Okup — Udział Kościoła.

Pytanie (1916) — Czy Kościół ma udział w zaspokajaniu Sprawiedliwości?

Odpowiedź — Kościół niema żadnego udziału w Okupowej ofierze, ponieważ Okupową ofiarą był człowiek, Chrystus Jezus, który dał Samego Siebie na Okup za wszystkich. Nic więcej nie było potrzebne. Lecz Kościół będzie mieć z tym do czynienia w tym znaczeniu, że zanim Jezus zastosuje ten Okup za świat, Kościół będzie z świata wybrany i stanie się Jego ciałem, a gdy po skończeniu tego wieku On okaże się aby zasługę Swoją zastosować za świat, Kościół będzie uczestniczyć z Nim i w taki to pośredni sposób będzie miał do czynienia z okupem. — 573

Okup — Czemu Jezus był ukrzyżowany?

Pytanie (1916) — Czy potrzebne było dla Jezusa umrzeć na krzyżu za grzechy świata ? Jeżeli nie, to czemu był ukrzyżo­wany? Czy aby zadość uczynić wymaganiom zakonu?

Odpowiedź — Nie było konieczne dla Jezusa umrzeć na krzyżu, aby zadość uczynić wymaganiom Boskiego prawa przeciwko Adamowi. Adam nie był skazany na śmierć krzyżową, przeto i wykupienie Adama nie wymagałoby tego. Gdy jednak Bóg z wszystkich narodów ziemi wybrał Żydów za Swój naród i zawarł z nimi przymierze, uczynione było zastrzeżenie, że i wielcy przestępcy tego narodu mieli być krzyżowani, przeklęci szczególniejszym przekleństwem. Najwyższym przekleństwem zakonu było: Przeklęty każdy kto wisi na drzewie. Nic ponadto Żydzi nie mieli czynić, lecz zakon wyszczególnił to jako największe przekleństwo, na ile to tyczyło się narodu żydowskiego. Oni potrzebowali coś więcej, aniżeli reszta ludzkości i dla nich potrzebnym było aby Jezus zachował cały zakon, ponieważ w tym celu narodził się pod zakonem.

Żydzi znajdowali się pod tym zakonem. Nie tylko pod pier­wotnym prawem, które nałożyło wyrok śmierci na Adama, ale ponadto Żydzi znajdowali się jeszcze pod Mojżeszowym przy­mierzem zakonu. Oni więc potrzebowali wykupienia, które obejmowałoby także wszystkie pogwałcenia prawa Mojżeszowego, a prawo to przepisywało, że najgorsi przestępcy mieli być powieszeni na drzewie. To też Jezus, aby zadość uczynić zakono­wi, aż do ostatnich granic, musiał umrzeć na drzewie. — 573

Okup — Życie przez zachowanie zakonu.

Pytanie (1916) — Jak mógł Jehowa zaofiarować życie przez zachowanie zakonu, ludziom, którzy już byli potępieni pod, Boskim prawem ?

Odpowiedź — Boskie prawo nie działa arbitralnie. Bo­skim warunkiem zawsze było że człowiek doskonały, któryby zachował Boskie prawo, mógł mieć żywot wieczny. Powodem >373< potępienia Adama było właśnie to, że on nie zachował Bo­skiego prawa.

Rodzaj jego zaś, odziedziczywszy jego niedoskonałość i zro­dzony w grzechu, nie mógł Boskiego prawa zachować. Gdy Bóg zawarł umowę z narodem Izraelskim, to możemy rozumieć, że była to umowa jaką Bóg mógłby zawrzeć z jakimkolwiek stwo­rzeniem. Jakiekolwiek stworzenie, które zachowałoby Boskie prawo, mogło otrzymać żywot wieczny. Tak też Bóg powie­dział żydom — wiedząc jednocześnie, że oni nie będą mogli zachować zakonu i że On uczyni dla nich pewne inne zarzą­dzenie; mimo to jednak w tym wszystkim mieści się ta zasa­da, że ktokolwiek czyniłby te rzeczy, przez nie żyć będzie. Bóg pokazał, że nie potępi ich za to że są dziećmi Adamowymi, ale że są grzesznikami. Jak to i Apostoł powiedział: Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat i śmierć, przez, czy­li w rezultacie czego? Nie w rezultacie tego, że wszyscy są dziećmi tego jednego człowieka, nie! Ale śmierć dlatego, że wszyscy są grzesznymi. My jesteśmy grzesznymi, bośmy dzieć­mi tego jednego człowieka; lecz gdyby które z dzieci Adama mogło być zrodzone bez grzechu i pozostać bez grzechu, to mo­głoby mieć życie przez zakon. — 574