Okup — Wylanie ducha a czasy pogan.

Pytanie (1916) — Czy byłoby niewłaściwym dopatrywać pewnego porównania w tym, że duch święty był wylany dziesięć dni po przedstawieniu Okupu Ojcu, a obecnym czekaniem na objawienie się synów Bożych, że dziesięć dni mogłyby przedstawiać dziesięć lat po zakończeniu się Czasów Pogan?

Odpowiedź — (Brat Russell przerywając temu co czytał pytanie) -Zaprzestań. Gdy ktoś stawia pytanie wymagające napisania książki, to lepiej nie przyjmować takiego pytania. Przede wszystkim nie można mówić o dziesięciu dniach po przedstawieniu Okupu, ponieważ to przedstawienie, czyli zastosowanie Okupu ma dopiero nastąpić. Okup był tylko złożony do rąk Sprawiedliwości, gdy Jezus znajdował się na krzyżu, a zastosowanie zasług było uczynione pięćdziesiąt dni później. Możecie jednak zauważyć, że pytanie to jest za długie, tak, że gdybyśmy chcieli odpowiadać, moglibyśmy pomieszać różne rzeczy w umysłach niektórych ludzi. Lepiej stawiać pytania proste i na temat, bo nie potrzeba rozwodzić się nad czymś, co jest już zrozumiałe. — 577

Okup — Przypisanie - czy zwiększa zasługę Jezusową.

Pytanie (1916) — Jeżeli 144000 zostało udoskonalonych przez przypisanie, czy to pomnożyło, czyli zwiększyło zasługę Jezusową ?

Odpowiedź — Wcale nie; ponieważ zasługa ta nie może być zwiększona; ona jest dostateczną teraz. Jeden człowiek zgrzeszył i jeden człowiek umarł za tamtego. To nie potrzebuje być zwiększone, ani też powiększone być nie może. Była ta równoważna cena, życie człowieka za życie człowieka, a przypisanie z tego nam w międzyczasie, nie umniejsza tej ceny, ani też jej nie powiększa. Pan tylko przypisuje nam to; przypisuje nam aby uzdolnić nas do dokonania naszej cząstki. — 577

Okup — Grzechy gładzone przez Chrystusa.

Pytanie (1916) — Jakie grzechy Chrystus gładzi ? Adamowe potępienie, grzechy rozmyślne, czy też jedne i drugie ?|

Odpowiedź — Grzechy, za które Chrystus dokonał pojednania są tylko te, które przeszły na nas dziedzicznie, w rezultacie nieposłuszeństwa ojca Adama. Jezus umarł za wszystkie te słabości, które spadły na nas przez Adama i jego upadły stan. Jakiekolwiek grzechy lub przestępstwa, któreśmy popełniali dobrowolnie, po staniu się nowymi stworzeniami w Chrystusie, nie były >377< częściami grzechu Adamowego, on nie byłby za nie odpowiedzial­nym i Chrystus nie umarł za takie grzechy. Jednakowoż Pismo Święte daje do zrozumienia, że w międzyczasie, my jako nowe stworzenia nie miłujemy grzech i według wszelkiego prawdopo­dobieństwa, gdy kiedy popadamy w grzech, to on jest, jeżeli już nie zupełnie, to przynajmniej częściowo, wynikiem odziedzi­czonych słabości istniejących w naszych ciałach. Przeto mało grzechów uważanych być może jako zupełnie odosobnione od grzechu Adamowego.

Jednak, jeżeli jako nowe stworzenia, w pewnym stopniu zezwalamy na grzech, w takiej mierze jesteśmy odpowiedzialni i takie przestępstwa są przebaczane do stopnia jak one były wy­nikiem grzechu Adamowego lub pokusy pochodzącej od innych bę­dących pod tymże grzechem Adamowym; cokolwiek zaś jest po­nadto, byłoby karane chłostą osobistą. To też wierni Pańscy są niekiedy traktowani według powyższej zasady. Niektórzy mo­gą ponosić znaczną miarę różnych chłost, które są dla ich dobra i naprawy w sprawiedliwości. — 577