- •2. Перыядызацыя Другой сусветнай і Вялікай Айчыннай войнаў
- •3. Міжнародная сітуацыя ў свеце ў 30-х гадах хх ст. Ачагі напружанасці ў Азіі, Афрыцы і ў Еўропе. Фарміраванне фашысцкага блоку.
- •4. Савецка-французска-англійскія перамовы ў канцы 1930-х гадоў. Савецка-германскія дагаворы1939 года
- •5. Пачатак Другой сусветнай вайны. Прычыны і характар вайны.
- •6. Уз’яднанне Беларусі. Ссср і краіны Балтыі. Савецка-фінская вайна. Дзейнасць ссср на міжнароднай арэне.
- •7. Акупацыя Германіяй еўрапейскіх краін. Падрыхтоўка Германіі да вайны з ссср.
- •8. Напад Германіі на ссср. Прыгранічныя баі ў Беларусі.
- •9. Мабілізацыя сіл і сродкаў для барацьбы з агрэсарам, эвакуацыйныя мерапрыемствы.
- •10. Абарончыя баі пад Мінскам, Бабруйскам, Оршай, Віцебскам, Магілёвам, Гомелем. Гераізм савецкіх воінаў. Прычыны няўдач Чырвонай Арміі летам-восенню 1941 г.
- •11. Дзейнасць першых партызанскіх атрадаў і дыверсійных груп і падпольных арганізацый.
- •12. Дзейнасць ссср на міжнароднай арэне. Пачатак стварэння антыгітлераўскай кааліцыі.
- •13. Генеральны план «Ост». Ваенна-эканамічныя мэты захопнікаў.
- •14. Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел акупіраванай тэрыторыі. Акупацыйны апарат кіравання.
- •15. Палітыка генацыду. Карныя экспедыцыі. Канцэнтрацыйныя лагеры.
- •16. Калабарацыянізм. Арганізацыі беларускіх калабарантаў.
- •17. Эканамічная і сельскагаспадарчая палітыка германскіх акупацыйных улад.
- •18. Станаўленне і развіццё партызанскага руху і падпольнай барацьбы. Арганізацыя і дзейнасць цшпр і бшпр і іншых структур, кіруючых дзейнасцю партызан і падпольшчыкаў.
- •19. Баявая дзейнасць партызан. Рэйкавая вайна.
- •20. Узаемаадносіны партызан і насельніцтва. Партызанскія зоны.
- •21. Прапаганда і агітацыя сярод насельніцтва. Культурна-асветніцкая дзейнасць партызан.
- •22. Партыйнае, камсамольскае, антыфашысцкае падполле. Арганізацыйная структура і склад.
- •23. Дзейнасць падпольшчыкаў Мінска, Магілёва, Гомеля, Брэста, Гродна, і інш. Гарадоў Беларусі.
- •24. Армія Краёва і яе формы барацьбы. Беларусы ў Арміі Краёвай.
- •25. Карэнны пералом у вайне ў 1942-1943 гг. Перамогі ў Афрыцы, міжземнамор’і і на Ціхім акіяне. Сталінградская і Курская бітвы. Цегеранская канферэнцыя. Пытанне аб Другім фронце.
- •26. Пачатак вызвалення Беларусі. Узаемадзеянне партызан, насельніцтва і войск Чырвонай Арміі.
- •27. Беларуская наступальная аперацыя «Баграціён». Вызваленне Мінска. Партызанскі парад.
- •23.06.1944 /Начало операции Багратион/ – 28.07.1944 /освобожден Брест/ –операция Багратион на тэррыторыі Беларуси.
- •28. Аднаўленне народнай гаспадаркі рэспублікі.
- •29. Савецкі тыл у гады вайны. Дзейнасць Камітэта Абароны.
- •30. Дзейнасць беларускіх ўстаноў і арганізацый ў тыле.
- •31. Вызваленчы паход Чырвонай Арміі ў Еўропу. Капітуляцыя Германіі.
- •32. Канферэнцыі саюзнікаў у Тэгеране, Ялце і Патсдаме. Абмеркаванне будучага Еўропы і свету.
- •33. Беларусы ў складзе саюзных армій (польская армія генерала Андэрса) і Еўрапейскага руху Супраціўлення.
- •34. Вайна ссср супраць Японіі. Заканчэнне Другой сусветнай вайны. Вынікі і ўрокі сусветнай вайны.
- •35. Беларусь – адна з краін-заснавальніц аан. Нюрнбергскі працэс.
- •36. Людскія і матэрыяльныя страты беларускага народа. Ушанаванне памяці загінуўшых у Беларусі.
- •37. Гарады-героі. Беларускі дзяржаўны музей Вялікай Айчыннай вайны.
- •38. Ураджэнцы Беларусі – Героі Савецкага Саюза і поўныя кавалеры ордэна Славы.
10. Абарончыя баі пад Мінскам, Бабруйскам, Оршай, Віцебскам, Магілёвам, Гомелем. Гераізм савецкіх воінаў. Прычыны няўдач Чырвонай Арміі летам-восенню 1941 г.
26 чэрвеня 1941 г. немцы подошлі да Мінска. Войскі 13-й арміі (кам. ген.-лейт. П.М.Філатава) ўтрымлівалі рубяжы да 28 чэрвеня. Гераічна змагаліся воіны 100-й стралковай дывізіі генерал-маёра І.М.Русіянава. 28 чэрвеня ў акружэнне пад Мінскам трапілі войскі 3-й, 4-й, 10-й і значная частка сіл 13-й савецкіх армій. Мінск вельмі пацярпеў пад час абароны. Яшчэ 24 чэрвеня штаб Заходняга фронту, кіраўнікі кампартыі і ўрада рэспублікі выехалі ў Магілёў.
1 ліпеня нямецкія танкіпрарвалісь на ўсходні бераг Бярэзіны. Упарта абараняліся часці 47-га стралковага корпуса генерал-маёра С.І.Паветкіна і 4-га паветрана-дэсантнага корпуса генерал-маёра А.С.Жадава ў раёнеБабруйска.
12-16 ліпеня цяжкія баі за Оршу. Пад Оршай 14 ліпеня ўпершыню нанесла ўдар па ворагу батарэя рэактыўных установак пад камандаваннем капітана І.А.Флёрава.
З 3 па 26 ліпеня савецкія войскі гераічна абаранялі Магілёў. Праціўнік сканцэнтраваў тут 4 пяхотныя і 1 танкавую дывізіі, матарызаваны полк СС «Вялікая Германія» і іншыя вайсковыя фарміраванні. Ім супрацьстаялі часці 61-га стралковага корпуса генерал-маёра Ф.А.Бакуніна і байцы народнага апалчэння. Асабліва ўпартыя баі разгарнуліся на Буйніцкім поле пад Магілёвам. Цяжкія баі адначасова ішлі на подступах да Віцебска і Гомеля.
Адначасова з абарончымі баямі камандаванне Чырвонай Арміі летам 1941 г. правяло шэраг наступальных аперацый (удар па напрамку Сянно-Лепель). Адбылася буйнейшая танкавая бітва з пачатку Другой сусветнай вайны – удзельнічала больш як 1500 танкаў і бронемашын. Праціўнік быў адкінуты на 30-40 кіламетраў. Наступальная аперацыя савецкіх войскаў у Беларусі летам 1941 г. – Рагачоўска-Жлобінская аперацыя (часова вызваленыва Рагачоў і Жлобін).
Вермахт спыніў наступленне ў канцы ліпеня 1941 г. на Смаленскім напрамку і перайшоў да ўмацавання флангаў групы армій «Цэнтр». У гэтых умовах для абароны гомельскага напрамку савецкае кіраўніцтва стварыла Цэнтральны фронт
У першай дэкадзе жніўня нямецкае камандаванне кінула ў наступленне на Гомель звыш 25 дывізій, галоўным чынам танкавых і матарызаваных. Баі за горад працягваліся амаль 20 дзён. Пад сценамі горада вермахт страціў звыш 80 тыс. сваіх салдат і афіцэраў, каля 200 танкаў і 100 самалётаў. У ноч з 19 на 20 жніўня 1941 г. савецкія войскі і апалчэнцы пакінулі Гомель. Да пачатку верасня 1941 г. уся тэрыторыя Беларусі была акупіраваная нямецкімі войскамі.
За 6 месяцаў 1941 г. страты Чырвонай Арміі склалі 4473800 чалавек. Вялікая колькасць савецкіх салдат і афіцэраў патрапілі ў германскі палон – у «катлах» пад Беластокам, Гродна, Мінскам, Віцебскам, Оршай, Магілёвам, Гомелем. Але быў нанесены і адчувальны ўрон групе армій «Цэнтр». Вермахт страціў у 1941 г. на Беларусі каля 1000 танкаў і 150 тыс. ваеннаслужачых забітымі і параненымі. Абарончыя баі ў Беларусі далі магчымасць савецкаму камандаванню разгарнуць войскі другога стратэгічнага эшалона на рубяжы рэк Заходняя Дзвіна-Днепр.
Причины неудач: 1.Германия имела больший военно-экономический потенциал, 2.Красная Армия пережила волну репрессий, 3.Преувеличивание значения договора 1939 г. с Германией 4.Просчеты в сроках начала войны и направлении главного удара.