1. Ф. Яе сутнасць и эвалюцыя.

Тэрмин ф. паходзиць са старажытнагрэцкай мовы и у перакладзе азначае-любоу да мудрасци. У час дзялення працы на разумовую и физ-ю у межах физ. працы узникае ф. Ей займалися заможныя и маёмасныя людзи. Их называли филосафами. Носьбитами и распрацоушыкам мудрасци быу народ. А ф-ы заималися систэматызацыяй гэтай мудрасци.

Спачатку ф. насила элитарны характар. Грэцки ф-ф Гераклит наумысна стварау такия ф-ия формы каб неадукаваны чалавек не здолеу их зразумець. Пазней адбылося аддзяленне прыватных навук ад ф. Першай аддзялилась медыцына, пазней юрыспрудэнцыя. Личыцца што першай аддзялилася механика.

Паводле Ньютона механика-адзин з раздзелау ф. Але засталися такия пытанни якия не можа разглядаць ни адна прыватная навука-тольки филасофия и наадварот. Да уласн.

ф. у суч.момант адносяцца: логика, этыка, эстэтыка, рэлигиазнауства,гисторыя ф.

2. Прадмет и структура ф.

Ф.гэсистэма агульных тэар.поглядау на сусвет у цэлым,чал,ягонае месца у гист,прасторы и часе.

Ф. параун.з «Ничыйнай зямлей памиж тэалогияй и навукай якую Яны пастаянна атакуюць Але не знишчаюць яе таму што узмацняюцца ад яе.»

Незалежна ад геагр.прыналежнасти ф.мае структуру:

1.анталогия-раздз.яки вывучае крытэрыи иснав ци неисн чал. сусвету прыр,вечнасци сусвету.

2.гнасиялогия-пытанне здолнастей чалавека пазнаваць прадмет,космас и уласнае «Я»,законы шляхи да пазнання пр,чал.Кант и Юм(агностык) адмауляу здольнасть чал да пазнання.

3.ф-ая антрапалогия-рл яки вывучае чалавека,грамадства,дзярж(мэты,задачы).Прыводзиць да саздання этыки эстэтыки палитыки.

4.аксиялогия(духоунасць)-рл вывучае духоунасць:шчасце,свабода,каханне.

5.праксиялогия-филасофия у практыке(практычнасць).Ф иснуе кааб чалавек зразумеу як уладкаваць свае жыцце,таму мэты ф-прадбачанне будучынни и анализ минулага.

3. Ф.Праблематыка ,ф-ии филисофии.

Космацэнтрызм-разуменне и бачанне сусвету, як чагости суцэльнага, а чалавек разглядаецца , як касмичная частинка якой таксама уласцива прыгажость и гармония

Антрапацынтрызм- чал зьяуляецца цэнтрам космасу, і с пазіцыі чал-ка робіцца спроба разабрацца у прырод і дух з’явах. Прызнаецца, што прыгажосць прысутнічае у космасе толькі таму, што яна прысутнічае у чалавечым целе, і у гармоніі разума і душы.

Тэацэнтрызм(тэо- бог)-стваральнікам сусвету прызн – бог. Як нешта таямнічае, які-есць першапрычына усяго існуючага і неіснуючага

Функцыи:

1)Cветапоглядная(даследуючы сусвет ф. выкидвае усе прыватнасци и падрабязнасци и вылучае тольки истотнае.Ниводная не здольна выконваць гэтую функцыю);

2)пазнавальная(спрыяе адказу на пытанне ци здольны чалавек пазнаць сусвет и прадметы у цэлым);

3)метадалагичная(прапаноувае пэуныя метады даследвання-метафизичны-адмауляе развиццё и абсалютызуе статыку и дыялектычны-прызнае дынамику развицця и зменливасць);

4)интэгральная(имкненне разрозненных ведау да интэграцыи дзеля лепшага вывучэння прадмету.); 5)аксиялагичная(любая ф. не абмяжоуваецца вывучэннем и абгрунтаваннем сваих палажэнняу, яна так сама тлумачыць маральныя и эстэтычныя каштоунасци);