Typy — Mocniejsze słowo niż figura albo obraz.

Pytanie (1916) — Jaka jest różnica pomiędzy słowami typ, figura i obraz?

Odpowiedź — Jest znaczne pokrewieństwo pomiędzy tymi słowami. Dla niektórych ludzi one wszystkie znaczą to samo; dla innych będzie cokolwiek różnicy w znaczeniu. Typ jest figurą i jest także obrazem, nakreślonym do wyprowadzenia pew­nych ważnych spraw i szczegółów, jako Boskie zarządzenie. >631<

Figura jest mniej dokładną reprezentacją albo określeniem spraw niż typ. Abraham otrzymał Izaaka od śmierci w figurze (Żyd. 11:17-19); to jest, tam była obrazowa ilustracja poleczona z tą sprawą, lecz nie tak wyraźna jak w typie.

Obraz, figura albo przypowieść ma wagę i wartość według charakteru osoby, która uczyniła obraz albo przypowieść odpo­wiednio do swej istotnej zasługi. Typ byłby ponadto wszystko w tym, że jest jaśniejszym określeniem i obejmuje Boskie przewidzenie i zrządzenie. Bóg daje typy. Człowiek może dać obrazy, figury albo przypowieści.

Przypowieść jest figura; jest słownym obrazem, lecz nie jest typem. Ona nie ma tej akuratności jak typ. Użylibyśmy słów przypowieść i obraz w ten sam sposób; bo nie widzimy różnicy.

Typ jest akuratnym wzorem swego antytypu, tak jak drukarskie czcionki odpowiadają temu, co jest wydrukowane z nich. Izaak był typem na Chrystusa; Rebeka, jego żona, typem na Oblubie­nicę Chrystusa; Ismael, syn Abrahama z niewolnicy Sary, był typem na naród Izraelski, rozwinięty pod Przymierzem Zakonu, którego typem była Hagar, niewolnica. — 722

Tysiąclecie — Nie będzie tam dziecięcia.

Pytanie (1910) — Nie będzie tam więcej nikogo w wieku dziecinnym, ani starca, któryby nie dopełnił dni swoich; bo dziecię w stu latach umrze; ale grzesznik, choćby miał i sto lat, przeklęty będzie. Co to orzeczenie z Izajasza 65:20 oznacza?

Odpowiedź — Rozumiem, że jest to opis Tysiąclecia, gdy obecny krótki wiek życia ludzkiego będzie należeć do przeszłości, nie będzie tam umierania niemowląt kilka dni starych. Grzesznik, przeklęty przez Boga, umierający wtórą śmiercią, po stu latach życia, będzie zaledwie dzieckiem w tym nowym porządku rzeczy; prawie tak samo jak sprawa miałaby się przed potopem, kiedy to przeciętny wiek życia ludzkiego był pomiędzy 600 a 900 lat. Ktokolwiek umarłby wtedy w stu latach, umierałby prawie że w dzieciństwie, ponieważ z reguły ludzie wtedy nie byli uważani za zupełnie rozwiniętych, prędzej aż dopiero gdy liczyli około sto lat życia. Niektórzy z tych patriar­chów stall się ojcami dopiero po sześćdziesięciu, dziewięćdzie­sięciu i stu latach życia. Zatem taką byłaby moja myśl co do tego tekstu Pisma świętego. Nie mówi tam, że nikt nie umrze prędzej jak po stu latach. Być może, iż niektórzy będą tak nie­ poprawni i tak przeciwni Boskiemu porządkowi rzeczy, że umrą prędzej niż w stu latach; lecz w ogólnym znaczeniu tekst ten zdaje się uczyć, że Bóg zamierza dać do sto lat próby każdemu członkowi rodzaju ludzkiego. Jednak niektórzy z tych mogli mieć nieco próby już w doczesnym życiu i w takim razie zachodziłaby różnica w Ich okresie próby w Tysiącleciu. Nie wiemy tej sprawy na pewno; będzie dosyć czasu dowiedzieć się o tym gdy już tam się znajdziemy. Nie martwmy się względem nieukończonych mostów, aż dojdziemy do rzeki. >632< — 492