Okup _ Czy depozyt był dany raz za wszystkich?

Pytanie (1916) — Czy depozyt ceny okupowej w rękach Boskiej sprawiedliwości był uczyniony raz za wszystkich ?

Odpowiedź — Nie wiem dokładnie, co pytający ma na myśli. Naturalnie, że depozyt był uczyniony raz za wszystkich. Znaczy, że jeżeli złożyliście milion dolarów do banku, suma ta była tam złożona raz na zawsze, ponieważ nie mieliście zamiaru jej wyciągać, aż dopiero w czasie właściwego użycia. Tak samo, Pan nasz Jezus, złożył depozyt w ręce Ojcowskie z zamiarem, że przy końcu tego wieku On użyje Swą zasługę na korzyść i zgładzenie grzechów całego świata. — 672

Okup — Czy przypisanie było raz za wszystkich?

Pytanie (1916) — Czy przypisanie Chrystusowej zasługi Kościołowi było uczynione raz za wszystkich ?

Odpowiedź — Przypisanie uczynione było raz za wszystkich gdy Jezus wstąpił na wysokość i okazał się przed obliczem Bożym za nami. On nie potrzebuje okazywać się za nami codziennie, drodzy bracia, ani potrzebuje okazywać się za tobą, potem za mną, to znowu za kimś innym, ponieważ Ojciec traktuje cały Kościół jako jedną całość i to wszystko było przejrzane przez Boga i przekazane Jezusowi w jednym czasie. >371<

Ojciec dał Kościół Jezusowi, więc On przypisał Swoją zasługę temuż Kościołowi, wszystkim członkom tego Kościoła, wszystkim, którzy podchodzą pod warunki powołania do tegoż Kościoła. To zostawia drzwi otworzone dla każdego, że może wchodzić pod te warunki, aż przeznaczona liczba zostanie wy­pełniona.

Owe przypisanie więc daje nam obecnie tyle co dawało wiernym wtedy, gdy Jezus okazał się przed obliczem Bożym. A duch święty dany wtedy nie był duchem danym każdemu po­jedynczo, ale był to święty duch Boży, dany całemu Kościołowi. Poprzednio było to już dane Jezusowi, jako Głowie ciała, lecz gdy On wstąpił na wysokość upoważnił zlanie tegoż ducha na Kościół, który jest Jego ciałem. To też Jezus powiedział raz uczniom: Dokąd nie odejdę do Ojca, duch święty nie przyjdzie do was. To pokazuje, że chociaż On już otrzymał ducha świę­tego, to jednak dokąd nie wstąpił do Ojca i nie okazał się za nami, duch święty nie mógł zstąpić. Duch święty nie był jeszcze dany, ponieważ Jezus nie był jeszcze uwielbiony. Lecz gdy On wstąpił na wysokość przed oblicze Ojca, uczynił tam przy­pisanie Swej zasługi. W ręce Twoje poruczam ducha Mego. To było w rękach Ojca jako depozyt. Gdy więc Jezus okazał się przed obliczem Ojca, to jakby powiedział: „Ojcze, Ty masz w rękach dostateczne zadośćuczynienie za grzechy całego świata. Teraz Ja chcę przypisać, chcę użyć tę wartość w zasto­sowaniu do Kościoła. Nie aby oni z tego coś dostali; nie, bo to ma być za świat, lecz Ja chcę przypisać to członkom Ko­ścioła, aby przykryć ich zmazy, bo inaczej oni musieliby po­zostać w świecie i mieć swój dział w tym. Ja tylko przypisuję to im, lecz to nadal pozostanie w Twoich rękach i zamierzone jest ewentualnie za świat”. Tak więc, całe to przypisanie uczy­nione było wtenczas, i za cały Kościół. — 572

Okup — Zastosowanie.

Pytanie (1916) — Czy zastosowanie Okupu za świat będzie raz za wszystkich ?

Odpowiedź — Cena Okupu nie będzie nigdy zastosowana do świata. Świat niema z tym nic do czynienia. Ten co po­tępił jest Ojciec. Prawo Boże potępiło człowieka na śmierć, to prawo potrzebuje być zaspokojone i to będzie uczynione u Ojca. Ludzkość nie będzie miała nic do czynienia z Okupem. To wszystko jest pomiędzy Jezusem a Ojcem. Po skończeniu tego wieku gdy Kościół zostanie uwielbiony, gdy przypisywanie skończy się i gdy cała zasługa Chrystusowa będzie dostępna dla świata, wtedy będzie ona przedstawiona Boskiej Sprawie­dliwości. Przywileje Okupu wtedy natychmiast dosięgną czło­wieka, ponieważ Okup złożony był Bogu na to, aby człowiek mógł być uwolnionym, czyli aby wyrok śmierci ciążący na ro­dzaju ludzkim mógł być usunięty. Przez całe następne tysiąc lat nie będzie wyroku śmierci przeciwko człowiekowi, bo wyrok ten będzie zniesiony. Chrystus dokona tego przez zastosowanie Swej zasługi. Wszyscy będą wtedy traktowani przez Onego Wielkiego Pośrednika i przez całe Tysiąclecie korzystać będą >372< z Okupu; jednak sam Okup nie będzie wcale dany ludzkości. — 572