Grzech — Żyć bez grzechu.

Pytanie (1912) — Gdy Apostoł pisał: To wam pisze, aby­ście nie grzeszyli. (1 Jan 2:1), czy zawiera się, w tym mysi, że jest możliwe dla nas nie grzeszyć ?

Odpowiedź — Czytając te i wiele innych tekstów Pisma Świętego powinniśmy ustawicznie mieć na pamięci, że ci, co zo­stali przyjęci od Boga za Jego dzieci, spłodzeni z ducha świę­tego i stali się członkami ciała Chrystusowego, są zaliczeni do Nowego Stworzenia i więcej nie są uważani za ludzi. Zatem w tym tekście wyrażenie: abyście nie grzeszyli odnosi się do Nowego Stworzenia, jakby Apostoł mówił: "Powód, dla które­go to piszę, jest ten, ażebyście pojęli swoją odpowiedzialność i wstrzymali się od grzechu, trwając dalej w miłości Bożej". Na­stępnie mówi, jak to może być uczynione. Tak w tym, jak w innym względzie wykazuje, że Nowe Stworzenie jest odpowiedzialne za ciało. Ktokolwiek by mówił, że jest doskonałym i bez skazy, taki zwodzi samego siebie. Jakiekolwiek skazy, te nie są Nowego Stworzenia, ale ciała. Gdyby Nowe Stworzenie grzeszyło dobrowolnie, przestałoby być Nowym Stworzeniem, ponieważ No­we Stworzenie jest spłodzone z ducha świętego, przyłączyło się do walki przeciw grzechowi i spogląda w stronę przeciwną niż grzech.

Gdyby zaś kto zgrzeszył, niech nie traci ufności w Boga lecz niech pamięta, że Ojciec Niebieski przewidział, że Nowe Stworzenie nie będzie zupełnie zdolne opanować każdą myśl, słowo i uczynek ciała, dlatego przygotował Orędownika, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego, ażeby się za nami wstawiał do Ojca i aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami. — Żyd. 9:24.

Gdybyśmy zauważyli, że z braku wiary, lub słabości ciała uczyniliśmy coś przeciwnego woli Bożej i na naszą szkodę, odnośnie duchowych korzyści, w takim razie nie powinno się tracić czasu, lecz starać się powrócić na właściwą drogę, uda­jąc się do Pana. Mamy ołtarz poświęcony drogocenną krwią Chrystusową, przeważający pod każdym względem ołtarz, któ­rego poświęcił Aaron krwią figuralnych zwierząt; w tym wzglę­dzie mamy powiedzieć: Przystąpmyż tedy z ufnością (z od­wagą — pełni nadziei) do tronu łaski, abyśmy dostąpili miło­sierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy czasu przygodnego. — Żyd. 4:16. >161< — 653

Grzech — Czy Nowe Stworzenie może grzeszyć?

Pytanie (1913) — Czy można, powiedzieć z jakiegokolwiek punktu zapatrywania, że Nowe Stworzenie może grzeszyć ?

Odpowiedź — Nowe Stworzenie może grzeszyć, bo gdyby nie mogło, to nie umarłoby wtóra śmiercią, lecz jeżeli Nowe Stworzenie zgrzeszy, w takim razie karą jest wtóra śmierć. Nowe Stworzenie przedstawia zmysł Boży otrzymany po ofiarowaniu i gdy Pan Bóg udzielił Swego ducha, osoba, która w ten sposób otrzymała ducha świętego, liczy się Nowym Stworzeniem w Chrystusie Jezusie i tak długo, jak pozostaje w tym stanie, to Nowe Stworzenie nie będzie grzeszyć. Mogą okazać się niedo­skonałości, lecz nie mają znaczyć niewierności Nowego Stwo­rzenia. Jak moglibyśmy być świętymi, przedstawiającymi du­cha Bożego, a jednocześnie być dobrowolnie niedoskonałymi?

To niemożliwe. Apostoł mówi, że ten skarb, Nowe Stworzenie, posiadamy w naczyniach glinianych, a to naczynie ma swoje słabości i skłonne jest do pokus; ciało może potknąć się i popełnić błąd, może być usidlone nawet w poważny grzech, lecz w takich razach nie zawsze znaczy, że to uczyniło Nowe Stworzenie; ono może żałować tego postępku, ale go nie po­pełniło. Grzech jakiegokolwiek rodzaju nie może być inny, jak pochodzący ze słabości ciała, który może na nas przypaść w chwi­li, gdy nie mamy się na baczności. Pan zapewnia nas, że w ta­kich razach Jego łaska będzie dla nas dostateczną, a moc Jego stanie się w nas doskonałą i objawi się pomimo naszych sła­bości. Nowe Stworzone, gdyby zgrzeszyło, przestaje nim być. Nie możemy powiedzieć, że Nowe Stworzeni e jest grzeszni­kiem. Z chwilą, gdy kto otrzyma ducha Bożego, staje się No­wym Stworzeniem, gdyby zaś uczynił z rozmysłem coś prze­ciwnego Bogu, w tej chwili przestaje być Nowym Stworzeniem, a zatem Nowe Stworzenie nie mogłoby grzeszyć dobrowolnie, ponieważ to byłoby przeciwne nowej naturze, a gdybyśmy grze­szyli w tych okolicznościach, znaleźlibyśmy się pod karą wtórej śmierci.

Niekiedy Nowe Stworzenie jest usidlone i w pewnej mierze współdziała z ciałem, zaś ciało usidla Nowe Stworzenie tak, że nie może mu się wywinąć - ujść. W takim razie Nowe Stworze­nie jest do pewnego stopnia odpowiedzialne za swoją powolność i zgodność; zapewne w takim razie Nowe Stworzenie otrzyma odpowiednią karę od Pana za swoją uległość w danej sprawie, bo ono jest odpowiedzialne za słabości ciała, nawet wtenczas, gdy się wcale nie zgadza na postępek ciała. Nowe Stworzenie obowiązane jest trzymać nad ciałem kontrolę, a Pan dostarczy potrzebną do tego pomoc. Jeżeli nie zdołamy panować nad cia­łem, to zapewne z powodu niedbałości, a za to jesteśmy od­powiedzialnymi. Pan wie, cośmy za ulepienie, wie żeśmy pro­chem i dlatego daje nam możność wyjścia. Gdyby jaki człowiek był zachwycony w jakim upadku, otrzyma od Pana naganę, co pomoże mu do wydostania się z jego trudności, pomoże mu, żeby się dopatrzył gdzie popełnił błąd, jako Nowe Stworzenie. Jeżeli to było całkowicie lub częściowo słabością ciała, to będzie darowane, lecz musimy się udać do tronu łaski, aby otrzymać przebaczenie >162< w każdej potrzebie. Pan Bóg sobie życzy, abyśmy do Niego przystępowali z prośbą o przebaczenie naszych grzechów. To pomaga nam do upokorzenia się i pokazuje jak jesteśmy słaby­mi i nic nie znaczącymi i jak wiele zależnymi od naszego Arcykapłana, by otrzymać niezbędną pomoc, abyśmy ostatecznie mogli stać się zwycięzcami. — 654