- •1.Предмет физики.
- •2. Кинематика материального пункта.
- •3.Силы в природе.
- •5.Механика цвердага цела.
- •6. Вагальны рух.
- •7. Рух у інэрцыяльных сістэмах адліку.
- •8. Механіка вадкасцей і газау.
- •9.Асновы мкт ідэалльнага газу.
- •10. Размеркаванне малекул па хуткасцях
- •11. Вызначэнне пастаяннай Авагадра
- •12. Першы пачатак тэрмадынамікі
- •18. Патэнцыял поля пунктавага зараду, дыполя, сістэмы зарадаў. Сувязь патэнцыялу і напружнасці поля
- •20. Энергія сістэмы пунктавых зарадаў. Энергія зараджаных праваднікоў. Энергія зараджанага кандэнсатара. Энергія і шчыльнасць энергіі электрастатычнага поля
- •22. Электраправоднасць цвёрдых цел.
- •23. Несамастойныя і самастойныя газавыя разрады
- •24.Электраліты. З-н Ома для электралитаў Электроліз.
- •25.Магнітнае поле току. Індукцыя магнітнага поля. Магн. Паток.
- •26.Сіла Ампера, Лорэнца. Эффект Холла.
- •27.Магнітныя ўласцівасці рэчыва
- •28. Электрамагнітная індукцыя
- •29. Электрычны вагальны контур
- •30. Квазістацыянарныя токі. Атрыманне пераменнай эдс.
- •31.Эл. Маг. Поле, эл.Маг. Хвалі.
- •32.Фотаметрыя. Крыніцы и прыемнікі святла. Асноўныя фотометрычныя веліч. І адз. Іх вым.
- •33. Асноўныя паняцці геаметрычнай оптыкі. Праламленне святла на плоскай мяжы падзелу двух асяроддзяў. Сферычныя люстры і тонкія лінзы. Цэнтраваныя аптычныя сістэмы
- •34.Інтерф. Св. Метады назірання інтерф. Ў оптыцы. Двухпрамен. Інтерф. Многапрамен. Інтер. Інтерферометры. Прыменненне інтерференцыі.
- •35. Дыфракцыя святла. Дыфракцыя Фрэнеля на розных перашкодах. Дыфракцыя Фраўнгофера. Дыфракцыйная рашотка. Дыфракцыя святла на прасторавых рашотках.
- •36. Натур. І паляр. Святло. Віды палярызацыі. Паляр. Св. Пры адбіцці і праламленні на мяжы дзвюх дыэлектрыкаў. Падвойнае праменепраламленне. Штучная апт. Анізатрапія. Паляр. Прыборы.
- •37. Дысперсія святла. Нармальная і анамальная дысперсія святла. Метады вымярэння дысперсіі. Асновы электроннай тэорыі дысперсіі. Прызменныя спектральныя прыборы
- •40. Цеплавое выпраменьванне. Выпраменьвальная і паглынальная здольнасці цела. Закон Кірхгофа і яго вынікі. Выпраменьванне абсалютна чорнага цела. Законы Стэфана-Больцмана і Віна.
- •41. Аптычная піраметрыя. Размеркаванне энергіі ў спектры выпраменьвання абсалютна чорнага цела. Фатоны. Формула Планка.
- •42. Квантавыя ўласцівасці выпраменьвання. Фотаэлектрычны эфект. Законы фотаэфекту. Раўнанне Эйнштэйна. Прымяненне фотаэфекту.
- •43. Ціск святла. Доследы Лебедзева. Досдеды Вавілава. Дослед Ботэ. Эфект Комптана.
- •44. Асновы квантавай механікі. Хвалі дэ Бройля. Доследы па дыфракцыі электронаў.
- •45. Прынцып невызначальнасцей Гейзенберга. Хвалевая функцыя і яе фізічны сэнс. Раўнанне Шродзінгера
- •46. Доследы Резерфорда. Планетарная мадэль атама. Доследы Франка і Герца. Доследы Штэрна і Герлаха.
- •47. Мадэль атама вадароду па Бору. Спектральныя серыі выпраменьвання атамнага вадароду.
- •49.Тармазное і характарыстычнае рэнтгенаўскія вьшраменьванні і іх спектры
- •51.Састаў ядра. Нуклоны.
41. Аптычная піраметрыя. Размеркаванне энергіі ў спектры выпраменьвання абсалютна чорнага цела. Фатоны. Формула Планка.
Калі ведаць энергію выпраменьвання распаленых цел, можна на падставе законаў цеплавога выпраменьвання вызначаць іх тэмпературу. Сукупнасць метадаў вымярэння высокіх тэмператур, заснаваных на выкарыстанні законаў цеплавога выпраменьвання, называюць аптычнай піраметрыяй. Прылады, якія выкарыстоўваюць для гэтай мэты, называюць пірометрамі. Метады піраметрыі прымяняюць для вымярэння высокіх тэмператур. Прасцейшы пірометр (аптычны пірометр са знікаючай ніткай) мае наступнае ўстройства (рыс. 1). Аб'ектыў Аб факусіруе відарыс даследуемага цела S1 на плоскасць, дзе размешчана нітка спецыяльнай эталоннай лямпы Л. Праз акуляр Ак і чырвоны фільтр (у вобласці = 650 нм) разглядаюць нітку лямпы на фоне відарыса выпраменьваючага цёла. Змяняючы ток напалу ніткі пры дапамозе рэастата К, дабіваюцца, аднолькавай яркасці ніткі і цела. Пры гэтам нітка знікае на фоне відарыса.
П
Рис.1
якой тэмпературы абсалютна чорнага цела адпавядае выпраменьванне назіраемай крыніцы. Калі б крыніца была таксама абсалютаа чорным целам, то атрыманая тэмпература была б яго сапраўднай тэмпературай. На самай справе вымераная тэмпература роўная тэмпературы абсалютна чорнага цела, пры якой яго выпраменьвальная здольнасць для пэўнай даўжыні хвалі роўная выпраменьвальнай здольнасці даследуемага цела, г.зн.
(1)
Тэмпературу, якую паказвае прылада ў момант выраўноўвання яркасцей ніткі і цела, называюць яркаснай тэмпературай цела (Тя). Тэмпература Т у формуле (1) з'яўляецца сапраўднай тэмпературай цела.
Сапраўдная тэмпература цела большая за яркасную. Акрамя пірометраў са знікаючай ніткай, існуе шэраг іншых прылад, якія дазваляюць вымяраць яркасную тэмпературу, а значыць і сапраўдную тэмпературу цел.
У якасці прыёмніка выпраменьвання ў радыяцыйных пірометрах акрамя тэрмапары могуць быць выкарыстаны балометры, біметаліч-ныя спіралі, газавыя тэрмометры і інш.
Для вымярэння тэмпературы цел, каэфіцыент паглынання якіх пастаянны ў аптычным дыяпазоне спектра, даследуюць размеркаванне энергіі выпраменьвання ў спектры абсалютна чорнага цела і вызначаюць яго тэмпературу паводле закону зрушэння Віна:
T=b/λmax
Калі цела, якое вьшраменьвае, не з'яўляецца абсалютна чорным, то закон зрушэння Віна прымяняць нельга. Аднак для некаторых цел размеркаванне энергіі выпраменьвання па спектры можна практычна атаясаміць з размеркаваннем энергіі выпраменьвання некаторага абсалютаа чорнага цела пры некаторай тэмпературы Тк, якую можна вызначыць на падставе закону зрушэння Віна. Гэтую тэмпературу абсалютна чорнага цела, пры якой выпраменьванне абсалютна чорна-га цела блізкае па колеру да выпраменьвання шэрых цел, называюць колеравай тэмперашурай шэрага цела. Для цел, якія валодаюць моцнай селектыўнасцю выпраменьвання, паняцце колеравай тэмпера-туры не мае сэнсу.
Выпраменьванне і паглынанне, а таксама распаўсюджванне святла адбываецца дыскрэтна, асобнымі порцыямі — квантамі. Кванты святла атрымалі назву фатонаў Энергія светлавога кванта, які паглынаецца (выпраменьваецца) пры пераходзе асцылятара з аднаго стану ў другі, прама прапарцыйная частаце выпраменьваемага (паглынаемага) святла: . Улічваючы, што , можна запісаць
Акрамя энергіі, фатон мае масу і імпульс. Масу фатона можна вызначыць на падставе сувязі паміж масай і энергіяй: , адкуль .
формула Планка. Гэтая формула добра ўзгадняецца з вынікамі эксперыментальных даследаванняў залежнасці выпраменьвальнай здольнасці абсалютна чорнага цела ад частаты і тэмпературы Т.