Kupienie — Co Pan kupił?

Pytanie (1910) — Rozumiemy, że dotąd Pan jeszcze nie kupił świata. Czy kupił On Kościół ? Jeżeli nie, to jak możemy rozumieć Pismo, które mówi: Nie jesteście sami swoi, aleście kupieni ?

Odpowiedź — Rozumiem, że to Pismo mówi jesteście, wy, a nie mówi oni. Nie jesteście sami swoi, aleście kupieni. Pan nasz Jezus jest przedstawiony jako Ten, który zapłacił sprawiedliwości wymaganą cenę, na ile to tyczy się Kościoła. Zatem Kościół jest kupiony i wszyscy stający się częściami klasy Kościoła są w to włączeni i traktowani według tej chwalebnej obietnicy, pierwej aniżeli świat, który dotąd nie jest kupiony. — 555

Lekarstwo na sen — Czy poświęceni mają je używać?

Pytanie (1912). — Czy osoba, poświecona Bogu, i chora na nieuleczalną chorobę, zgrzeszyłaby, gdyby użyła lekarstwa na sen, aby ulżyć wielkim boleściom, czyniącym ją niezdolna do pracy ?

Odpowiedź. — Taka osoba nie grzeszyłaby gdyby użyła lekarstwa na sen. Wolno nam ulżyć takim boleściom, tak jak wolno nam ulżyć cierpieniu głodu przez jedzenie. Gdy jesteśmy spragnionymi, ulżymy pragnieniu przez napicie się. Wszystkie pokarmy są lekarstwem w tym sensie. Łagodzimy przyczynę bólu, biorąc to, co daje nam ulgę. Gdybym znajdował się w stanie nieuleczalnej choroby, która sprawiałaby wielkie cierpienie, i gdyby lekarstwo na sen było jedyną i dobrą rzeczą do ulżenia cierpieniu, czułbym się zupełnie spokojnym w użyciu lekarstwa na sen. Lecz, zasięgnąłbym wpierw rady lekarza, czy tego rodzaju lekarstwo jest niezbędnie potrzebne dla mnie. Gdyby on powiedział że nie, że sobie więcej zaszkodzę, odurzę samego siebie, to nie używałbym takich lekarstw. Nie ma >254< jednak dwóch wypadków które byłyby jednakowe. Ogólnie biorąc, wszystkie lekarstwa na sen są szkodliwe i mają być używane tylko w ostateczności i to za właściwą poradą. — 513

Lewici — Przedstawiają Wielkie Grono.

Pytanie (1909) — W jaki sposób Lewici przedstawiają Wielkie Grono ?

Odpowiedź — Zdaje mi się, że już wczoraj odpowiedziałem na takie pytanie. Powtórzę jednak odpowiedź. Pierworodni, którzy w Egipcie znajdowali się pod ochroną krwi i byli zachowani od śmierci, tej nocy gdy inni zostali pobici, przedstawiali Kościół Pierworodnych, których imiona zapisane są w niebie. Ci pierworodni Izraela, stosownie do rozporządzenia Bożego, zostali następnie zastąpieni całym pokoleniem Lewiego. Tak więc całe pokolenie Lewiego przedstawiało dom wiary, albo Kościół Pierworodny. W tym pokoleniu była pewna rodzina czyli klasa, wybrana na kapłanów i ci byli przedstawicie­lami Kościoła Pierworodnych, który ma być Oblubienicą, małżonką Barankową. Resztę zaś Lewitów przedstawiała pozostała część domu wiary, czyli wielkie grono, które idzie za maluczkim stadkiem kapłanów i stanowić będzie sługi na poziomie duchowym. — 435

Lewici — Do nich należeć będzie dziedzictwo niebieskie.

Pytanie (1912) — Jeśli pozafiguralni Lewici nie mają dziedzictwa na ziemi, jak to wykazane jest w figurze, to jaką otrzymają nagrodę ?

Odpowiedź — Figuralnymi Lewitami było całe pokolenie Lewiego, z którego jedna rodzina wybraną była na kapłanów. Na pustyni Synajskiej Pan oddzielił Lewitów dla Swojej służby. (4 Moj. 3:11-16). Odtąd to jedno pokolenie przedstawiało pierworodnych Izraela, o których Apostoł mówi, że byli figurą Kościoła Pierworodnych (Żydów 12:33) — figurą klasy duchowej.

W figurze, całe pokolenie Lewi było pozbawione wszelkiego dziedzictwa w ziemi. Nie dano im żadnego tytułu własności ziemskiej. Ziemia była podzielona pomiędzy inne pokolenia, ale Lewitom nie dano żadnego działu. Bóg w ten sposób zaznaczył figuralnie, że pozafiguralni Lewici nie otrzymają ziemskiego dziedzictwa. Cały Kościół Ewangeliczny powoływany jest do stanu niebieskiego i dlatego członkowie jego są odcięci od ziemskich praw ludzkich, aby mogli mieć niebieskie prawa Nowych Stworzeń. Apostoł mówi, że Bóg powołał nas powołaniem świętym, niebieskim i wysokim powołaniem. - 2 Tym. 1:9; Hebr 3:1; Filip 3:14.

Pokolenie Lewiego podzielone było na dwie klasy, na klasę kapłańską i na Lewitów, czyli klasę służebną. W pozafigurze są dwie klasy na poziomie duchowym — Królewskie Kapłaństwo, składające się z Chrystusa i Kościoła, Jego Oblubienicy, a także klasę sług panny towarzyszki idące za nią i które mają wejść do Pałacu Królewskiego z radością i śpiewaniem. Ponieważ te nie doszły do wysokiego wzoru wymaganego od tych co wejdą >255< do klasy Oblubienicy, nie są uważane za godne być klasa, jaka jest przedstawiona Królowi w ubiorze haftowanym. Jednakowoż wszyscy tacy muszą mieć zacny charakter, jeżeli godni są otrzymać gałązki palmowe, wykazujące ich zwycięstwo nad grzechem i wszelkim złym. - Ps. 45:13-14, Obj. 7:9-17. — 435