Zebrania — Porządek ich.

Pytanie (1910) — Jeżeli zgromadzenie ma dwa ze­brania w niedzielę i dwa w ciągu tygodnia, czyli razem >771< cztery zebrania w ciągu siedmiu dni, to jakie radziłbyś sto­sować lekcje i w jakiej ilości dla tych zebrań?

Odpowiedź — Moją radą byłoby, że środek tygodnia będzie dobrym czasem na zebranie świadectw - na zebranie modlitw, chrześcijańskiej społeczności i wzajemnej przyjaźni. Nie jest to tylko zebranie świadectw ale także, skupieniem serc współczujących, jakie się osiąga na takich zebraniach i o tym należy pamiętać. Potem sądzę, że badania beriańskie będą dobre, jak to poprzednio radziliśmy. Następnie, zależa­łoby od materiału w danej klasie, od zdolności poszczególnych członków itp., czy byłoby dobrze spróbować publiczny wykład lub nie. W niektórych wypadkach może to być zupełnie właściwą rzeczą ale w innych może okazać się nierozsądnym. Są­dzę, że musimy uznawać, iż istnieje taka rzecz jak naturalna zdolność do nauczania i że tylko ci, którzy posiadają taką zdolność powinni nauczać; oraz że każdy, kto takiej zdolności ale posiada, lepiej nie powinien brać się do nauczania a raczej podjąć coś w rodzaju badań beriańskich. Nawet te badania wymagają pewnych zdolności do nauczania i przewodniczący potrzebuje sam badać aby mógł odpowiednio prowadzić zebra­nie, Nie sądzę aby było właściwe z mojej strony radzić wam bardziej szczegółowo co do charakteru wszystkich waszych zebrań, oprócz tego że zebrania świadectw dobrze jest mieć raz na tydzień. Badania beriańskie także są dobre o tyle, że klasa otrzymuje z nich korzyści duchowe i wszyscy powinni być zachęcani do otwartego wypowiadania się, a jeśli zacho­dzi potrzeba, próbować różne inne sposoby żeby przekonać się co jest dla klasy najkorzystniejsze i najbardziej in­teresujące. Specjalnie jednak radzę starszym i diakonom aby nie starali się rządzić zborem, a raczej pomagać i wykazy­wać drogę, którą zdaje się prowadzić duch Pański. — 471

Zebrania — o zebraniach świadectw.

Pytanie (1910) — Co do zebrania świadectw, to odwie­dzając różne zgromadzenia przekonałem, się, ze bracia tych zebrań nie rozumieją. Biorą sobie jakiś przedmiot i dyskutu­ją nad nim na zebraniu świadectw. Czy jest to właściwa myśl?

Odpowiedź — Co do zebrania świadectw - co to jest ze­branie świadectw? Na przykład poradziliśmy przyjaciołom w Alleghany na tym samym zebraniu, o jakim poprzednio wspo­minałem, aby zapamiętali sobie niedzielną popołudniową dyskusję jako mającą być główną myślą na cały tydzień. Idzie o to, aby gdy się zbiorą razem w środę wieczór na zebranie świadectw, mieli za sobą takie doświadczenie w związku z tekstem omawianym w niedzielę popołudniu, żeby wyciągnęli wszystką możliwą korzyść z tego, co słyszeli w niedzielę, aby ich wszystkie doświadczenia związały się z tym przed­miotem tak, że zapamiętają je sobie dokładnie na środowy wieczór. Gdy zbiorą się w środę wieczorem, to te wszystkie doświadczenia czy wypadki życiowe, jakie spotkały ich w międzyczasie, czy to z grosernikiem lub rzeźnikiem, czy >772< to we własnym interesie lub w prywatnych, sprawach, wszystko co byłoby interesująco związane z przedmiotem omawianym zeszłej niedzieli popołudniu, będą pamiętać i dadzą z tego świadectwo jako o części swego chrześcijańskiego doświad­czenia. Jeżeli nie będą mieli żadnych doświadczeń w związku z omawianym w niedzielę przedmiotem, mogą dać świa­dectwo z innych doświadczeń. Jednak lepiej jest aby doświadczenia miały styczność z dyskusją niedzielną, gdyż takie robią większe wrażenie i na zawsze pozostają w sercu. Potem po wieczornym zebraniu w środę utrzymuje się tę samą myśl aż do następnej niedzieli, przez co odnosi się korzyść z całotygodniowego skoncentrowania myśli nad da­nym przedmiotem, przez dokładne przetrawienie tego co się słyszało i nad czym się zastanawiało. Bracia przekonali się, że jest to dla nich korzystne. Zaś samo wy­branie przedmiotu i dyskusja nad nim wcale nie jest zebra­niem świadectw, świadectwo jest wynurzeniem swych włas­nych doświadczeń w związku z jakimś przedmiotem. — 471