- •1. Прадмет, значэнне I мэты курса «Гiсторыя Беларусi» ( у кантэксте сусветнай цывилизации). Перыядызацыя гисторыи Беларуси.Крыницы вывучэння курса.
- •2. Першабытнае грамадства – агульны этап у гисторыи чалавецтва. Засяленне тэрыторыи Бел. Асноуныя занятки першабытных людзей, их грамадски лад.
- •3. Вяликае пераселенне народау. Расселение индаеурапейцау. Балты и славяне на тэриторыи сучаснай Беларуси.
- •4 Вопрос. Теории происхождения белорусов и термина «Белая Русь».
- •5 Вопрос. Зараджэнне дзяржацнасци ва усходних славян. Пачатак Руси. Полацкае и Турова – Пинскае княствы – першыя дзяржауныя утварэнни на тэррыторыи Бел.
- •6 Вопрос. Грамадски и палитычны лад Полоцкага княства, Яго узаемааднлсины з Киевом.
- •7 Вопрос . Создание вкл, Русского и Жамойского и вхождение Бел земель в его состав.
- •8. Социально – экономическое развитие бел земель в составе вкл в 13-16 вв. Аграрная реформа Жигмунта Августа ( валочная мера).
- •9. Государственный и общественный лад вкл.
- •10. Основные направления внутренней и внешней политики вкл в 13-16 в
- •12. Введение христианства и его влияние на развитие культуры Бел земель.
- •13. Письменность и образование на Бел в 9-13 вв. Е.Полоцкая, к.Туровский, к. Смаляцич.
- •14. Формирование бел. Народности. Становление старобелорусского языка и развитие литературы.
- •15 Архитектура, изобразительное и декоративно- изобразительное искусства на Бел в 9-13 вв.
- •16. Распространение идей возрождения на Беларуси. Франциск Скорина – первопечатник, просветитель, гуманист.
- •17. Царкоуна- рэлигийныя адносины у ВкЛ и рп; их уплыу на палитычнае и культ жыцце бел зямель.
- •18. Искусство Бел в составе вкл.
- •20. Люблинская уния и утварэнне рп.
- •21. Дзярж лад рп. Становишча бел зямель у яе складзе.
- •22. Внеш политика рп.
- •24. Палитычны крызис рп, спробы реформ (др пол 18 ст.) Падзелы рп и далучэнне бел земель да Рос имперыи.
- •25. Развицце Адукацыи, литаратуры, навуки у Бел у 2 пол 16-18 ст.
- •26. Архитэктура б у др пол 16-18 ст. Выяуленчае мастацтва, тэатр, музыка.
- •27. Палитыка царызма на Бел ук 18-19 ст.
- •29. Международные отношения в Европе в период наполеоновских войн. Отечественная война 1812г и Бел.
- •30. Адукацыя, навука и литаратура на бел у канцы 18 – першай палове 19 ст.
- •31. Мастацтва Беларуси у канцы 18 – першай полове 19 ст.
- •32. Адмена прыгоннага права на Беларуси
- •33. Асабливасци развицця эканомики Беларуси пасля адмены прыгоннага права у другой палове 19 ст.
- •34. Паустанне .1863 - 1864 г. На Беларусi, Яго выники и значэнне.
- •35. Фарміраванне беларускай нацыі. Адраждэнне Бел мовы и литаратуры. Дэмакратычны и нац-вызваленчы Рух на Бел у 2-й палове 19 – пачатку 20 ст.
- •36. Адукацыя, навука и литаратура на бел у 2-й палове 19 ст.
- •37. Архитектура, выяуленчае мастацтва, тэатр и музыка.
- •38. Асноуныя тэндэнцыи развицця эканомики Еуропы на пачатку 20 ст. Сацыяльна-эканамичнае становишча бел губернияу у 1900-1914 гг. Сталыпинская аграрная рэформа и яе правядзенне на Беларусi.
- •39. Грамадска-палитычнае жыцце Расийскай имперыи на пачатку 20 ст. И удзел у им белрускага насельництва. Рэв. Падзеи 1905-1907г на Беларуси.
- •40. Беларусь у час першай сусвегнай вайны
- •41. Разицце культуры Беларуси у пачатку 20 стагоддзя.
- •42. Абвастрэнне сацыяльна-экан и палит крызису у Расии восенню 1917г. Кастрычницкая рэвалюцыя и устанауленне савецкай улады на Бел.
- •43. Праблемы бел дзяржаунасци у грамадска-палитычным руху Беларуси. 1 усебеларуски зъезд (снежань 1917). Абвяшчэнне и дзейнасць бнр.
- •44. Утварэнне бсср I Лiтоуска-Беларускай сср.
- •45. Вайна Польшчы и савецкай Расии. Другое абвяшчэнне бсср. Рыжскi мiр.
- •46. Новая эканамiчная палiтыка у бсср.
- •47. Удзел бсср у утварэннi ссср.
- •48. . Развiцце культуры на Беларусi у 20-я гады. Беларусiзацыя.
- •49. Iндустрыялiзацыя у рэспублiцы I яе вынiкi.
- •50. Устляванне тоталитарного режим на ссСр. Политычные рЫпрессии.
- •51. Заходняя Беларусь у складзе польшчы (1921-1939). Абъяднанне заходняй Беларуси и бсср.
- •52. Развицце адукацыи, навуки и литаратуры на Беларуси у 1917 – 1941 г.
- •30Е годы:
- •54. Мижнародныя адносины напярэдадни и на пачатку 2-й сусветнай вайны. Нападзенне фашыс. Германии на ссср и абарончыя баи на тэрыторыи Беларуси.
- •55. Акупацыйны рэжым фашыстау на Бел. Развицце партызанскага руху и падполля.
- •56. Вызваленне Бел. Завяршэнне вайны, яе выники.
- •58. ЭканамiЧнае I сацыяльнае развшце рэспублiКi у сярэдзуне 40-х - 60-х гг.
- •59. Эканамiчная рэформа у бсср у 60-я гады.
- •61. РазвiЦце адукацыи и навуки у бсср у пасляваенны час.
- •63. Сацыяльна-эканамiчныя працэсы на Беларусi у пачатку .90:х гг.
- •65. Распад ссср. Абвяшчэнне незалежнаси бсср. Утварэнне снд.
- •66. Эканом и палит. Пераутварэнни на Бел пасля 1990. Змены у палит систэме. Канстытуцыя рб. Выбары Прэзидэнта.
42. Абвастрэнне сацыяльна-экан и палит крызису у Расии восенню 1917г. Кастрычницкая рэвалюцыя и устанауленне савецкай улады на Бел.
У жніўні 1917 г. Вярхоўным галоўнакамандуючым Л. Карнілавым быў арганізаваны мяцеж з мэтай перадачы ўсёй улады ў краіне вышэйшым армейскім чынам (іх падтрымлівала буйная буржуазія і многія дваране). Бальшавікі прынялі актыўны ўдзел у арганізацыі разгрому мяцяжу, што істотна ўмацавала іх пазіцыі ў краіне. Яны шырока распаўсюджвалі лозунгі аб заканчэнні вайны, аб перадачы памешчыцкіх і дзяржаўных зямель сялянам. Гэтыя ідэі асабліва шчыра падтрымлівалі салдаты. Менавіта на іх рабілася асноўная стаўка пры падрыхтоўцы сацыялістычнай рэвалюцыі. Кастрычніцкія рэвалюцыйныя падзеі пачаліся з 24 на 25 кастрычніка 1917 г. Улада да бальшавікоў перайшла амаль без супраціўлення. На большай частцы тэрыторыі Расіі ўсталяваўся жорсткі рэпрэсіўны рэжым, тэрор якога ў адносінах да насельніцтва ў тысячы разоў пераўзыходзіў тэрор эпохі Імперыі. На II Усерасійскім з'ездзе Саветаў быў створаны новы ўрад – Савет народных камісараў (СНК).
Калі весткі пра рэвалюцыю дайшлі да Мінска, мясцовы Савет, пераважна бальшавіцкі, узяў пад кантроль турму, вакзал, пошту, тэлеграф. Але Вялікая беларуская рада, меншавікі, эсэры і Бунд рашуча выступілі супраць пераходу ўлады ў рукі бальшавікоў. 27 кастрычніка яны пры дапамозе Стаўкі Вярхоўнага Галоўнакамандавання і штаба Заходняга фронту стварылі Камітэт выратавання рэвалюцыі і радзімы і запатрабавалі перадаць уладу ў горадзе. Савет быў вымушаны пагадзіцца. Але 2 лістапада ў Мінск увайшлі рэвалюцыйныя ваенныя часці, і Савет вярнуў свае паўнамоцтвы. У ноч з 18 на 19 лістапада бальшавікі захапілі Магілёў і ліквідавалі Стаўку Вярхоўнага Галоўнакамандуючага. На ўсёй неакупіраванай немцамі тэрыторыі Беларусі была ўсталявана бальшавіцкая ўлада. З 26 лістапада пачаў дзейнічаць новы орган улады – Абласны выканаўчы камітэт Саветаў рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў Заходняй вобласці і фронту (Аблвыкамзах) пад старшынствам М. Рагазінскага. Надзвычайная выканаўчая ўлада перайшла да Савета Народных Камісараў вобласці і фронту (старшыня – К. Ландар). Кіруючыя органы адзначаліся перавагай ваенных і поўнай адсутнасцю беларусаў па паходжанні.
Спробу выправіць становішча зрабіў створаны пры выканкаме Усерасійскага з'езда сялянскіх дэпутатаў Беларускі абласны камітэт (БАК). Яму, сумесна з ВБР, удалося арганізаваць прадстаўнічы з'езд беларускіх арганізацый самага шырокага спектра ў снежні 1917 г. (1872 дэлегаты). СНК Заходняй вобласці і фронту ўважліва сачыў за правядзеннем з'езда, таму, калі стала вядома, што яго дэлегаты імкнуцца стварыць альтэрнатыўныя нацыянальныя органы ўлады, заклікаюць да рэспубліканска-дэмакратычнай формы кіравання, СНК разагнаў з'езд і арыштаваў найбольш актыўных яго ўдзельнікаў. Арганізатары з'езда, якіх пакінулі на свабодзе, стварылі праз месяц Выканаўчы камітэт Рады Усебеларускага з'езда (старшыня – Т. Грыб), які і павінен быў узначаліць барацьбу за адраджэнне беларускай дзяржаўнасці.
У студзені – лютым 1918 г. пачаў ваенныя дзеянні польскі корпус Доўбар-Мусніцкага. Ім былі захоплены Бабруйск, Рагачоў і Жлобін. З двух апошніх палякі хутка былі выгнаны, але ім на змену прыйшла больш сур'ёзная небяспека: 16 лютага пачалі чарговае наступленне нямецкія войскі. Ужо да пачатку сакавіка фронт знаходзіўся на лініі Орша - Магілёў - Гомель. 3 сакавіка 1918 г. у Брэст-Літоўску было заключана перамір'е паміж Савецкай Расіяй і Германіяй, – вымушаная мера савецкага ўрада. Паводле пагаднення, Германія атрымала ўжо занятую яе войскамі Прыбалтыку, значную частку Украіны, Беларусі і РСФСР. Акупаваная частка ўсходняй Беларусі пасля заканчэння ваенных дзеянняў павінна была перайсці ў склад РСФСР, заходняя перадавалася Германіі і Аўстра-Венгрыі. Неакупіраванай засталася толькі невялікая частка з шасці паветаў і некалькіх валасцей. Беларусь не лічылася самастойным нацыянальным рэгіёнам і нават не мела свайго наймення.