym, że postawa klęcząca jest >295< bardzo nabożna, lecz nie wiem, czy byłaby ona najlepsza w każdym wypadku. Przypuśćmy że obecnie powiedzieliśmy: Uklęknijmy wszyscy do modlitwy. Zauważylibyście, że czyniąc to spowodowalibyście znaczną wrzawę krzesłami, zbrudzilibyście sobie ubrania pyłem z obuwia, itp.

Gdyby Pan powiedział, że modląc się mamy klęczeć, z pewnością że wy i ja klękalibyśmy, bez względu ile kłopotu by nam to sprawiało; lecz gdy Pan nie powiedział tego, ale pozostawił nam wolność, myślę, że powinniśmy używać naszego zdrowego rozsądku. Mój rozsądek mówi mi, że Bóg niema względu na formę; że On patrzy na serce i gdy serce korzy się przed Nim, to jest Jemu przyjemne. Jeżeli zaś serce nie ukorzy się przed Bogiem, to wszystko inne i tak nic nie znaczy. Zatem co my chcemy, to aby serca nasze przyklękały, czyli, abyśmy dochodzili do jak najpokorniejszej postawy w naszych sercach, a co do zewnętrznej formy, to niech decydują okoliczności lub każdy dla siebie.

O ile to tyczy się moich prywatnych modlitw, to prawie zawsze przyklękam do modlitwy porannej i wieczornej; lecz modlę się też dość często wtedy, gdy nie klęczę. Zwykle ostatnie co czynię na łożu, zanim zasnę, to modlę się i czynię to również pierwsze po przebudzeniu się. Tak więc, modlę się na łożu, modlę się gdy wstanę, a także zanim się kładę. Myślę, że i wy to czynicie. Niema w tym żadnych przeszkód. Jak widzicie, mamy w tym zupełną swobodę, a apostoł mówi: „Zawsze się modląc i dziękując Bogu”. Zapewne nie moglibyśmy zawsze klęczeć, ani też nie powinniśmy ograniczać naszych modlitw tylko do takich chwil i okazji, gdy możemy to czynić na kolanach. — 546

Mojżesz — Czemu wywiesił węża?

Pytanie (1911) — Dlaczego Mojżesz wybrał formę węża wtedy gdy wywiesił węża miedzianego synom Izraelskim na pustyni ?

Odpowiedź — On wybrał formę węża, ponieważ był posłusznym Bogu, a Bóg powiedział jemu co miał wywiesić. — 497

Mojżesz — Okres urzędu Pośrednika.

Pytanie (1911) — Jak długo Możesz był pośrednikiem ?

Odpowiedź — Mojżesz jest pośrednikiem przymierza zakonu i będzie nim dokąd to przymierze będzie w życiu. Przymierze to nie miało i dotąd niema innego pośrednika; Mojżesz jest nim i dziś. Pośrednictwo przez niego dokonane było dobre przez cały czas aż dotąd; tak samo, jak gdyby sekretarz Stanu zawarł przymierze pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią. Jak długo byłby on pośrednikiem tego przymierza? Tak długo, jak przymierze to istniałoby. Tak i Mojżesz jest wciąż jeszcze pośrednikiem, czyli tym, który uskutecznił przymierze pomiędzy Bogiem a Izraelem. Przymierze zakonu jest wciąż jeszcze w życiu, przeto Mojżesz jest wciąż pośrednikiem tego przymierza, chociaż jest on umarłym. Podobna myśl, wyrażona jest w Piśmie, gdzie czytamy: „Przełóż aż do dnia dzisiejszego, gdy Mojżesz czytany bywa” itd. Pamiętamy także >296< słowa naszego Pana, że na stolicy Mojżeszowej usiedli nauczeni w Piśmie i Faryzeusze. Mojżesz wciąż ma swoją stolicę Jako pośrednik przymierza zakonu; był on reprezentowany przez tych którzy później następowali jako przedstawiciele tego obrządku. — 498