Zwycięzcy — Którzy są więcej niż zwycięzcy?

Pytanie (1912) — Czy jest wzmianka w brata pismach o zdaniu Więcej niż Zwycięzcy? Czy jest właściwym powiedzieć, że członkowie Maluczkiego Stadka są więcej niż zwycięzcami?

Odpowiedź — Tak jest właściwym, ponieważ Pismo święte mówi Ale w tym wszystkim przezwyciężamy (jesteśmy więcej niż zwycięzcami) przez tego, który nas umiłował. (Rzym. 8:37). Wielkie Grono będzie zwycięskim w znaczeniu, że w koń­cu odniesie zwycięstwo. Inaczej nie otrzymaliby życia wieczne­go. W Objawieniu 7-mym rozdziale są pokazani jako przycho­dzący z wielkiego ucisku, itd. Czy będą oni zwycięzcami? Tak.

Ci, którzy znajdą się na stolicy będą więcej niż zwycięz­cami. Być zwycięzcami znaczy być wiernymi, nie zapierać się imienia Jego i nie oddalać się od Chrystusa. Taki jest zwycięzcą i cieszy mnie, że będzie to prawdą względem Klasy Wielkiego Grona. Lecz aby być więcej niż zwycięzcami, musimy szukać sposobności służenia i stawiać ciała nasze ofiarą żywa codzien­nie, kładąc życie w ofierze. Zwycięzcą jest ten, który nie ucieka gdy jest zaatakowany. Lecz kto sam idzie do ataku, jest więcej niż zwycięzcą — taki jest bohaterem. — 521

Zwyciężenie — Jak długo przed nagrodą?

Pytanie (1909) — W Objawieniu 3:5 czytamy — Kto zwycięży, ten będzie obleczony w szaty białe, i nie wymaże imienia jego z ksiąg żywota, ale wyznam imię jego przed obliczem Ojca mojego i przed Aniołami Jego. Jak wnet, po przejściu ostatniego członka poza wtórą zasłonę, to się stanie?

Odpowiedź — Nie mam o tym żadnej wewnętrznej informac­ji, drodzy bracia. Myślę że Pan stosuje to do czasu teraźniejszego, ponieważ, jeżeli w tym życiu, przed przejściem poza wtórą za­słonę mamy szaty białe, a imiona nasze zapisane są w niebie, i jeżeli one zostaną nie wymazane, wtedy przejdziemy do Świątnicy Najświętszej, jako członkowie Chrystusa. Przeto, według mojego zrozumienia stosuje się to do tej strony zasłony. Ale wyznam imię jego przed obliczem Ojca mojego i przed Anielami jego. Jeżeli wasze imię i moje tam jest, to przypuszczam, że nasz Ojciec Niebieski wie o tym i przypuszczam, że aniołowie też w jakiś sposób wiedzą o tym, lecz gdy nie okażemy się zwycięzcami, imiona nasze nie będą wyznanie, ale raczej wymazane. — 522

Żałoba — Po dwóch synach Aarona.

Pytanie (1908) — Dlaczego kapłani Izraelscy otrzymali instrukcję aby płakali po dwóch synach Aaronowych, którzy ofiarowali obcy ogień przed Panem? >814<

Odpowiedź — Pisarz tego pytania widocznie pomylił się. Kapłani otrzymali instrukcję, aby nie płakali; i według mego mniemania, znaczeniem tego jest, że my, jako lud Boży, mamy być w tak zupełnej zgodzie z Boskim zarządzeniem, że nie będziemy zaniepokojeni ani przygnębieni tym faktem, że niektórzy pójdą do klasy Wielkiego Grona a inni na wtóra śmierć. Mamy mieć zupełną ufność w Bogu że On, który zna serca, sprawiedliwie osądzi wszystkich synów ludzkich. Powinniśmy być w tak zu­pełnej harmonii z Bogiem, że będziemy się czuć, iż ktokolwiek nie dochodzi do wystawionych przez niego zasad, nie zasługuje na błogosławieństwa, jakie On przygotował dla tych, co Go mi­łują. Mamy tak się czuć nawet wobec siebie samych. Gdyby Bóg w Swej mądrości zadecydował, że ja nie zasługuje na błogosławieństwo w Małym Stadku, ani nawet w Wielkim Gronie, ale że mu­szę iść na wtóra śmierć, czułbym się powiedzieć: "Wola Boża niech się stanie, On Wie najlepiej." Nie skarżyłbym się ani ubo­lewał. Usilnie staram się aby być poczytanym za godnego uczestnictwa w Małym Stadku i myślę, że wszyscy staramy się być w tej postawie umysłu aby zupełnie poddać się pod Boską decyzję w tym względzie.

Taka postawa różni się jednak od tego co powiedział Jona­tan Edward, ze przyszłości święci spoglądać będą z wysokości niebios na swoich rodziców, dzieci, braci, siostry itd., wijących się w okropnych mękach piekielnych i odwróciwszy się wielbić będą Boga. My nie moglibyśmy uwielbiać Boga za męcze­nie Swoich Stworzeń, nie moglibyśmy tego pochwalić. Lecz gdyby Bóg w Swej mądrości uznał za stosownie nie przy­jąć do Małego Stadka kogoś wielce umiłowanego przez nas, nasza ocena Boskiej woli powinna być taka, że powiemy: "Niechaj Bóg czyni co Jemu zdaje się najlepszym; wiemy że Jego sposób jest najlepszy i najdoskonalszy." Z takich to względów, w figurze Aaronowi i jego wiernym synom zakazanym było płakać za tymi, których Bóg zniszczył — oddzielił od kapłaństwa. — 498