Teraźniejsza prawda — Skutek dla tych, co nie wierzą.

Pytanie (1911) — Czy możliwe jest dla tych, co są w prawdzie, przejść do Wielkiego Grona, czy też oni będą musieli uczynić swe wezwanie i wybranie pewnym albo iść na wtóra śmierć?

Odpowiedź — Nie wiem o takim ograniczeniu, jakie zawiera się w tym pytaniu. Moim wyrozumieniem jest, że są osoby będące w teraźniejszej prawdzie, które mogą me dochodzić do wystawionego wzoru i z tego powodu nie będą przyjęte w skład Ciała Chrystusowego. To niekoniecznie znaczy, że pójdą na wtóra śmierć. Wtóra śmiercią ukarani będą tylko tacy, którzy dobrowolnie i świadomie odrzucą Pana i Jego łaskę. Bóg nie ma upodobania w posyłaniu kogokolwiek na wtóra śmierć i nie­zawodnie wielu będzie takich, którzy nie dojdą do ideału wystawionego przez Pana, lecz nie będą też tak złymi aby zasłu­giwali na wtóra śmierć. Jednakowoż naszą doradą jest, abyśmy wszyscy starali się uczynić nasze wezwanie i wybranie pewnym. >625< — 548

Teraźniejsza prawda — Wielu chrześcijan jeszcze nieoświeconych.

Pytanie (1915) — Czy są w obecnym czasie spłodzeni duchem świętym lecz nie będący w teraźniejszej prawdzie?

Odpowiedź — Różne są, stopnie ducha świątobliwości, w jakim dziecko Boże może znajdować się w różnych czasach swoich doświadczeń. Sami możemy mieć większa miarę ducha świętego obecnie aniżeli mieliśmy dawniej, przyjmując fakt, że kiedyś mieliśmy go mniej. Mogą również być tacy, którzy mają mniejsza miarę ducha, co znaczyłoby, że nie wzrastają duchowo i zagaszają ducha świętego, którym zostali zapieczętowani.

Nie mamy mniemać, że wszyscy spłodzeni duchem świętym są akuratnie na tym samym poziomie, tak pod względem ich duchowych pragnień, jak i pod względem rozwoju i znajomości Boskiego planu. Wzrastamy w łasce w proporcji do naszego wzrostu w znajomości i na odwrót. Gdy miara łaski zmniejsza się nam, znajomość zaczyna zanikać. Faktycznie cały świat znajduje się w takim złudzeniu, że po przebudzeniu naszym zdzi­wieni byliśmy, że tak mało wiedzieliśmy o chwalebnym posel­stwie danym przez Boga.

Wnosimy, że byliśmy dziećmi Bożymi zanim doszliśmy do zupełnej znajomości, wierzymy więc, że tak samo inni mogą być dziećmi Bożymi, chociaż nie mają zupełnej znajomości; żyjemy przy końcu okresu żniwa, kiedy to Bóg sprawia aby prawda, rozchodziła się po świecie; a jednak on przeciwnik wznosi kurzawę błędów i oszczerstw, aby wstrzymać ludzi od poznania prawdy.

Rzadko kiedy Bóg czyni tak jak uczynił w wypadku Saula z Tarsu, którego powalił na ziemię światłem jaśniejszym od słońca w południe. A ponieważ wierzymy, że wciąż jeszcze są dziatki Boże żyjące na bardzo skąpej potrawie — że są bracia w Chrystusie potrzebujący naszej pomocy — przeto staramy się im pomagać. W przeciwnym razie zaniechalibyśmy wszelkiej pracy (publicznej, rozumiejąc, że dla wszystkich otworzą się wa­runki korzystne, skoro królestwo zostanie ustanowione.

Biblia mówi o Wielkim Gronie jako lud wielki; jakoby klasa głupich panien była większa od klasy panien mądrych; i daje także do zrozumienia, że nie wszyscy z klasy Wielkiego Grona wyjdą z Babilonu przed jego upadkiem. Wynijdź z niego ludu Mój, abyś nie był uczestnikiem grzechów jego i nie wziął z plag jego — było Boskim wołaniem przez ostatnie kilkadziesiąt lat.

Pismo święte pokazuje, że niektórzy wyjdą a inni nie wyjdą, nie uwolnią się z więzów Babilonu. Głupie panny zobaczą w końcu, że z powodu braku dostatecznej miłości i zapału, straciły miejsce w klasie Oblubienicy. Jednak pójdą za nią na pałac królewski; będą jej pannami — stanowisko mniej zaszczytne, lecz zapewniające im życie wieczne na poziomie duchowym. Mamy wiec powód do wierzenia, że spłodzonych duchem, świętym dzieci Bożych jest dotąd w Babilonie znaczna liczba. Gdyby >626< oni byli w naszym miejscu a my w ich, to z pewnością podejmowaliby heroiczne zabiegi aby nas wydostać z Babilonu; przeto i my czyńmy podobnie. — 549