60. Экалогияның философиялық проблемалары ,олардың жахандық сипаты. Қазіргі экологиялық жағдайдың футурологиялық аспектілері.

61. Қайта өрлеу дәуірі философиясы. Негізгі бағыттары мен өкілдері.

Қайта өрлеу дәуірі (Ренессанс) XVI-CVII ғ.ғ. қайта өрлеу Еуропаның басқа елдеріне тарап, өркендей бастады. Әр елде өзіндік ерекшелігімен көрініс тапты. Ортағасырлық діни ұғымнан гөрі ғылыми дүниетаным басымдық танытты, Реннесанс дәуірі мәдениетіне байланысты қай елде болмасын, антикаға деген көзқарасы, дүниетанымның ерекше түрінің пайда болуы, өмір сүру жағдайының өзгеруіне байланысты өзіндік гуманизм пайда болды. Ренессанстық дәуір титанизмніің пайда болуымен ерекшеленеді. Адам жөнінде өзгеше пікірлер қалыптасты. Адам-құдайға ұқсас образда жаратылған «жаратылыс бастауы». Бар тіршілік – табиғат, адамды Құдай жаратты деген пікірді ұстанды. Адам әсемдік пен шеберлікке, махаббат пен сүйіспеншілікке толы жан иесі деген түсінік қалыптасты. Бұл дәуірде мәдениет пен философия шіркеу иелігінен босап, жаңаша өнердің дамуын бастады (бейнелеу өнері, архитектура, музыка, театр, әдебиет). Қазіргі замандық өркениеттің барлық жетістіктеріне тікелей ықпал етті. Қайта өрлеу дәуіріндегі қалыптасқан негізгі философиялық бағыттар: пантеизм, натурафилософия және гуманизм.

62.Философиядағы болмыс мәселелері . Болмыс категориялары.Болмыстың негізгі формалары (табиғат, адам ,рухани, әлеуметтік, психологиялық болмыс).

63.Экалогилық жағдайлардың аспектілірі (урбоэкология, халық өсімнің шегі, тұрақтылы даму).

64. Сананың пайда болуы мен мәні .

65. Жаратылыстанудың философиялық проблемалары ( Ф. Энгельстің «Табиғат диалектикасы» мен В. И. Лениннің «Материализм және эмпириокритицизм» еңбектерінде қарастырылуы.

В. И. Лениннің «Материализм және эмпириокритицизм» еңбектерінде философияға анықтама беріледі, жүз жылдай уқыт өтседе ешким озгерткен жоқ, сонымен келе жатыр,

66.Биосфераның пайда болуы. Ноосфера- биосфера дамуындағы ең жоғарғы саты. Адамға байланысты айтылған.

67.Н.Ә.Назарбаев «Қазақстандық жол» ( Тәуелсіз Қазақстанның қалыптасуындағы негізгі идеялар). Философиялық ақылдың құндылық көріністері.

68. Анализ және синтез, индуция мен дедукция, абстрактілік пен нақтылықтардың диалектикасы.

анализ – жан-жақты зерттеу мақсатында бүтін бір затты құрамдас бөліктерге (жақтарына, белгілеріне, қасиеттеріне және т.б) бөлу; - синтез – заттың құрамдас бөліктерін біртұтас затқа біріктіру; - абстракциялау - зерттеліп отырған құбылыстың қажетті емес қасиеттері мен қарым-қатынастарынан зерттеуге керек қасиеттері мен қарым-қатынастарын бөліп алу; - жалпылау – объектілердің жалпы белгілері мен қасиеттерін анықтауға мүмкіндік беретін ойлау әдісі; - индукция – жеке қорытулар негізінде жалпы тұжырым жасауға мүмкіндік беретін зертеу мен талқылау әдісі; - дедукция – жалпы тұжырымнан жеке тұжырым жасауға мүмкіндік беретін талқылау әдісі; - аналогия – объектілердің бірдей белгілерінің ұқсастығы негізінде олардың ұқсастығы туралы айтуға үмкіндік беретін таным әдісі, басқаша айтқанда, аналогия - ғылымның бір саласындағы қатынастардың, оның екінші саласына транспозициялануы, мысалға: тарихи аналогия, кеңістіктік аналогия және т.б

“Анализ“ гректің analysis сөзінен шыққан. Бөлу, жіктеу, талдау деген мағынаны білдіреді. “Синтез” де гректің synthesis, яғни қосу, кұрау, ұштастыру деген сөзі. Алғашқыда және қазіргі күнделікті қолдануда да ол сөздер ойлаудың әдісі, формасынан көрі адамдардың белгілі бір іс-әрекеттерін сипаттайды. Осы мағынада қолдану белгілі бір шамаға дейін дұрыс та, бірақ оның толық шын мағынасын ашпайды. Бірақ осы бөлшектеу, жіктеу, талдау жөне қосу, құрау деген мағынада анализ және синтез неғұрлым көп қолданылған да зерттелген. Философия тарихында осы жөнінде түңғыш пікір айтқан Платон.“Федр”, “Софист” деген диалогтарында Платон адамда екі түрлі табиғи қабілеттердің барын: “synagoge” (қосу) және “diaizesis” болу, айыру) - айтқан. Біріншісі - көптеген оқшау нәрселерді бір идеяның шеңберіне кіргізу, соған жатқызу болса, екіншісі әр нәрсені оның табиғи құрамды бөліктеріне ажырату, түрлеріне бөлу, бірақ сол бөлшектердің ешқайсысын бұзып алмау керек.