- •Марфемная структура слова: агульная характарыстыка.
- •Марфалогія: тэрмін і паняцце. Аб’ект лінгвістычнай марфалогіі.
- •Марфеміка:тэрмін і паняцце. Падраздзелы марфемікі.
- •Марфалагічны ўзровень мовы і яго адзінкі. Марфема і фанема. Марфема і слова.
- •Марфема і морф як асноўныя паняцці марфемікі.
- •Правілы ідэнтыфікацыі марфем. Аламорфы і варыянты марфемы.
- •Лагічныя падставы класіфікацыі марфем. Класіфікацыя марфем паводле функцыі і месца ў складзе словаформы.
- •Класіфікацыя афіксальных марфем паводле значэння. Працэдура выяўлення граматычных і неграматычных значэнняў як падстава для размежавання словазменных і словаўтваральных афіксаў.
- •Працэдура выяўлення сінтаксічных і несінтаксічных значэнняў як падстава для размежавання словазменных і словаўтваральных афіксаў.
- •Разнавіднасці словазменных і словаўтваральных марфем (агульная характарыстыка): флексія, прэфікс, постфікс, конфікс.
- •Класіфікацыя марфем паводле паходжання.
- •Корань слова: функцыя, значэнне, структура.
- •Свабодныя і звязаныя карані.
- •Канчатак (флексія) як спецыфічная афіксальная марфема. Структура канчатка. Цяжкія выпадкі вылучэння канчатка.
- •Прыстаўка (прэфікс): функцыя і структура. Адметныя рысы словаўтварэння з дапамогай прыставак.
- •Суфікс: тэрмін і паняцце. Суфікс і прыстаўка. Суфікс і канчатак. Функцыя і структура суфікса.
- •Афіксоіды: тэрмін і паняцце.
- •Віды афіксоідаў: прэфіксоіды і суфіксоіды.
- •Афіксоід як лінгвістычная праблема.
- •Паняцце нулявой марфемы. Нулявая флексія. Праблема нулявой прыстаўкі.
- •Нулявы суфікс: падставы, паводле якіх адбываецца выдзяленне нулявых суфіксаў; сфера функцыянавання нулявых суфіксаў.
- •Постфікс: тэрмін і паняцце. Паходжанне постфіксаў. Постфіксы і суфіксы. Постфіксы і прыстаўкі.
- •Конфікс (цыркумфікс): тэрмін і паняцце. Конфікс як лінгвістычная праблема.
- •Інтэрфікс: тэрмін і паняцце. Разнавіднасці інтэрфіксаў.
- •Інтэрфіксы ў структуры складаных словаформ.
- •Інтэрфіксы паміж утваральнай ановай (коранем) і словаўтваральным суфіксам.
- •Інтэрфікс як лінгвістычная праблема.
- •Гістарычныя змены ў марфемнай структуры слова. Спрашчэнне як гістарычны працэс. Прычыны спрашчэння.
- •Перараскладанне як гістарычны працэс. Прычыны і вынікі перараскладання.
- •Ускладненне як гістарычны працэс. Прычыны і вынікі ўскладнення.
- •Аснова слова. Тыпы асноў.
- •32.Словаўтварэнне: тэрмін і паняцце. Сінхроннае і дыяхранічнае словаўтварэнне. Утваральная і вытворная аснова ў дыяхранічным і сінхронным аспектах.
- •33.Прынцыповае адрозненне вытворных і невытворных слоў. Вытворныя словы ў аспекце семантыкі.
- •34.Словаўтваральны аналіз слова: задачы і прыёмы.
- •35.Словаўтваральны і марфемны аналіз слова: задачы, прыёмы правядзення, вынікі. Паняцце этымалагічнага аналізу слова.
- •38.Прадуктыўныя, малапрадуктыўныя і непрадуктыўныя сродкі марфалагічнага словаўтварэння.
Марфалогія: тэрмін і паняцце. Аб’ект лінгвістычнай марфалогіі.
Слова марфалогія азначае “вучэнне аб форме”. Гэты тэрмін не з’яўл.спецыфічным для лінгвістыкі. У 1822 Гётэ прапанаваў выкарыстаць тэрмін марфалогія ў прыродазнаўчых навуках длч апісання разлічных форм жыв.і нежыв.прыроды. у лінгвістыку тэрмін трапіў з біялогіі толькі ў др.п.19ст. Але ў суч.лінгв.няма адзінства поглядаў на тое, які змест трэба ўклад.у гэты тэрмін.
У суч.лінгвістыцы сл.”марфалогія” мае як мінімум 2 знач.:1)асобны раздзел лінгвістыкі,2)частка сістэмы самой мовы.
Як вядома, буйн. раздзелы лінгвістыкі і вывучаемыя гэтымі раздзеламі часткі моўн.сіст.маюць аднольк.назвы. Марфалогія – 1.комплекс навук, якія вывуч.форму і будову жывельных і раслінных арганізмаў, 2.сіст. механізмаў мовы, якая забяспеч.пабудову і разуменне яе сл.ф.; раздзел граматыкі, якія вывуч.заканамернасці функцыянавання і развіцця гэтай сістэмы.
Аб’ектам лінгвіст.марфалогіі з’яўл.:*мін.двухбаковыя (знакавыя) адзінкі мовы – марфемы, *жорсткія комплексы гэтых адзінак, якія маюць асабл.уласцівасці і наз.сл.ф-мі/словамі.
Тэрмін словаформа ўпершыню быў прапанаваны маск.германістам і тэарэтыкам мовы Смірніцкім, які ўнес вельмі значны ўклад у распрац. марфалаг.тэорыі. тыя моўныя сродкі, якія дазвал. выр.зн-нне сл.ф.з’яўл.марфалагічнымі сродкамі; тыя моўныя зн-нні, якія выраж.сл.ф-мі з’яўл.марфалагічнымі значэннямі. У адпаведнасці з супрацьпаст.марф.сродак – марф.значэнне з суч.марф-і выдзял.2 маст.галіны: марфеміка, або фармальная марфалогія, якая апісвае марфалаг.сродкі натур.моў і асаблівасці знешняй формы сл.ф.; граматычная семантыка, якая апісвае марфемныя значэнні, або ўнутр.бок словаф.(план зместу).
Марфеміка:тэрмін і паняцце. Падраздзелы марфемікі.
Марфеміка – тэрмін 2 значны:1.тэрмінам абазначаецца марф.лад мовы – сукупнасць выдзел. у слове марфем і іх тыпы; 2.раздзел мовазн., які вывучае тыпы і стр-ру марфем, іх адносіны адна да другой, і да слова ўвогуле. Асн. аб’ектамі даследавання ў марф. з’яўл.: марфемы, фармальныя відазмяненні морвы, лінейныя спалучэнні марфем.
У якасці падраздзелаў выдзелены наступныя: *вучэнне аб відах марфем пав.іх месца ў слове і паводле функцый (корань, афіксы, віды афіксаў: прэфікс, суфікс, флексія, постфікс, інтэрфікс, конфікс); *вучэнне аб тыпах зн-нняў, што выраж.марфемамі(лекс.,марфалаг.,словаўтвар.), *вучэнне аб лінейных і нелінейных адзінках марф.узроўню мовы (морф і марфема, сл.ф.і слова, аснова сл.ф., аснова слова), *вучэнне аб прынцыпах выдзел.у сл.ф.мінім.лінейных адзінак морфаў і аб правілах аб’яднання морфаў у марфемы, *вучэнне аб гукавых змяненнях, пад якія падпадаюць марфемы ў стр-ры канкрэтн.сл.ф. (чаргаванне фанем у межах марфем – у розных яе морфах), *вучэнне аб тыпах фаналаг.стр-ры марфем розных класаў (закрытая марфема, прыкрытая, адкрытая, непрыкрытая).
Праблематыка марфемікі, або фармальн.марфал. *прастору паміж марфемай і словам, іменна гэт.моўн.адзінкі з’яўл.аб’ектам марфемнага аналізу.