- •1.Уводзіны ў марфалогію. Марфалогія як раздзел мовазнаўства.
- •2.Сувязь марфалогіі з іншымі раздзеламі мовазнаўства.
- •3. Граматычнае значэнне слоў, спосабы і сродкі яго выражэння.
- •4. Граматычныя формы. Граматычныя катэгорыі.
- •6. Сістэма часцін мовы сучаснай беларускай літаратурнай мове.
- •7. Назоўнік як часціна мовы.
- •8. Лексіка-граматычныя разрады назоўнікаў
- •9. Канкрэтныя і абстрактныя назоўнікі
- •10. Рэчыўныя назоўнікі. Адзінкавыя назоўнікі.
- •11. Зборныя назоўнікі.
- •12. Катэгорыя роду.
- •13. Катэгорыя адушаўлённасці - неадушаўлёнасці.
- •14. Катэгорыя ліку назоўнікаў
- •15.) Катэгорыя склону назоўнікаў.(значэнне склонаў-гл. Пыт№ 16)
- •16. Асноўныя значэнні склонаў.
- •17. Класіфікацыя наз-ў па тыпах скланення.
- •18. Правапіс склонавых канчаткаў наз. 1 скл-ня.
- •19.Правапіс склонавых канчаткаў назоўнікаў ііі скланення.
- •20.Правапіс склонавых канчаткаў назоўнікаў іі скланення ў родным склоне.
- •21. Правапіс склонавых канчаткаў назоўнікаў іі скланення ў месным склоне.
- •26. Лексіка-граматычныя разрады прыметнікаў: агульная характарыстыка.
- •27. Якасныя прыметнікі: лексічныя і граматычныя асаблівасці.
- •28. Адносныя прыметнікі: лексічныя і граматычныя асаблівасці.
- •Прыналежныя прыметнікі: лексічныя і граматычныя асаблівасці.
- •Ступені параўнання якасных прыметнікаў: простая і складаная формы вышэйшай ступені параўнання.
- •31.Ступені параўнання якасных прыметнікаў.
- •32.Простыя і кароткія формы прыметнікаў.
- •33.Формы прыметнікаў са значэннем ацэнкі і меры якасці.
- •34. Лічэбнік як часціна мовы.
- •35. Тыпы лічэбнікаў па структуры і лексіка-граматычных асаблівасцях.
- •36.Колькасныя лічэбнікі. Лексіка-марфалагічныя асаблівасці і сінтаксічная сувязь з назоўнікамі.
- •37. Дробавыя лічэбнікі: асаблівасці скланення і ўжывання.
- •38. Парадкавыя лічэбнікі. Лексіка-марфалагічныя асаблівасці і сінтаксічная сувязь з назоўнікамі.
- •39. Зборныя лічэбнікі. Лексіка-марфалагічныя асаблівасці і сінтаксічная сувязь з назоўнікамі.
- •40.Сродкі выражэння прыблізнай колькасці. Ужыванне лічэбнікаў у ролі іншых часцін мовы.
- •41.Займеннік як часціна мовы.
- •42. Граматычныя разрады займеннікаў.
- •43. Скланенне займеннікаў. Асаблівасці ўжывання займеннікаў.
10. Рэчыўныя назоўнікі. Адзінкавыя назоўнікі.
Рэчыўныя наз. абазначаюць назвы рэчываў аднароднага саставу. Такія рэчывы можна дзяліць на часткі, пры гэтым яны захоўваюць назву цэлага, можна вымяраць пры дапамозе вагі і аб’ёму: літр бензіну, кілаграм мяса. Да рэчыўных наз. адносяцца: - назвы харчовых прадуктаў і с/г культур: мёд, тлушч; - назвы будаўнічых матэрыялаў: цэмент, бетон; - назвы відаў тканін: шоўк, паркаль; - назвы выкапняў і металаў: нафта, жалеза; - назвы хіміч. рэчываў і лекаў: ацэтон, бензін. Такія наз. звычайна ўжываюцца ў форме адз. ліку і не спалуч з колькаснымі лічэбнікамі: шчаўе, чай. Могуць спалуч. з няпэўна-колькаснымі словамі: многа бульбы, мала чаю. Ужываюцца з адзінкамі меры, вагі, даўжыні. Некатор. рэчыўныя наз. маюць форму толькі мн. ліку: духі, дрожджы. Некаторыя рэчыўныя наз. могуць набываць форму мн. ліку калі: - абазначаюць гатункі, вырабы з рэчываў; гэтыя наз. яны ўваходзяць у склад тэрміналагічных спалучэнняў: калійныя солі, мінеральныя воды.; - указваюць на значную плошчу, занятую рэчывам ці культурай: калгасныя жыты, сібірскія снягі. У Р. скл. адз. ліку маюць канчатак –у(ю): бетону, спірту. Але: хлеба, аўса, жаўтка, бульёна.
Адзінкавыя наз. – сінгулятывы – словы, якія называюць адзінкавыя прадметы, вылучаныя з сукупнасці аднародных прадметаў, або з масы аднароднага рэчыва. Яны ўтвар. ад рэчыўных і зборных наз. пры дапамозе суфіксаў –ін-(ын), -інк-(ынк): гарох - -гарош-ын-а (сінгулятыў) галлё – гал-інк-а (сінгулятыў), салома – салом-інк-а(сінгулятыў). Нельга блытаць сінгулятывы і наз. сінгулярыя тантум, або адзіночна лікавыя: боль, сум.
11. Зборныя назоўнікі.
Зборныя наз. – абазначаюць сукупнасць асоб, жывых істот, аднародных прадметаў як адно цэлае: студэнцтва, птаства. Звычайна ўжываюцца толькі ў форме адз. ліку і не спалучаюцца з колькаснымі лічэбнікамі, аднак некаторыя могуць спалуч. з няпэўна-колькаснымі словамі: многа звяр’я, шмат птаства. Маюць словаўтваральныя суфіксы – ств(цтв). –нік, -няк, - ін, -j: птаства, звяр-j-о. Зборныя наз. маюць суадносныя аднакаранёвыя матываваныя словы, ад якіх яны ўтвараюцца пры дапамозе суфікса: корань – карэнне. Адхіленне ад нормы: карэнні, бярвенні, лісці, калоссі і інш. У пэўным кантэксце зн-не зборнасці могуць набываць і інш. наз. у форме адз. ліку: была б і ягада і грыб, калі б наведаў госць.
12. Катэгорыя роду.
Катэгорыя роду - класіфікацыйная граматычная катэгорыя, якая з’яўл. адным з асноўных сродкаў выр. зн-ня прадметнасці. Марфалагічна катэгорыя роду праяўляецца толькі ў формах адз. ліку. Усе наз., за выключэнне множнадікавых(акуляры), адносяцца да аднаго з 3-ох родаў: ж., м., н., род. Можна вызначыць род наз.: 1) марфалагічна: вызначаецца па сістэме склонавых канчаткаў скланяльных наз.: вясна ж. р. 2) сінтаксічна: вызначаецца ў кантэксце па форме дапасаванага азначэння, або выказніка, выр. дз. пр. часу адз. ліку: тлумны Баку. 3) Семантычна: вызначаецца па семантыцы: бацька м.р. Да м. р. адносяцца: - наз. з асновай на цвёрды зычны і г, к, х, якія маюць нулявы канчатак у Н. скл., адз. ліку.: завод, лес; – наз. з асновай на мяккі зычны і на –й, якія маюць нулявы канчатак у Н. скл. і канчатак –я(ю) у Р. скл., адз. ліку: алень, гай. – большасць наз. з асновай на зацвярдзелы зычны (ж, ш, дж, ч, р, ц) і нулявы канчатак у Н. скл.: трактар, дождж; – некаторыя адуш наз з канчаткам –а(я), якія абазначаюць: асоб мужчынскага полу: бацька, субстантываваныя прым і дзеепрым з такім жа зн-нем: хворы; - мужчынскія асабовыя ўласныя імёны: Кузьма; - наз. з эмацыянальна-ацэначнымі суфіксамі: -к-, -як-, -іск-, -ішч (-ышч): верабейка, даміска; - наз. сабака, цюцька; - іншамоўныя нескланяльныя наз., якія абазнач. асоб м. пола або сукупнасць асоб, а таксама жывых стот незалежна ад палавой прыналежнасці: аташэ, кюры. Утварэнне: суфіксы -ок-(ёк), -ак-(як), -ік-(ык), -авік-(явік), -нік-, -інец-, -ізм-(ызм): рыбак, гасцінец.
Да ж.р аднос.: - наз з канчаткам –а (-я) у Н.скл. адз.л.: кніга, вежа. Выключэнні наз. са знач. асоб м.полу: бацька, стараста.; - наз.з асновай на мяккі зычны, якія маюць нулявы канчатак у Н.скл. і канчатак –і у Р.скл.адз.л.: соль, далонь.; - наз. з асновай на цвёрды зычны, які некалі быў мяккім, а потым зацвярдзеў (р, ц) і з асновай на губныя. Гэтыя наз.маюць таксама нулявы канчатак у Н.скл. і канч –і (-ы) у Р.скл.адз.л: печ,ноч. Пры ўтвар.наз-каў ж.р.выкарыст суфіксы -ін- (-ын-), -іц-(-ыц-), -м-, -от- (-ат-), -б- і інш: краіна, кастрыца.
Да н.роду аднос: - наз. з асновай на цв.або мяккі зычны, якія маюць у Н.скл.адз.л. канчатак –о(-ё) пад націскам ці –а , -е не пад націскам: сяло, галлё; - рознаскланяльныя наз.на –мя: полымя, племя, стрэмя, бярэмя, імя; - наз-кі – назвы маладых істот: дзіця, ягня. Пры ўтварэнні наз.н.роду выкарыст. суфіксы -ств-(-цтв-), -ішч- (-ышч-), -анн-(-енн-), -[й]- і інш.: птаства, цярпенне.
Наз.агульнага роду – наз., якія мяняюць зн-не граматыч роду ў залежн ад таго, назыв.яны асобу м. або ж.полу: руплівы (-ая) стараста. Гэтыя наз.маюць граматычныя прыметы ж.роду, але вызнач як наз агульнага роду. Звыч яны змяшчаюць неадабральную хар-ку асобы: злюка, крыўляка.
Род складанаскарочаных наз-каў, абрэвіятур і запазычаных наз. У складанаскарочаных наз і абрэвіятурах граматычны род вызнач дваяка. У словах, якія скланяюцца як звыч наз, род вызнач па фармальнай прымеце, г.зн.словы на зычны аднос да м.роду, словы на –о (не пад націскам –а) да н.роду.: прафком, сельпо. Род ініцыяльных абрэвіятур, якія не змяняюцца вызнач. па роду асноўнага слова ў спалучэнні слоў, якое адпавядае гэтай абрэвіятуры:НДІ ( навукова-даследчы інстытут) – м.род. Большасць нязменных запазыч-ых неадуш. наз аднос да н.роду: паліто, метро, турнэ. Нязменныя запазыч.наз, якія абазнач назвы жывёл і птушак, пераважна аднос. да м.рода: поні, какаду. Толькі асобныя словы захоўваюць той род, да якога аднос. агульнае родавае найменне: цэцэ, івасі. Такім жа чынам вызнач і род асобных неадуш.наз.: кальрабі – капуста ж.р. Род нязменных наз-каў- геаграф назваў, назваў газет, часопісаў вызнач па грамат родзе агульнага наз, які абазнач родавае паняцце: Сочы (горад) – м.р. Род запазыч абрэвіятур вызнач па знешняй форме слова: інтэрпол (праз рус. з англ. Interpol – International Criminal Police Organization).