40. Синэрггетыка

Паводле дыял усе прадметы и зьявы выступаюць узаемадейничаючы памиж сабой.Паводле Шрёдингера самаарганизуюцца не тольки жывыя истоты, але и неарганичныя прадметы и сусвет уцэлым.Синэргетыка-миждысцыплинарная навука, якая займаецца вывучэннем самаарганизаваных систэм(аутар-ням физ Хаккен). С. абапираецца на некласичную тэрмадынамику, якая мае справу тольки з адкрытыми систэмами. Пачаткам самаарганизацыи зьяуляюцца выпадковыя адхиленни систэмы ад пункту раунаваги-флуктуацыи.Пакольки систэма пастаянна узаемадейничае з акаляючым асяроддем, яны паступова узмацняюцца,старая структура разбураецца и утвар новая адкрытая систэма.Высновы:1)любы працэс развицця можа адбывацца тольки у адкрытых систэмах(Дяржава можа развивацца, кали яна звязана з инш дзярж).2)Флукт-гэта той пускавы механизм, яки скироувае далейшае развиццё гэтай систэмы.Тольки у адкрытых систэмах Яны здольны да разбурэння гэтых систэм.

41. Каэвалюцыя прыроды і грамадства.

Пад каэвалюцыяй разумеецца суіснаванне і суразвіццё прыроды і цывілізацыі. Затым гэтае паняцце было пашырана на сферу "самаўзнікаючых сістэм".

Ідэя каэвалюцыі ў глабальных масштабах уключае ў сябе: (а) працэсы, якія абвываюцца ў канкрэтнай сістэме (б) каэвалюцыя з асяроддзем (энэргетычны і інфармацыйны абмен) ( в ) эвалюцыя ўласна эвалюцыйных працэсаў.

Любая сістэма, якая самаарганізуецца, валодае двумя відамі памяці: ***дынамічнай памяццю, якая з'яўляецца асновай для новага ўзроўня эвалюцыі

***кансерватыўнай памяццю, як асновы для доўгатэрміновых інфармацыйных працэсаў

Найбольш выразна каэвалюцыйныя ўяўленні праяўляюцца пры роазглядзе біясферы Зямлі, як суцэльнай сістэмы развіцця, якая ўтварае адзіную структуру, утвораную трымя тыпамі рэчыва:

)жывога рэчыва, якое ўтворана ўсімі арганізмамі планеты)біякоснага рэчыва, якое ўяўляе сабой злучэнне кампанентаў жывых і нежывых рэчываў

)коснага рэчыва, якое складае любыя неарганічныя кампаненты.Для існавання жыцця прысутнасць усіх гэтых трох тэпаў рэчыва з'яўляецца абавязковым.

Вышэйшым этапам развіцця біясферы з'яўляецца наасфера, як вынік чалавечай дзейнасці, і перш за ўсё развіццём навукі і заснаваных на яе палажэннях сацыяльнай працы. Каэвалюцыйныя ўяўленні дазволілі прынцыпова змяніць сам падыход да разгляду эвалюцыі чалавека, грамадства і прыроды. У той самы час як эвалюцыянісцкія падыходы "вырывалі" чалавека з прыроднага кантэксту і разглядалі яго як апазіцыю да прыроды, то каэвалюцыя даследуе чалавека у кантэксце "вяртання" ў прыроду.

42. Метафизіка, яе сутн и асн ф-мы

М.-цэнтр. палажэнне любой филасофии,у яким прысутн.фундаментал.фил пытанни и разделы аб быцци,матэрыи,свядомасци,чалавеку.(выкарыстРадосски).Метаф цалкам адмауляе развицё.Формы М:

1)Сафистыка-равзваги, заснав на свядомым парушэнни законау логики(змешванне истотнага и неистотнага).2)Эклептыка- канцэпцыя, засн на адвольным выбары каардынат(выпадковае злучэнне разрозненных момантау).3)Дагматызм-абстрактны, пазагистарычны разгляд тэар и практ праблем(кали не бяруцца пад увагу ни месца,ни час).4)Рэлятывизм-аднабаковы разгляд абьектау, сусвету и чалавека(кируецца правилам «усё адносна»).5)Механицызм- успрымае рэальнасць,сусвет и чалавека, як нейки складаны механизм.6)Эвалюцыянизм- А)вуч Г.Спэнсара, яки перанёс палажэнни эвалюцыи(пераразмеркаванне рэчыва и руху у сусвеце) у жывых истотау на прадметы и зьявы. Б) эмэрджэнтызм-разглядае працэсы у прыроде, як нешта ирацыянальнае,недасягальнае да асэнсавання