94. Гаспадарчае развіццё Беларусі ў 1950-я гады. Спосабы сацыяльнай перыарыентацыі эканомікі.

У паслеваенны перыяд, у 50-я гг., перад гаспадаркай БССР стаялі вялікія задачы, сярод якіх галоўнымі былі павышэнне матэрыяльнага і культурнага ўзроўню жыцця савецкага народа; актыўнае ўключэнне ў навукова-тэхнічную рэвалюцыю; вывад з крызісу сельскай гаспадаркі. Часткова гэтыя задачы былі закладзены ў пяцігадовы план развіцця народнай гаспадаркі БССР на пятую пяцігодку (1951-1955 гг.). На жнівеньскай (1953 г.) сесіі ВС СССР старшыня СМ СССР Г.М. Малянкоў выступіў з абгрунтаваннем эканамічнай палітыкі новага палітычнага кіраўніцтва краіны па сацыяльнай пераарыентацыі народнай гаспадаркі. Адначасова з высокімі тэмпамі развіцця цяжкай прамысловасці трэба было больш хутка развіваць вытворчасць тавараў народнага спажывання; павялічваць капіталаўкладанні ў сельскую гаспадарку; правесці зніжэнне цэн. Для падтрымкі сельскай гаспадаркі прадугледжвалася павысіць нарыхтоўчыя цэны ў некалькі разоў. У верасні 1953 г. была распрацавана сістэма эканамічных і сацыяльных мер па далейшаму развіццю сельскай гаспадаркі, пачалося асваенне цаліны. У БССР вырасла ўраджайнасць, павялічылася пагалоўе жывёлы і нарыхтоўка мяса, малака. Аднак па шэрагу паказчыкаў заданні і гэтай пяцігодкі не былі выкананы. У прамысловасці за гады пяцігодкі ўвайшло ў строй 1.010 новых прамысловых прадпрыемстваў. Было лібералізавана працоўнае заканадаўства. У гады шостай пяцігодкі (1956-1960 гг.) паскорана развіваліся лёгкая, харчовая, дрэваапрацоўчая галіны прамысловасці, якія выпускалі тавары народнага спажывання; далей развівалася энергетыка, машынабудаванне, хімічная, радыётэхнічная вытворчасці. Пашыралася ўкараненне элементаў НТР (навукова-тэхнічнага прагрэсу) у розных галінах прамысловасці. Сельская гаспадарка Беларусі з сярэдзіны 50-х гг. упершыню пасля вайны стала рэнтабельнай. 50-я гг. былі паспяховымі для эканомікі нашай рэспублікі. Тэмпы эканамічнага росту былі высокімі. Дасягнута гэта за кошт прыросту рэсурсаў і за кошт лепшага іх выкарыстання. Была забяспечана таварна-грашовая збалансаванасць, зніжаліся цэны. Тэмпы прыросту нацыянальнага даходу склалі каля 10% у год за кошт цяжкай індустрыі разам з галінамі, якія выпускалі тавары народнага спажывання, сельскай гаспадаркі, жыллёвага будаўніцтва.

96. Утварэнне нато.

Шэраг падзей у 1947-49 гг. абвастрылі міжнародную абстаноўку. Да іх ставяцца пагрозы суверэнітэту Нарвегіі, Грэцыі, Турцыі, пераварот у 1948 г. у Чэхаславакіі і блакада Заходняга Берліна. Падпісаўшы ў сакавіку 1948 Брусэльскі дагавор, пяць заходнееўрапейскіх краін - Бельгія, Вялікабрытанія, Люксембург, Нідэрланды і Францыя - стварылі агульную сістэму абароны. Затым рушылі ўслед перамовы з ЗША і Канадай аб стварэнні адзінага Паўночнаатлантычнага саюза. Гэтыя перамовы завяршыліся падпісаннем у красавіку 1949 г. Вашынгтонскага Дагавора, які ўводзіць у дзеянне сістэму агульнай абароны дванаццаці краін: Бельгіі, Вялікабрытаніі, Даніі, Ісландыі, Італіі, Канады, Люксембурга, Нідэрландаў, Нарвегіі, Партугаліі, ЗША і Францыі. У пачатку 50х гадоў ход міжнародных падзей падштурхнуў дзяржавы-члены НАТА да стварэння на падставе Паўночнаатлантычнага Дагавора Арганізацыя Паўночнаатлантычнага Дагавора - НАТА. Стварэнне НАТО было аформлена побач дадатковых пагадненняў, якія ўступілі ў сілу ў 1952 годзе. У 1952 г. да Паўночнаатлантычнага дамовы далучыліся Грэцыя і Турцыя. ФРГ ўступіла ў саюз у 1955 г., а ў 1982 г. членам НАТА стала таксама Іспанія. У 1999 г. у НАТО ўступілі Чэшская Рэспубліка, Венгрыя і Польшча. 2004 г. - Балгарыя, Латвія, Літва, Эстонія, Румынія, Славенія, Славакія. У 1967 г. у выніку ўнутранага крызісу з нагоды стварэння ядзернай Дырэктарата НАТА Францыя выйшла з ваеннай арганізацыі Альянсу, застаючыся пры гэтым паўнапраўным членам НАТО. Такім чынам, на сёння Альянс налічвае 26 членаў. Галоўная мэта НАТА - гарантаваць свабоду і бяспеку ўсіх сваіх членаў у Еўропе і Паўночнай Амерыцы ў адпаведнасці з прынцыпамі Статута ААН. Для дасягнення гэтай мэты НАТА выкарыстоўвае сваё палітычны ўплыў і ваенны патэнцыял у адпаведнасці з хар-рам выклікаў бяспекі, з якімі сутыкаюцца яго дзяржавы-члены. Задачы НАТА: - Выступаць асновай стабільнасці ў Еўраатлантычным рэгіёне;- Служыць форумам для правядзення кансультацый па праблемах бяспекі; - Ажыццяўляць стрымліванне і абарону ад любой пагрозы агрэсіі супраць любога з дзяржаў-членаў НАТА; - Спрыяць эфектыўнаму прадухіленні канфліктаў і актыўна ўдзельнічаць у крызісным рэгуляванні; - Садзейнічаць развіццю ўсебаковага партнёрства, супрацоўніцтва і дыялогу з іншымі краінамі Еўраатлантычнага рэгіёну.