42. Ажыцяўленне індустрыялізацыі ў бсср.

Даволі нізкі ўзровень развіцця прадукцыйных сіл у сярэдзіне 1920-х гг. патрабаваў стварэння буйнога машыннага вытворчасці і перабудовы ўсёй народнай гаспадаркі на аснове высокапрадукцыйнай тэхнікі. Гэты працэс у СССР і БССР атрымаў назву сацыялістычнай індустрыялізацыі. У краінах Захаду ён вядомы як індустрыяльная (прамысловая) рэвалюцыя.

Прычыны правядзення індустрыялізацыі ў БССР былі звязаны з неабходнасцю стварэння машыннага вытворчасці ў сферы прамысловасці. Асаблівасцю індустрыялізацыі ў БССР з'яўлялася развіццё лёгкай (перапрацоўчай) прамысловасці. Асноўная частка грашовых сродкаў ўкладвалася у развіццё харчовай, гарбарнай, тэкстыльнай і швейнай прамысловасці, а таксама галін па перапрацоўцы драўніны (лясная, дрэваапрацоўчая, папяровая) і мінеральнай сыравіны (паліўная, хімічная).

У 1928-1929 гг. быў распрацаваны першы пяцігадовы план развіцця народнай гаспадаркі (пяцігодка), згодна з якім прадугледжвалася стварэнне сельскагаспадарчага машынабудавання, будаўніцтва новых і пераабсталяванне старых прадпрыемстваў. Намаганнямі беларускага народа і іншых народаў СССР у гады першай пяцігодкі (1928-1932) былі пабудаваны і ўведзены ў дзеянне швейная фабрыка «Знамя індустрыялізацыі" і панчошна-трыкатажная фабрыка «КІМ» у Віцебску, Магілёўская фабрыка штучнага валакна, Бабруйскі і Гомельскі дрэваапрацоўчыя камбінаты, завод сельскагаспадарчых машын у Гомелі.

На працягу другой і трэцяй пяцігодак (1933-1937, 1938-1941) прамысловасць рэспублікі папоўнілася Гомельскім шкляным і Крычаўскім цэментным, Магілёўскім труболитейным і аўтарамонтным заводамі, Мінскім радыёзавод, Рагачоўскім кансервавым заводам, кандытарскімі фабрыкамі «Камунарка» ў Мінску і «Спартак» у Гомелі , Барысаўскай макароннай і Мінскай каўбаснай фабрыкамі.Беларусь паступова ператваралася ў індустрыяльную краіну з дзяржаўнай формай уласнасці на сродкі вытворчасці. Па-ранейшаму пераважала лёгкая прамысловасць.

Адным з метадаў прыцягнення працоўных да ўдзелу ў правядзенні індустрыялізацыі было сацыялістычнае спаборніцтва. Яно развівалася ў форме стаханаўскі руху за перавыкананне планавых паказчыкаў і атрымала сваю назву ад прозвішчы шахцёра А. Стаханова, якія перавыканалі норму здабычы вугалю за змену ў 14 разоў.

Вынікам правядзення індустрыялізацыі стала стварэнне сучаснай на той момант матэрыяльна-тэхнічнай базы ў прамысловасці і сельскай гаспадарцы, што забяспечыла будаўніцтва новага грамадскага ладу ў БССР. Шляхам велізарнага напружання сіл была пабудавана індустрыяльная база, павялічылася колькасць гарадоў і гарадскога насельніцтва. У эканоміцы ўсталявалася адзіная дзяржаўная ўласнасць на сродкі вытворчасці.

У выніку ажыццяўлення індустрыялізацыі СССР стаў адной з трох-чатырох краінсвету, здольных вырабляць любы від прамысловай прадукцыі, даступнай у той часчалавецтву.

Беларуская ССР з аграрнай ўскраіны былой Расійскай імперыі ператварылася ўрэспубліку з развітой прамысловасцю. З'явіліся новыя галіны прамысловасці.БССР стала індустрыяльна-аграрнай рэспублікай Савецкага Саюза. Былаліквідаваная беспрацоўе, адменена картачная сістэма на прамысловыя іхарчовыя тавары.