Wielkie grono — Biegli w zawodzie.

Pytanie (1911) — Czy będą w klasie Wielkiego Grona tacy, którzy ubiegali się o koronę a które później utracili, a przeto otrzymali miejsce w klasie wielkiego Grona?

Odpowiedź — Odpowiadamy, że tak; według naszego wy­rozumienia tacy wszyscy będą w tej klasie — wszyscy będą z tych, którzy kiedyś biegli by otrzymać koronę. Niektórzy z nich może biegli jeden lub dwa kroki, a takie ubieganie się o nagrodę zaczyna się zaraz od bramy. W chwili, gdy wstępu­jemy w bramę, zaczynamy biegnąć z tego miejsca. Czy kto biegnie prędko czy wolno, to jednak wszyscy wchodzą ta samą, bramą. Apostoł mówi wyraźnie o tym: Jesteśmy powołani w jednej nadziei powołania naszego. Bóg nikogo nie powołuje do klasy Wielkiego Grona. Wszyscy, którzy są powołani w tym wieku, powołani są do klasy Maluczkiego Stadka. Wszyscy ci, którzy znajdą się w klasie Wielkiego Grona, będą tacy, którzy z początku ofiarowali wszystko i w ten sposób brali udział w ubieganiu się o tę nagrodę, lecz później oziębli i przestali biegnąć. Przeto albo pójdą do klasy Wielkiego Grona lub też przez zupełne odrzucenie laski, na wtóra śmierć. — 307

Wielkie grono — Poświęceni, ale nie ubiegają się

Pytanie (1911) — Czy będą tacy pośród Wielkiego Grona, którzy zrobią poświęcenie, ale nigdy nie będą ubiegać się o nagrodę?

Odpowiedź — Nie wiem aby ktokolwiek mógł odpowiedzieć na to pytanie, z wyjątkiem samego Pana; ale mogę przypusz­czać, że nie będzie nikogo takiego w klasie Wielkiego Grona, któryby przynajmniej nie zaczął ubiegać się. — 307

Wielkie grono — Odnośnie spłodzenia

Pytanie (1911) — Czy jest właściwym powiedzieć, ze klasa Wielkiego Grona jest spłodzona do Boskiej natury, wiedząc, że tylko Maluczkie Stadko rodzi się na Boskim poziomie nieśmiertelności? Proszę dać wyjaśnienie na pod­stawie biblijnej o spłodzeniu z ducha świętego.

Odpowiedź — Uważam, że jest to właściwy sposób wyra­żenia się spłodzenie do Boskiej natury. Zmieniłem to trochę w Strażnicy, gdzie czytamy: spłodzony do duchowej natury, lecz >702< to nie było uczynione z konieczności, lecz myślałem dać lepszy sposób ku wyrozumieniu. Spłodzenie jest (to pewnej natury, tak jak wszyscy powołani jesteśmy w jednej nadziei powołania naszego. Spłodzenie z ducha świętego jest jedno i to samo we wszystkich wypadkach, lecz w jednym kierunku i rozwijaniu może wytworzyć Boską naturę, a w innym kierunku i rozwijaniu może wytworzyć naturę podobną do anielskiej. Myślimy, iż nam to pokazuje ilustracja, że ci, którzy są spło­dzeni z ciała, mogą urodzić się chłopcem albo dziewczynką. To samo spłodzenie może wytworzyć albo żeński rodzaj albo męski rodzaj i dlatego nie mówimy, że zapłodnienie będzie żeńskie lub męskie. Spłodzenie jest jedno i to samo w każdym wypadku. To samo dzieje się ze spłodzeniem z ducha. Wszyscy są z jednego spłodzenia, wszyscy przez jednego Ojca i wszyscy uważani za równych. Lecz jak niektóre okoliczności w ludz­kości decydują, czy urodzi się męski czy żeński rodzaj, po spło­dzeniu, tak samo dzieje się w duchowym stanie. Po spłodzeniu z ducha, niektóre okoliczności i warunki zadecydują, czy dana istota narodzi się do Boskiej natury, czy też do natury podobnej anielskiej i Pismo święte wykazuje, że to będzie zależeć naj­więcej od naszego postępowania. W proporcji jak będziemy wiernymi Temu, który nas powołał, we wszystkich nam wysta­wionych warunkach, to uczynimy nasze wybranie i powołanie pewnym. To powołanie, to wybranie, to spłodzenie, które mu­simy pewnym uczynić, jest do Boskiej natury. Jeżeli nie uczy­nimy pewnym naszego powołania w najwyższym tego słowa znaczeniu, to jeszcze otrzymamy sposobność narodzenia się do niższej natury, przez to samo spłodzenie z ducha; a także jest możliwe być zupełnie odrzuconym, iść na wtóra śmierć.

Pamiętajmy także o innej ilustracji, którą podaliśmy w Strażnicy, to jest o pszczołach. W hodowaniu pszczół możemy zauważyć trzy klasy: robocze, trutnie i królową, a wszystkie są, jednakowo spłodzone. Lecz komórki wykażą później, że z przyczyny pewnych okoliczności, wytwarzają się różne gatunki. Jeżeli pszczoły chcą otrzymać królową, one karmią gąsienicę bardzo obficie i dobrym pokarmem, wskutek czego stanie się pszczołą królową; pszczołą specjalnej wielkości, różniącą się zupełnie od innych pszczół. Myślę, że możemy nauczyć cię z tego bardzo ważnej lekcji, że ci, którzy obficie karmią się duchowym pokarmem, mają najlepszą nadzieję i sposobność otrzymać królewskie stanowisko.

Pan udzielił nam bardzo wiele i jesteśmy powołani, abyśmy mogli stać się taką królową — klasą królewską i do stanowiska takiej klasy ubiegamy się l chcemy nią być, gdyż sam Pan jest Królem. Mamy stać się Jego Królową. Lecz czy będziemy należeć do. tej klasy, 'będzie zależeć po większej części od tego, Jak będziemy przyswajać prawdę, którą nam Pan udzielił, a przyswajanie to obejmuje także nasze używanie błogosławieństw i łask, które przychodzą do nas. W taki sposób wszyscy otrzy­mujemy jedno spłodzenie, łącz od nas samych zależeć będzie, Jak będziemy używać sposobności i błogosławieństw danych nam przez Pana ku naszemu rozwinięciu. >703< — 307