13. Пәйгамбәребездән (с.Г.В.) килгән догалар һәм изге теләкләр.

Пәйгамбәребезнең һәм башка бөек затларның догаларыннан үрнәкләр бирәбез.

Инсаннарның әфәндесе бу догаларны төрле вакытларда укыган. Шуңа күрә догаларның барысын да бер вакытта уку кирәкми, аларның кайберләре намазлардан соң, кайберләре ятканда яки буш вакытларда укылыр.

Әнәс бине Мәлик (р.г.) Пәйгамбәребезнең (с.г.в.) шул доганы күп укуын риваять итә.

اَللَّهُمَّ أَتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْأَخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

"Әллааһүммә әәтинәә фид-дүньйәә хәсәнәтән вә фил-әәхыйрати хәсәнәтән вә кыйнәә газәәбән-нәәр."

(Аллаһым! Безгә дөньяда һәм ахирәттә яхшылык бир һәм безне җәһәннәм газабыннан сакла.)

Әбү Һөрәйрәдән (р.г.) риваять ителгәнчә, Пәйгамбәребез (с.г.в.) шулай боерган: " Кем көнгә йөз мәртәбә:

لاَ إلهَ إلأَ اللهُ وحدهُ لاَ شَريكَ لهُ لهُ المُلكُ ولهُ الحَمْدُ وهُوَ عَلىَ كُلِّ شيٍ قَديِرٌ

"Ләә иләәһә илләлааһү вәхдәһүу ләә шәриикә ләһ, ләһүл-мүлкү вә ләһүл-хәмдү вә һүә галәә күлли шәй-иң кадиир."

(Аллаһыдан башка илаһ юк. Аның дусты һәм охшашы юк. Мөлкәт — Аныкы, мактау да Аңа хастыр. Аның һәр нәрсәгә көче җитә) дисә, бу дога аның өчен ун кол азат итү савабына тиң булыр, аңа йөз савап язылыр, йөз гөнаһы кичерелер, ул көн кичкә кадәр шайтанның явызлыгыннан имин булыр һәм һичкем аның бу догасыннан артыграк дога укый алмас"),— дигән.

Кем көнгә йөз мәртәбә:

سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ

"Сүбхәәнәллааһи вә би хәмдиһ"

(Аллаһыны мактап тәсбих әйтәмен) дисә, ул кешенең гөнаһлары диңгез күбеге кадәр күп булса да, бетәр", — дигән.

Беркөнне бер бәдәви Пәйгамбәребезгә (с.г.в.) килеп:

— Йәә, Рәсүлүллаһ! Миңа һәрвакыт укый торган бер дога өйрәт,— дигән. Аллаһының Илчесе аңа:

"Ләә иләәһә илләллааһү вәхдәһүү ләә шәриикә ләһ. Әллааһү әкбәру кәбиираа. Вәл-хәмдү лилләәһи кәсиираа. Сүбхәәнәллааһи раббил-гааләмиин. Ләә хәүлә вә ләә куввәтә илләә билләәһил-газиизил-хәкиим."

(Аллаһыдан башка илаһ юк. Аллаһ һәр нәрсәдән бөек. Аңа куп-күп мактаулар булсын. Галәмнәрнең Раббысы булган Аллаһыны тәсбих итәмен. Газиз һәм Хаким булган Аллаһыдан башка көч һәм куәт иясе юктыр), — дигән. Бәдәви:

— Әй, Аллаһының Илчесе! Бу Аллаһ өчендер, минем өчен бер нәрсә юкмы,— дип сораган. Моңа Пәйгамбәр (с.г.в.):

اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَاهْدِينِي وَارْزُقْنِي

"Әллааһүммәгъфир лии вәрхәмнии вәһдинии вәрзүкънии."

(Аллаһым! Минем гөнаһларымны кичер, миңа мәрхәмәт ит, мине кызган һәм ризыкландыр), дип дога кыл, — дигән.

Әбү Һөрәйрә Пәйгамбәребезнең (с.г.в.) шулай дога кылуын риваять иткән:

اَللَّهُمَّ اَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي وَ اصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي

فِيهَا مَعَاشِي وَاَصْلِحْ لِي أَخِرَتِي الَّتِي فِيهَا مَعَادِي وَاجْعَلِ الْحَيَاةِ زِيَادَةً

لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ وَاجْعَلِ الْمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ

"Әллааһүммә әсълих лии диинийәлләзии һүә гыйсъмәтү әмрии вә әсълих лии дүньйәйәлләтии фиһәә мәгаашии вә әсълих лии әәхыйратийәлләтии фииһәә мәгаадии вәҗгалил-хәйәәтә зийәәдәтән лии фии күлли хайрин вәҗгалил-мәүтә раахәтән лии мин күлли шәррин."

(Аллаһым! Һәр эшемне саклаучы булган динем белән мине котылуга ирештер. Эчендә яшәгән, тормышымны тәэмин иткән дөньямны минем өчен хәерле кыл. Кайту урыным булган ахирәтемне дә минем өчен хәерле нәрсәләр белән тулы бер урын әйлә. Үлемне дә минем өчен бөтен начарлыклардан котыла торган рәхәтлек итеп кыл.)

Ибне Габбастан (р.г.) Пәйгамбәребезнең шулай дога кылуы риваять ителгән:

رَبِّ اَعِنِّي وَلاَ تُعْنِ عَلَىَّ وَانْصُرْنَا وَلاَ تَنْصُرْ عَلَىَّ وَامْكُرْ لِي وَلاَ تَمْكُرْ عَلَىَّ وَاهْدِنِي

وَيَسَّرْ لِي الْهُدَى وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ بَغَى عَلَىَّ . رَبِّ اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّارًا لَكَ ذَكَّارًا

لَكَ رَهَّابًا لَكَ مِطْوَاعًا لَكَ مُخْبِطاً إِلَيْكَ أَوَّاهًا مُنِيبًا رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي وَاغْسِلْ حَوْبَتِي

وَ اَجِبْ دَعْوَتِي وَثَبِّتْ حُجَّتِي وَسَدِّدْ لِسَانِي وَاهْدِ قَلْبِي وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ صَدْرِي

"Рабби әгыйнни вә ләә түгънии галәййә вәнсурнии вә ләә тәнсур галәййә вәмкүр лии вә ләә тәмкүр галәййә вәһдинии вә йәссир лил-һүдәә вәнсурнии галәә мән бәгаа галәййә. Раббиҗгальнии ләкә шәккәәран ләкә зәккәәран ләкә раһһәәбән ләкә митъвәәган ләкә мүхъбитан иләйкә әүвәәһән мүниибән рабби тәкаббәл тәүбәтии вәгъсил хәүбәтии вә әҗиб дәгъвәтии вә сәббит хүҗҗәтии вә сәддид лисәәнии вәһди кальбии вәслүл сәхыймәтә садрии."

(Раббым! Миңа ярдәм бир. Ул ярдәм миңа зарар китермәсен, хәйләләр дә миңа зарар китермәсен. Миңа һидаять бир һәм миңа аны җиңеләйт. Миңа һөҗүм кылучыга каршы торыр­лык ярдәм бир. Әй, Раббым! Мине Сиңа күп шөкер иткән, Сине күп зикер иткән, Синнән бик курыккан, Сиңа күп буйсынган, Синең өчен бөгелгән һәм Синең өчен бик күп ялварган инсаннарыңнан әйлә.

Раббым! Тәүбәмне кабул әйлә, гөнаһларымны ю, догамны кабул ит, дәлилемне нык кыл, телемне тугрылыклы сөйләт, кальбемне һидаятькә ирештер, күкрәгемнән үч алу, кенә тоту һәм көнчелекне чыгарып бәр.)

Җәбир бине Габдуллаһ (р.г.) Пәйгамбәребезнең (с.г.в.) түбәндәге сүзләрен сөйләгән:

Иң гүзәл зикер:

لآ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ

"Ләә иләәһә илләллааһ",

иң гүзәл дога:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ

"Әл-хәмдү лилләәһ".

Шәддәд бине Әүс шул доганы Пәйгамбәребездән (с.г.в.) өйрәнгәнен сөйли:

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الثَّبَاتَ فِي اْلأَمْرِ وَأَسْأَلُكَ عَزِيمَةَ الرُّشْدِ وَأَسْأَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ

وَحُسْنَ عِبَادَتِكَ وَأَسْأَلُكَ لِسَانًا صَادِقًا وَقَلْبًا سَلِيمًا وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرٍّ مَا تَأْلَمُ

وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَأْلَمُ وَاسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ

"Әллааһүммә иннии әс-әлүкәс-сәбәәтә фил-әмри вә әс-әлүкә газиимәтәр-рушди вә әс-әлүкә шүкра нигъмәтикә вә хүснә гыйбәәдәтикә вә әс-әлүкә лисәәнән саадикан вә кальбән сәлиимән вә әгуузү бикә мин шәрри мәә тәэләмү вә әс-әлүкә мин хайри мәә тәэләмү вәстәгъфирукә миммәә тәгъләмү иннәкә әнтә галләәмүл-гуйүүб."

(Аллаһым! Диндә Синнән ныклык телим, тугрылыкта Синнән газимәт телим, нигъмәтеңә каршы шөкер итәргә телим. Сиңа гүзәл бер шәкелдә гыйбадәт итәргә телим. Аллаһым! Синнән тугры бер тел һәм сәламәт кальб телим. Аллаһым! Белгән зарарлы нәрсәләрнең начарлы­гыннан Сиңа сыенамын, белгән нәрсәләрнең хәерен Синнән телим. Белгән һәр гөнаһым өчен Синнән мәгъфирәт телимен. Аллаһым, Син яше­рен нәрсәләрне иң яхшы белүче.)

Ибне Гомәр (р.г.) Пәйгамбәребезнең бер мәҗлестән китәр алдыннан йөз мәртәбә:

رَبِّ اغْفِرْ لِي وَتُبْ عَلَىَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

"Раббигъфир лии вә түб галәййә иннәкә әнтәт-тәввәәбүр-рахиим."

(Раббым! Мине гафу ит, тәүбәмне кабул ит. Чөнки Син тәүбәләрне кабул итүче һәм гөнаһларны ярлыкаучысың),— диюен риваять иткән.

Харис кызы Җүвәйрия риваять иткәнчә, Пәйгамбәребез (с.г.в.) аңа бер дога өйрәткән:

سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِِهِ ، سُبْحَانَ

اللهِ رِضَى نَفْسِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ رِضَى نَفْسِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ رِضَى نَفْسِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ

زِنَةَ عَرْشِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ زِنَةَ عَرْشِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ زِنَةَ عَرْشِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ مِدَادَ

كَلِمَاتِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ ، سُبْحَانَ اللهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ

"Сүбхәәнәллааһи гадәдә халькыйһии, сүбхәәнәллааһи гадәдә халькыйһии, сүбхәәнәллааһи гадәдә халькыйһии, сүбхәәнәллааһи ридаа нәфсиһии (3 мәртәбә), Сүбхәәнәллааһи зиннәтә гаршиһии (3 мәртәбә), Сүбхәәнәллааһи мидәәдә кәлимәәтиһии (3 мәртәбә)."

(Яратканнарының саны кадәр Аллаһыны тәсбих итәм (3 мәртәбә). Үз затының риза булуы кадәр Аллаһыны тәсбих итәм (3 мәртәбә). Гаршенең авырлыгы кадәр Аллаһыны тәсбих итәм (3 мәртәбә). Сүзләрне яза торган кара тамчыларының саны кадәр Аллаһыны тәсбих итәм (3 мәртәбә.)

Шиһаб (р.г.) Пәйгамбәребезнең (с.г.в.) намаз укыганда шулай дога кылуын сөйләгән:

يَا مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ

"Йәә мүккаллибәл-кулүүби сәббит кальбии галәә дииникә."

(Әй, кальбләрне хәлдән хәлгә күчергән, Аллаһым! Кальбемне динең белән нык кыл. Динеңнән аерма.)

Зәед бине Әрхам Пәйгамбәребезнең, (с.г.в.) шулай дога кылганын сөйләгән:

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسْلِ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَالْهَرَمِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ .

اَللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا وَزَكَّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّهَا ، أَنْتَ وَلِيُّهُمْ وَمَوْلاَهَا .

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ وَمِنْ قَلْبِ لاَ يَخْش‍َعُ وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ

وَمِنْ دَعْوَةٍ لاَ يُسْتَجَابُ

"Әллааһүммә иннии әгуузү бикә минәл-гаҗзи вәл-кәсәли вәл-җүбни вәл-бүхъли вәл-һәрәми вә газәәбил-кабри. Әллааһүммә әәти нәфсии тәкъвәәһәә вә зәккәәһәә әнтә хайру мән зәккәәһәә, әнтә вәлиййүһәә вә мәүләәһәә. Әллааһүммә иннии әгуузү бикә мин гыйльмин ләә йәнфәгу вә мин кальбин ләә йәхъшәгу вә мин нәфсин ләә тәшбәгу вә мин дәгъвәтин ләә йүстәҗәбү."

(Аллаһым! Мин бичаралыктан, ялкаулыктан, саранлыктан, артык картлыктан һәм кабер газа­быннан Сиңа сыенам.

Аллаһым! Нәфесемә тиешле булган тәкъвасын бир, аны пакьлә. Син аны арулатучыларның иң хәерлесе. Син Аның вәлисе һәм Раббысы.

Әй Аллаһым! Файда бирмәгән гыйлемнән, курку тоймаган йөрәктән, туймаган нәфестән һәм кабул ителмәгән догадан Сиңа сыенам.)

Габдуллаһ бине Гомәр (р.г.) Пәйгамбәребезнең шул доганы укуын риваять иткән:

اَللَّهُمَّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَتَحَوُّلِ

عَافِيَتِكَ وَفُجْأَةِ نِقْمَتِكَ وَجَمِيعِ سُخْطِكَ

"Әллааһүммә иннии әгуузү бикә мин зәвәәли нигъмәтикә вә тәхәввүли гаафийәтикә вә фүҗьәәти нигъмәтикә вә җәмиигый сүхътыйкә."

(Аллаһым! Нигъмәтеңнең кинәт бетүеннән, биргән исәнлекнең китүеннән, көтмәгәндә кайгы килүдән һәм бөтен газабыңнан Сиңа сыенамын.)

Тәмим әд-Дәри (р.г.) Пәйгамбәребездән (с.г.в.):

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ إِلَهًا وَاحِدًا

أَحَدًا صَمَدًا لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَلاَ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ

"Әшһәдү әлләә иләәһә илләллааһү вәхдәһүү ләә шәриикә ләһүү иләәһән вәәхидән әхәдән самәдән ләм йәттәхыйз саахибәтән вә ләә вәләдән вә ләм йәкүн ләһүү күфүән әхәд."

(Аллаһыдан башка илаһ юклыгына шаһитлык бирәмен. Аның ише, охшашы, уртагы юк. Ул бердәнбер, шаны бөек бердәнбер илаһ. Хатыны һәм бала иясе булмаган. Аның тиңе булырлык бер кем юк) дисә, Аллаһ аңа кырык мең тапкыр кырык мең савап язар) дигәнен риваять кылган.

Әбү әд-Дәрдәдән (р.г.) килгән риваятьтә Пәйгамбәребез (с.г.в.):

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَالْعَمَلَ الَّذِي يُبَلِّغُنِي حُبَّكَ .

اَللَّهُمَّ اجْعَلْ حُبَّكَ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمِنَ الْمَاءِ الْبَارِدِ

"Әллааһүммә иннии әс-әлүкә хүббәкә вә хүббә мән йүхиббүкә вәл-гамәләлләзии йүбәлилгунии хүббәкә. Әллаһүммәҗгаль хүббәкә әхәббә иләййә мин нәфсии вә әһлии вә минәл-мәә-ил-бәәриди."

(Аллаһым! Синнән Сине сөюне, Сине сөйгән кешене сөюне һәм Синең сөюеңә ирештергән гамәлне сөяргә телим. Аллаһым! Сине сөюемне миңа үземнән, гаиләмнән һәм суык судан да сөекле кыл), дип дога кылыр һәм: "Бу Дауд (г.с.) догасыдыр дип әйтер. Даудны искә алган вакытта бу доганы да искә алыр һәм: "Ул кешеләрдән иң күп гыйбадәт кылганы булган",— дип әйтер иде.

Габдуллаһ бине Язид әл-Әнсаридан (р.г.) Пәйгамбәребезнең (с.г.в.) шулай дога итүе риваять ителгән:

اَللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يَنْفَعَنِي حُبُّهُ عِنْدَكَ . اَللَّهُمَّ مَا رَزَقْتَنِي مِمَّا

أَحِبُّهُ فَاجْعَلْهُ قُوَّةً لِي فِيمَا تُحِبُّ . اَللَّهُمَّ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِمَّا أَحِبُّهُ فَاجْعَلْهُ

فَرَاغًا لِي فِيمَا تُحِبُّ

"Әллааһүммәрзүкънии хүббәкә вә хүббә мән йәнфәгунии хүббүһүү гыйндәкә. Әллааһүммә мәә разәкътәнии миммәә үхиббүһүү фәҗгальһү куввәтән лии фиимәә түхиббү. Әллааһүммә мәә зәвәйтә ганнии миммәә үхиббүһүү фәҗгальһү фәрааган лии фиимәә түхибү."

(Аллаһым! Миңа сөюне, һәм Синең яныңда сөелүне, миңа файда бирәчәк кешенең сөйгесен бир. Аллаһым! Мин сөйгән нәрсәләрдән (мал, балалар, исәнлек һ.б.) миңа биргән синең сөюең хакына куәт бир. (Мин ул куәт белән яхшы гамәлләр кылырга телим.)

Аллаһым! Мин сөйгән нәрсәләрдән нәрсәне булса да кире алсаң, аның өчен Син сөйгән гамәлне кылыр өчен буш вакыт бир.)

Ибне Хүмәйд сөйли: Пәйгамбәргә (с.г.в.) килдем һәм:

— Йә, Рәсүлүллаһ,— дидем. Миңа Аллаһыга сыена торган бер дога өйрәт, аны укып, Аллаһыга сыеныйм. Аллаһының Илчесе кулымны тотты һәм шулай боерды:

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ سَمْعِي وَمِنْ شَرِّ بَصَرِي

وَمِنْ شَرِّ لِسَانِي وَمِنْ شَرِّ قَلْبِي وَمِنْ شَرِّ مَنِيِّي

"Әллааһүммә иннии әгуузү бикә мин шәрри сәмгыйи вә мин шәрри басарии вә мин шәрри лисәәнии вә мин шәрри кальбии вә мин шәрри мәниййи."

(Аллаһым! Колагымның начарлыгыннан, күземнең зарарыннан, телемнең явызлыгыннан, кальбемнең яманлыгыннан һәм җенси азгынлыктан Сиңа сыенам.)

Гайшә анабыздан (р.г.) риваять ителгәнчә, Пәйгамбәребез (с.г.в.) вафаты хәлендә шулай дога кылган:

اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَالْحِقْنِي بِالرَّفِيقِ الْأَعْلَى

"Әллааһүммәгъфир лии вәрхәмнии, вә әлхыйкънии бир-рафиикыйль-әгъләә."

(Аллаһым! Мине гафу ит, миңа мәрхәмәт ит һәм мине бөек юлдашка ирештер.)

Хәзрәти Әбү Бәкер Пәйгамбәребездән шушы доганы өйрәнгән:

اَللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ . لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ

رَبَّ كُلِّ شَيْءٍِ وَمَلِيكَهُ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ

وَأَنْ اَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءً أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ

"Әллааһүммә фәәтыйрас-сәмәәвәәти вәл-әръдый гаалимәл-гайби вәш-шәһәә-дә. Ләә иләәһә илләә әнтә раббә күлли шәй-ин вә мәлиикәһүү әгуузү бикә мин шәрри нәфсии вә мин шәрриш-шәйтаани вә ширкиһии вә ән әкътәрифә галәә нәфсии сүү-ән әү әҗүрраһүү иләә мүслимиин."

(Аллаһым! Әй күкләрнең һәм җирнең Ярату­чысы! Әй, яшерен һәм ачык нәрсәләрне белүче! Һәр нәрсәнең Раббысы һәм Хакиме буларак Синнән башка илаһ юк. Нәфесемнең начарлыгыннан, шайтанның явызлыгыннан һәм Аллаһыга тиңләвеннән, үземә каршы начарлык кылудан яки бер мөселманны начарлыкка тартудан Сиңа сыенам.)