Zebrania — Ilość ich.

Pytanie (1916) — Zgromadzenie w Los Angeles ma swoje niedzielne zebrania w następującym porządku: - O 10³⁰ przed południem, niedzielne lekcje z Watch Tower; o 1³⁰ po południu, badanie artykułów z Watch Tower; o 3-ciej po południu wykład; o godzinie 7-mej wieczorem, badanie beriańskie z szóstego tomu. Niektórzy mówią, że powinniśmy mieć więcej zebrań, inni mówią, że mamy ich są dużo. Niektórzy wyrażają mysi, że powinny być dwa wykłady zamiast jednego. Jaka jest twoja myśl, co do naj­lepszej korzyści dla zgromadzenia w tym względzie?

Odpowiedź — W każdej takiej sprawie zgromadzenie po­winno samo dla siebie decydować. Co do mnie to powiem, że jest taka rzecz jak za dużo zebrań. W tym wypadku ja nie czułbym się aby do obecnych zebrań dodać jeszcze jedno. Gdybym ja był członkiem tutejszego zboru i miałbym głosować w tej sprawie, to raczej głosowałbym za trzema zebraniami niż za pięcioma. Cztery zebrania jest prawie tyle ile możecie podołać. Z pewnością, że jest tu wiele takich, którzy mają pewne ziemskie zobowiązania wobec mężów, żon lub dzieci nie będących w Praw­dzie, a którym są coś winni w tym świątecznym dniu odpoczynku.

Mężowi nie będący w Prawdzie, a którego jedynym dniem gdy on może być w domu jest niedziela, zdawałoby się że żona go zaniedbuje gdyby całą niedzielę była poza domem. Jestem pewien że każdy z was czułby się tak samo w podobnych okolicz­nościach. Tak samo żona nie będąca w Prawdzie, gdyby męża mało co widziała nawet w niedzielę, ponieważ byłby on prawie cały dzień na zebraniu, byłaby prawie zupełnie pozbawiona towarzystwa męża. Zapewne, że takie coś nie jest słusznym. Mamy różne ziemskie zobowiązania wobec naszych mężów lub żon i tych nie należy nam zaniedbywać.

Jeżeli zgromadzenie urządza tyle zebrań w niedzielę, dla niektórych osób byłoby może rozsądne nie uczęszczać na wszystkie. Nawet w wypadku takiego, który może całą niedziele poświęcić Panu, zależałoby od niego jak czas ten spędzić. Pewną część swego czasu może chciałby poświęcić na pracę ochotniczą, lub na jakąś inną pracę - pewną część na uczestniczenie w ba­daniu beriańskim, a inną na wysłuchanie kazania. Taki musiał­by używać swego najlepszego sądu w tych sprawach. Więcej niż cztery zebrania w jednym dniu, prawie że ale byłoby rozumne; a choćby nawet wszyscy mogli zgromadzać się tyle razy to jeszcze należałoby pamiętać na słowa Apostoła: Skromność (umiarkowanie) wasza niech będzie wiadoma wszystkim lu­dziom. (Filip. 5:5). Umiarkowanie potrzebne jest pod względem religijnych zebrań tak samo jak i w innych sprawach. Powinniśmy pamiętać że siły nasze są ograniczone więc trzeba nam mieć na względzie >786< tych co są od nas zależni — naszych mężów, nasze żony, dzieci, krewnych itd. Może mamy pewne zobowiązania wobec tych wszy­stkich, lecz najgłówniejsze wobec domowników wiary i naszych rodzin, ponieważ ci są pierwsi. — 483

Ziemia — Co do trwania na wieki.

Pytanie (1911) — Jak mamy rozumieć, że ziemia trwać będzie na wieki? W Obj. 21:1 czytamy — Potemem widział niebo nowe i ziemię nową, albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęła, a morza więcej nie było.

Odpowiedź — Odpowiadamy, że według Biblii dwa światy już były, trzeci nadchodzi, a ta ziemia była sceną tego wszyst­kiego. Jak na przykład Apostoł mówi o świecie, który był przed potopem, o obecnym złym świecie, ponieważ obecnie grzech ma przewagę i o świecie przyszłym, w którym panować będzie sprawiedliwość. Nie oznacza to trzech różnych ziem, ale trzy różne porządki rzeczy na ziemi. Stosunki na ziemi, jakie pasowały przed potopem, były odmienne, niż obecny porządek rzeczy. Warunki przed potopem, przez 1656 lat, były pod zarządem anio­łów. W ciągu obecnego czasu, od potopu aż do wtórego przyjścia Chrystusa, świat pozostawiony jest w rękach ludzkości, a szatan, książę tego świata, wykorzystując ludzi, ich nieznajomość i prze­sądne obawy, stał się księciem tego świata, bez żadnego upoważ­nienia Boskiego, ponieważ działa w sercach synów niedowiarstwa i nieposłuszeństwa, których jest więcej niż synów posłuszeństwa. Dlatego to obecny świat jest zły. Nowa dyspensacja, czyli nowy porządek rzeczy, jaki Bóg wprowadzi przy wtórym przyjściu Chrystusa, opisywany jest w Piśmie jako nowe niebo i nowa ziemia w taki sam symboliczny sposób. Ale będzie to ta sama fizyczna ziemia, te same skały, ta sama materia jakie istniały przed potopem. Jeden świat przeminął a drugi świat, czyli druga dyspensacja nastała, a teraz ma nastąpić nowy świat, czyli nowa dyspensacja. Ten nowy świat będzie różny od dwóch pierwszych pod tym względem, że Chrystus będzie Księciem tego świata, Księciem pokoju a rządy tej dyspensacji będą w zupełności spra­wiedliwe. Ten, który siedzi na stolicy mówi: Oto wszystko nowe czynię. Drodzy przyjaciele, wszystko będzie uczynione nowe.

W symbolicznym języku Pisma Świętego możemy zauważyć, że słowo niebo używane jest jako symbol przedstawiający koś­cielne, czyli duchowe władze. Na przykład, niebiosa obecnego czasu, w symbolicznym języku Biblii, oznaczają obecne systemy religijne, gdy zaś niebiosami wieku przyszłego będzie Kościół w chwale. Ziemia obecnego czasu oznacza obecny społeczny po­rządek rzeczy, społeczeństwo zorganizowane na zasadach samo­lubnych. Góry oznaczają królestwa tego świata a rzeki prawdę, morza zaś przedstawiają masy ludzkości niepewne i niespokojne. Pan przedstawia nam zmianę świata w ten sposób, że wszystkie rzeczy zostaną odnowione, że nastąpi nowy ustrój społeczny pod panowaniem Mesjasza i nie będzie już więcej morza w załączeniu niespokojnych mas ludzkich, niezadowolonych z istniejących >787< warunków. Każde kolano ugnie ale przed Panem i każdy język: będzie Go chwalić. Obecny porządek rzeczy przeminie, ustępując miejsca nowemu. Słowo świat jest przetłumaczone z trzech różnych słów greckich i dlatego pojęcia o tym słowie są sto­sunkowo pomieszane. — 231