Siódmy tom — Odnośnie czasu do wyrozumienia.

Pytanie (1916) — Ponieważ było dyskutowane Objawienie we wczorajszym programie, czy mamy rozumieć, że nadszedł czas na wyrozumienie Objawienia? Jeżeli tak, to proszę objaśnić Objawienie 20:10: A diabeł, który je zwodził, wrzucony jest w jezioro ognia i siarki, gdzie jest ona bestia i fałszywy prorok; i będą męczeni we dnie i w nocy, na wieki wieków. Z czego składają się męczenia? Kto zadaje te męczenia?

Odpowiedź — Fakt, że wczoraj rozbieraliśmy pewne części Objawienia, nie obejmuje, że wszyscy mówcy rozumieją wszystko, co jest napisane w Księdze Objawienia. Tak dalece, jak to się odnosi do tych siedmiu Kościołów, to pisaliśmy o nich w Straż­nicach w 1880 i 1882 roku. Tych siedem Kościołów były wtedy wspomniane i tychże charakterystyka była rozbierana od czasu do czasu. Lecz są pewne rzeczy w Objawieniu, których ja nie rozumiem i dla tej przyczyny nie piszę Siódmego Tomu, w któ­rymi nie życzę sobie podawać żadnych zgadywań.

Kiedykolwiek napiszę Siódmy Tom na podstawie Księgi Ob­jawienia, to muszę posiadać zadowalające wyrozumienie tego, co nauczane jest w tej Księdze. Do tego czasu nie będę go pi­sał. Odnośnie mego wyrozumienia Objawienia 20:10, myślę, iż znajdziecie zadawalające objaśnienie tego tekstu w Strażnicy O Piekle. — Wszyscy posiadacie "Strażnicę" lub broszurkę O Piekle; a jeśli nie posiadacie, to użyjcie Piąty Tom, w którym ten tekst jest traktowany dosyć obszernie. W ten sposób znaj­dziecie o wiele lepsze traktowanie tego tekstu, niż mógłbym wam dać obecnie. — 645 i 731

SIÓDMY TOM — Odnośnie uderzenia Jordanu.

Pytanie (1916) — Czy Siódmy Tom będzie napisany przed lub po uderzeniu wód Jordanu przez pozafiguralnego Eliasza? >550<

Odpowiedź — Są niektóre rzeczy, o których nie powinniśmy mówić nikomu; a miedzy nimi są rzeczy, o których nie wiemy. — 646 i 731

Siódmy tom — Ostatnie orzeczenie pastora Russella.

Pytanie (1916) — (Zadane przez Br. Sturgeon kilka go­dzin przed śmiercią Pastora Russella). — A co odnośnie Siód­mego Tomu?

Odpowiedź — Kto inny może go napisać. — 646

Skarb — w naczyniach glinianych.

Pytanie (1911) — Mamy ten skarb w naczyniach glinia­nych, co jest tym skarbem? Czy to jest poselstwo Ewangelii?

Odpowiedź — Nie. Skarb, jaki posiadamy jest nasze spłodze­nie z ducha — początek nowej natury. To jest skarb, który po­siadasz. To jest ten skarb, którego musimy strzec. Mamy ten skarb w naczyniu glinianym. Ciało jest niedoskonałe. Nowe Stwo­rzenie może działać tylko przez ziemskie naczynie i zasługa naszego Pana jest zawsze gotowa wspierać nas w naszych niedoskonałościach, aby Nowe Stworzenie mogło być utrzymane w doskonałości i rozwijać się, a stara natura, aby była umarto wiana, czyli uśmiercana. Lecz posiadamy ten skarb nowej natury w naszym ziemskim naczyniu. —714

Sługa — Bicie współsług.

Pytanie (1909) — Proszę o wytłumaczenie słów Jezusa: Ale, jeżeliby rzekł on zły sługa w sercu swoim: Odwłacza Pan mój z przyjściem Swoim i począłby bić współsługi. — Mat. 24:48, 49.

Odpowiedź — Rozumiemy, że przy końcu tego wieku Pan użyje sługę, bez względu czy nazwie go, kto klasą, lub osobą. Jeżeli on sługa okaże się złym i utraci społeczność z Panem, można się spodziewać, że utraci swoje stanowisko. Jako dowód, że został usunięty od społeczności z Panem i z zajmowanego stanowiska będzie bicie współsług i zaprzeczenie obecności Chry­stusa. Utraci także ducha Chrystusowego i ducha Prawdy, od­noszącej się do obecności Pana. Nie jest powiedziane, że tak będzie, ale jeśliby to czynił. To pokazuje, że gdy Pan wy­bierze sługę, to ma pozostawać w łasce Jego i być z Nim w har­monii, a jeżeli nie pozostanie, to zajmie takie wrogie stanowisko. — 355