Przymierze — z śmiercią.

Pytanie (1908) — A tak zgładzone będzie przymierze wa­sze z śmiercią, a porozumienie wasze z piekłem (sheol, grób) nie ostoi się; gdy bicz gwałtowny przechodzić będzie, będziecie od niego podeptani. (Izaj. 28:18). Proszę wyjaśnić, co jest tym biczem i kto ma być podeptany?

Odpowiedź — Pismo to mieliśmy za tekst do naszego ka­zania około miesiąc temu. Staraliśmy się wykazać, że biczem tym będzie wielki ucisk, który jest tuż przed nami, z którym do czynienia będą miały również zwolnieni aniołowie itd. To będzie on wielki bicz, o którym Bóg wyraża się także jako o wiel­kim dziele, o dziwnym dziele i że wszyscy zadziwią się, że On na to dozwoli. Również do Tesaloniczan czytamy: A przetoż pośle im Bóg skutek błędu (mocne złudzenie), aby wierzyli kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli praw­dzie, ale sobie upodobali niesprawiedliwość. Osądzeni jak? Osą­dzeni jako niegodni członkostwa w klasie Oblubienicy; tak sa­mo, jak przy końcu żydowskiego wieku Pan wybrał z Żydów tych, co nadawali się do klasy "Małego Stadka", a resztę na­ rodu pominął, i według określenia Apostoła, gniew Boży przy­ szedł na nie aż do końca.

Tak samo obecnie Pan wybiera Kościół, a wszyscy inni są pominięci, ponieważ Kościół jest tą jedyną klasą, którą On za­ mierzył wybrać, a gdy klasa ta zostanie dopełniona wszyscy inni jako nie uznani przejdą przez wielki ucisk. Dzięki Bogu za srebrną obwódkę na tej chmurze, czyli za obietnicę, że zaraz po tym chwalebne błogosławieństwo spłynie na tych, co będą w odpowiedniej postawie serca. —166

Przypisanie — Kiedy przypisana zasługa jest zwolniona?

Pytanie (1911) — W wypadku tych poświeconych, co odpadną i umrą wtórą śmiercią, czy przypisana im zasługa zwol­niona jest w czasie, gdy ich odpadnięcie jest zadecydowaniem, czy też w czasie ich istotnej śmierci?

Odpowiedź — Zasługa Chrystusowa przypisana jest tym, co przystępują do Ojca przez Niego. Ci, co pogardzą tą zasługą Chrystusową nie mają już jej więcej od chwili ich pogardzenia nią; od chwili ich odrzucenia Pana. Wszelka zasługa, jaką mieli jest zwolniona, stracona. To nie znaczy, że tacy muszą umrzeć w tym momencie. Lecz oni wpadają w ręce Boga żywego, to zna­ czy, z rąk miłosierdzia do rąk sprawiedliwości. A wiemy, że nic niedoskonałego nie może ostać się przed obliczem żywego Boga i sprawiedliwości. Ci, co pogardzą Okupem, zdaje się, że nie mają więcej poczucia grzechu. To jest pokazane w przypowieści, w onym człowieku, który zdjął z siebie weselną szatę; od tej chwili, gdy ją odrzucił, szata ta nie należała już więcej do niego. — 389

Przypisanie — Przez kogo?

Pytanie (1916) — Jeżeli zasługa jest przypisana, to kto ją przypisuje? Jeżeli sprawiedliwość jest przypisywana, to przez kogo? >526<

Odpowiedź. — Pan nasz Jezus przypisuje Swoją zasługę Swoim naśladowcom na warunkach ich przymierza poświęcenia; lecz przypisanie to jest w zupełnej zgodzie i przy współdziałaniu Boskiej sprawiedliwości, a nie inaczej. Przypisanie zasługi osobie niedoskonałej pragnącej naśladować Jezusa, może być również określone jako przypisanie sprawiedliwości danej osobie przez Ojca Niebieskiego; jako czytamy: Bóg jest, który usprawiedli­wia. — Rzym. 8:33. — 340