- •1) Ойлау мен болмыс саймасайлығы – Гегель философиясының бастау нүктесі. Гегель диалектикасы
- •3) Ғалым этикасы және әлеуметтік жауапкершілік. Гендік және клеткалық инженерлік биотехнологи.Клондпу проблемаларының әлеуметтік философиялық талдау.
- •5) Сезімдік таным және оның формалары
- •6) М.Шоқай – Түркістан тәуелсіздігі үшін күрес
- •7) Дүниеге көзқарас және методология мәселелері
- •8 Ф.Бэкон “жаңа органон” төрт түрлі елесті көрсетеді
- •10. Классиктік және бейклассиктік философия қайшылықтары (и.Кант, г. Гегель, а. Шопенгауэр, ф. Ницше)
- •11. Мән және құбылыс категориялары.
- •13. Неотомизм философиясының негізгі белгілері.
- •17.Идеология,оның қоғамда атқаратын рөлі. Идеологияның күштілігі мен әлсіздігі.
- •19. Қоғамдық және жеке сана, олардың диалектикалық байланысы.
- •20.Тіл мен ойлаудың бірлігі. Ғылым мен техникада жасанда тілдің қалыптасуы.
- •21. Т.Гоббс «Левиафан, немесе Материя ,түр және шіркеу мен азаматтық мемлекет билігі».
- •23.Химия философиясы. Химия молекулалар физикасы ретінде. Химияның басқа ғылымдармен(физика, биология, геология, экология) және өндіріспен өзара тығыз байланысы мен әсері.
- •24.Жүсіп Баласағұн «Құтадғу білік».
- •27.Дж.Локк «Адам ақылы туралы тәжірбие» еңбегінде сапа түрлерінің әрқилы сферасы жайында. Іштен туған идея мен принциптер теориясына Локктың сыны.
- •28.Н.А.Бердяев «Орыс коммунизмнің бастау көзі мен мәні»
- •29.Ұғым –адамның әлеуметтік – тарихи танымның жемісі. Ұғым түрлері (интерпретация,конвергенция,дивергенция,конверция).
- •45.Г.Гегель « Философиялық ғылымдар энциклопедиясы» . Т.З. « Рух философиясы».
- •46. Сенім , күмән, білім.
- •60. Экалогияның философиялық проблемалары ,олардың жахандық сипаты. Қазіргі экологиялық жағдайдың футурологиялық аспектілері.
- •61. Қайта өрлеу дәуірі философиясы. Негізгі бағыттары мен өкілдері.
- •62.Философиядағы болмыс мәселелері . Болмыс категориялары.Болмыстың негізгі формалары (табиғат, адам ,рухани, әлеуметтік, психологиялық болмыс).
- •69. Қазіргі мәдениеттің экологиялық талаптары. Адам –қоғам –табиғат және олардың өзара байланысы.
- •70. И.Кант « Таза ақылға сын» ( Құрылымы және негізгі идеялары). И.Канттың априоризмі және агностицизмі.
- •71.Техникалық оптимизм және техникалық пессимизм: техника апологиясы және оған сын.
- •72.Адам қалыптасуындағы әлеуметтік ортаның рөлі .Қоғам дамуындағы тарихи қажеттілік пен адам бостандығы диалектикасы ( э.Фромм « Бостандықтан қашу»).
- •76. М.В.Ломоносов-көрнекті орыс ғалымы,жаратылыстанушысы.Оның 1748жылғы 5маусымдағы л.Эйлерге хаты.
- •77. Аналогия және ғылыми танымдағы рөлі.Аналогия және модель.
- •78. Неопозитивизм логикалық позитивизм және оның түрлері.
- •79. Классиктік термодинамика мен эволюциалық биология арасындағы қайшылықтар және өздігінен қалыптасу концепциясы.Ч.Дарвин ілімі мен креационизм.
- •80. Сөйлеу және жазу,олардың пайда болуының мәселелері.
- •81. Даму және прогресс. Прогресс пен регресс.Әлем тарихының бірлігі мен көптүрлілігі.
- •83. Ш.Уалиханов «Қырғыздарда шамандықтың іздері», Дала мүсылмандығы туралы»,»Сот реформасы туралы жазбалар».
- •84. Нақтылық және мүмкіндік, қажеттілік және кездейсоқтық.
- •85.Техника деген не Техниканың тарихы мен философиясы.Техникалық білімді гуманизациялау және гуманитаризациялау.Қазіргі техногендік өркениеттің болашағы мен шегі.
- •86. Платон «Мемлекет».Құрылымы және негізгі идеялары.
- •87. Болмыстың құрылұмдық байланысы.Бүтін және бөлшек.Себеп және салдар.
- •88. Норберт Винер және оның ізбасарлары ашқан кибернетика ғылымы.
- •89. Дүниеге көзқарасы ұғымы.Оның тарихи типтері миф,дін,философия.
- •90). Р.Декарт «Әдіс туралы ойтолғау».Оның танымдағы рационалдық әдісінің төрт ережесі.
- •91. К.Маркс Гегельдің «Философия тарихы»және «Тарихи философиясы»жайлы лекциялары туралы.
- •Кеңістік пен уақыт
- •97. Философиядағы әдіс мәселесі.Ғылыми танымның әдістері мен формалары.Танымның эмпирикалық және теориялық деңгейі.
- •98. Геологияның ғылымдарды генетикалық жіктеудегі алатын орны.Геологиядағы актуализм принципі.
- •Сущность принципа
- •Обоснование
- •99. Адамдағы биологиялық пен әлеуметтік. Антропосоциогенез ұғымы.
- •100. Ш.Құдайбердиев Үш анық».
- •101. XVII-xiXғ.Ғ.Орыс философиясы,оның өмірмен байланысы.
- •102. Информатиканың қалыптасу тарихы. Шеннон айтты го.
- •103. Биклассикалық философиядағы иррационалдық және рационалдық еместік проблема.
- •104. Кездейсоқтық және компьютерлер.
- •105. Материя –философиялық категория ретінде.В.И.Лениннің «Материализм және эмпириоритицизм»кітабы бойынша.Қазіргі ғылым материя құрылымы мен қасиеттері туралы.
- •107. Қоғамдық өмірдің әлеуметтік –саяси формалары.Демократия, либерализм,анархия.
- •108. Дж.Бруно,б.Спиноза пантеизмі.
- •109. Ғылымдар жүйесіндегі физиканың орны.Физика –атомдар механикасы ретінде.
- •110. Жүйе ұғымы.Жүйелік принциптер.Жүйе-адам ойының жемісі.
- •Абстрактілік жүйе
- •Органикалық жүйе
- •111. Д.Дидро «Табиғатты түсіндіруге байланыста ойлар»
- •112. Қоғамдық сананың формалары,олардың байланысы және әлеуметтік қызметтері.Қоғамдық сана түрлеріне обьективтік шындықтың бейнелену тәсілдері.
- •113. В.И.Лениннің «Философиялық дәптерлері» құрұлымы және негізгі идеялары.
- •115. Инженерлік ойлаудың және инженерлік әрекеттің ерекшеліктері.
- •116. Сократ пен Платонның идеализмі.
- •117. Математика –ғылым тілі.Философтар мен ғалымдардың математикаға көзкарасы.
- •118. Өтпелі құбылыстың табиғаты.Қазақстанның өтпелі кезендегі ерекшеліктері мен қиындықтары.Қазақстанның әлемдегі бәсекеде қабілетті 50елдің қатарына кіру стратегиясы.
- •119. Рационалдық таным және оның формалары.Танымдағы сезімдікпен рационалдықтың бірлігі.
- •120. Бөлшектермен өріс қазіргі әлем суретінің абстракциясы.
- •121. Табиғат ұғымы.Табиғи орта.Биомасса мен техномасса.
- •122. Таным процессіңің диалектикасы.
- •123. Л.Фейербах «Болашақ философиясының негізгі қағидалары».
- •124. Географиялық детерминизм.
- •125. Н.Г.Чернышевский «Философиядағы антропологиялық принцип», «Адам білімінің сипаты».
- •126. Математика –адамзат мәдениетінін феномені ретінде.Топтау мен абстракциялау математикалық теориялардың даму әдістері ретінде.Математикалық модельдер жүйесі ретінде.
- •127. Діни сананың көптүрлілігі.Дін және өнегелік.
- •128. Ми мен психика. Сананың пайда болуы және мәні.
- •129. Түркілік көзкарас дәстүрі мен ерекшеліктері.Мифология және дін.
- •130. Химиядағы редукция және редукционизм.Материянын химиялык қозғалыс турлері.
- •131. Антика философиясының негізгі сипаттары.Фалес,Сократ.
- •132. Әл Фарабидың философиялық көзкарастары.Оның «Игілікті қала басшысының қасиеттері туралы»еңбегі.
- •133. Техниканың инженерлік және гуманитарлық философиясы.
- •134. И.Фихте мен ф.Шеллинг философиясы.
- •135. Қожа Ахмет Яссауидің «Диуани Хикмет» поэмасы.
- •138. Синергетика философиясы.
- •150. Эстетикалық сана, оның өлшемдері,Дизайнерлік қызмет.Қазақ халқының эстетикасы.
8 Ф.Бэкон “жаңа органон” төрт түрлі елесті көрсетеді
Материализм философиясының өкілдерінің бірі Фрэнсис Бэкон (1561-1626) болды.Ол лордтың баласы ретінде 12 жасында Кембридж университетіне оқуға түсіп, оны бітірген соң үш жылдай Парижде ағылшын елшілігінде тұрады.Қайтып келген соң, біршама уақыт құқылық практикамен айналысып, кейін корольдің үлкен мөрін сақтаушы болып қызмет атқарады. Кейін Англия мемлекетінің канцлері болып, елде корольден кейінгі екінші тұлға дәрежесінде көтеріліп, барон Верулам деген құрметті атаққа ие болады. Өмірінің қалған уақытын бүтіндей ғылымға жұмсайды.Әлемде қамтитын 6 кітаптан тұратын еңбек жазуды жоспарлайды.Бірақ оның тек екеуін ғана жазып үлгереді.Бірі-«Ғылымдардың байсалдылығы мен дамуы»,екіншісі-«Жаңа Органон» деп аталады.Ф.Бэкон- материалист,сондай-ақ, ол-эксперименттік ғылымдардың негізін салушы.Оның қолданған әдістері: индукция, талдау, салыстыру, бақылау, эксперимент жасау.Оның философиясы жаратылыстану ғылымдарына сүйенді, схоластикаға, діни, идалистік көзқарастарңа қарсы болды. «Білім-күш», «Күш-білімде» деген қағидаларды насихаттады. Ол: «Материя қозғалыспен ажырамас бірлікте болады-деді-Энергия материяның өзіне байланысты оның ішкі қасиеті», деді. Оның пікірінше дүниені дұрыс танып, жалған пікірлерден азат болу үшін төрт түрлі елестерден құтылу қажет. Олар: 1) адам табиғатына тән елес; 2) әркімнің жеке басына тән елес; 3) нарық (базар) елесі; 4) театр елесі. Олардың құтылудың басты жолы- тәжірибе жасау, нақты зерттеу, қалыптасқан үғымдарды сол күйінде алмай, тексере білу.
9. Руханиаттық ұғым. Тарихи прогреске материалдық және руханилық өндірістер байланысы. Идеалдық объектілерді құрастыру әдістері. (Идеалдау және формалдау)
Духо́вность — в самом общем смысле — совокупность проявлений духа в мире и человеке. В социологии, культурологии и публицистике «духовностью» часто называют объединяющие начала общества, выражаемые в виде моральных ценностей и традиций, сконцентрированные, как правило, в религиозных учениях и практиках, а также в художественных образах искусства. В рамках такого подхода, проекция духовности в индивидуальном сознании называется совестью, а также утверждается, что укрепление духовности осуществляется в процессе проповеди (увещания), просвещения, идейно-воспитательной или патриотической работы. В марксизме духовность ассоциируется с идеологией. В современном западном религиоведении духовность в наиболее общих чертах характеризуют как «жизнь, проживаемую в полноте уникального опыта внутренних переживаний человека, в которых могут присутствовать традиционные западные культурные символы» и другие значимые для человека образы. Как отмечает Айлин Баркер, духовность отличается от религиозности тем, что источником последней является внешний мир в виде предписаний и традиций, тогда как источником духовности является внутренний опыт человека[1].
Идеализация - мыслительный акт, связанный с образованием нек-рых абстрактных объектов, принципиально не осуществимых в опыте и действительности. Идеализированные объекты являются предельными случаями тех или иных реальных объектов и служат средством их научного анализа, основой для построения теории этих реальных объектов; они, т. обр., в конечном счете выступают как отображения объективных предметов, процессов и явлений. Примерами идеализированных объектов могут служить понятия: «точка», «прямая линия», «актуальная бесконечность» - в математике; «абсолютно твердое тело», «идеальный газ», «абсолютно чёрное тело» - в физике; «идеальный раствор» - в физической химии. Наряду с абстракцией, с к-рой она тесно связана, И. выступает важным средством познания законов действительности.
Формализация {лат. вид, образ) - уточнение содержания познания, осуществляемое посредством того, что изучаемым объектам, явлениям, процессам данной области дейетвительности определенным образом сопоставляются нек-рые материальные конструкции, обладающие относительно устойчивым характером и позволяющие в силу этого выявлять и фиксировать существенные и закономерные стороны рассматриваемых объектов. Особенность Ф. как гносеологического приема состоит в том. что совершающееся с ее помощью выявление и уточнение содержания происходит через выявление и фиксацию его формы. Исторически Ф. возникла вместе с возникновением мышления и языка. Важный шаг в развитии Ф. был связан о развитием письменности. В. дальнейшем, по мере прогресса науки, особенно математики, к средствам естественных языков стали добавляться знаки специального характера. Вместе о возникновением формальной логики возник прием логической Ф., состоящий в выявлении логической формы выводов и доказательств.