Pojmanie — Wiódł pojmanych więźniów.

Pytanie (1906) — Pismo Święte, w zastosowaniu do Zba­wiciela, mówi, że wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom. Jakie właściwie znaczenie mają słowa pojmani więźniowie?

Odpowiedź — Pojmani więźniowie są to wszyscy ludzie pojmani w niewolę grzechu i śmierci. To jest ta wielka nie­wola. Jak to oznajmia Apostoł, my, jako rodzaj zostaliśmy zaprzedani grzechowi, a zapłata za grzech, czyli śmierć, przeszła na cały rodzaj, wszyscy jesteśmy grzesznikami i wszyscy umieramy. To jest niewola. Pamiętacie jak prorocy i Pan nasz mówią o grobie, jako o wielkim więzieniu, oraz o całym świecie w jego ograniczeniach umysłowych, moralnych i fizycznych, jako o więźniach. Nasz Pan, kiedy umarł, uczynił to jako Wielki Odkupiciel, jako Wybawiciel całego rodzaju. Kupił więzienie i wszystkich więźniów, oraz wszystkich tych, którzy byli w stanie umierania, a w ten sposób On wywiedzie pojmanych więźniów. On jest właścicielem więźniów i w słusznym czasie otworzy drzwi więzienia i powie: "Wyjdźcie, pokażcie się". — 48

Pokój — Nieprzyjaciele w zgodzie.

Pytanie (1910) — Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi. — Przyp. Sal. 16:7. Co to oznacza ?

Odpowiedź — Możemy powiedzieć na pewno, że kiedy drogi człowieka podobają się Panu, to On może sprawić, iż nieprzy­jaciele jego będą w zgodzie z nim. Wiemy jednak, że chociaż drogi naszego Pana Jezusa podobały się Ojcu, On nie sprawił aby Jego nieprzyjaciele byli w zgodzie z Nim, bo skazali Go na śmierć. Także w wypadku Św. Pawła wierzymy, że jego drogi podobały się Bogu, lecz nie było wolą Pana by przypro­wadzić nieprzyjaciół Św. Pawła do zgody z nim, bo oni też skazali go na śmierć. Przeto najwięcej co mogę dopatrzyć się w tym, że w jakimś właściwym czasie Bóg sprawi, że nieprzy­jaciele człowieka będą w zgodzie z nim, jeśli on będzie w har­monii z Bogiem, lecz tym właściwym czasem zdaje się iż nie jest wiek Ewangelii, bo teraz nieprzyjaciółmi człowieka są je­go właśni domownicy, a ktokolwiek chce żyć pobożnie, będzie ponosił prześladowanie. >413< — 528

Pokój — Odnośnie miłowania Boskiego zakonu.

Pytanie (1910). — Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznają żadnego obrażenia. Pewna siostra mówi, że to znaczy iż nic w Słowie Bożym nie obrazi ich.

Odpowiedź. — Nie będziemy rozprawiać o tym, co siostra ma na myśli, albo co inna siostra myśli, lub ktokolwiek inny mówi. Kiedy macie pytanie, to podajcie pytanie, a nie zwra­cajcie uwagi na to co wy myślicie. Ja jestem tym, który powie przy tej okazji co myśli. Co tedy ten tekst oznacza? Odpowia­dam, że Boski zakon jest poważany przez wszystkich tych, któ­rzy prawdziwie miłują Boga; gdy oni rozmyślają o tym, co Bóg wyrzekł, to staje się dla nich prawem i rządzącą mocą w ich życiu i żadna rzecz nie będzie dla takich obrażeniem. Sło­wo obrażenie jest tu użyte w znaczeniu potknięcia się, albo upadnięcia. Jeśli oni miłują Boski zakon, jeżeli są mu posłusz­ni nie tylko dla formy lub ceremonii, albo dlatego że inni mówią iż powinni to czynić, ale jeżeli prawdziwie miłują zakon, oceniają zasady Boskiej sprawiedliwości i różne przykazania o Jego zakonie, rozmyślają i dopatrują się jak sprawiedliwe są Boskie wymagania, jak dobrotliwy jest On i oceniają wszystkie nauki Boskiego zakonu — takich nic nie zdoła potknąć. Potykają się zwykle tacy, którzy nie są w harmonii z Boskim zakonem. Sło­wo Zakon Boży używamy tu w obszernym znaczeniu, włą­czając w to wszystkie Boskie wymagania, dane nie tylko przez Jezusa, lecz także przez Zakon Mojżeszowy i przez słowa Apo­stołów.

Boski zakon w ogólnym znaczeniu oznacza sprawiedliwość, aby miłować Pana Boga, z całego serca, a bliźniego jak siebie samego. Byłoby dosyć trudno obrazić czyli zgorszyć takich, któ­rzy prawdziwie miłują ten zakon. Zabiera sporo czasu zanim ktoś pozna Boski zakon i oceni go o tyle, aby miłować go praw­dziwie. Niekiedy rozpoczynamy być posłuszni zakonowi zanim nauczyliśmy się prawdziwie miłować go; lecz w miarę jak wzrastamy w łasce, znajomości i w podobieństwo charakteru Pańskiego, uczymy się miłować zasady Jego sprawiedliwości i pożądamy ich, nie tylko dlatego że tak mówi Bóg, lub że mu­simy to uczynić chcąc być w Jego rodzinie, ale dlatego, że doszliśmy do oceny zasad sprawiedliwości, które są poza Jego wszystkimi wymaganiami. — 528