- •5. Шешімдер қабылдау және жоспарлау үшін шығындардың жіктелуі.
- •7. Үстеме шығындарды бөліп тарату әдістері. Үстеме шығындарды бөліп тарату қойылымдары
- •10 Бақылау мен реттеу үшін шығындардың жіктелуі
- •11. Өндірістік шығындарының элементтері және калькуляциялық баптары бойынша жіктелуі
- •12. Негізгі және көмекші өндіріс шығындарының есебі
- •13. Бюджет және оның түрлері
- •14.Тікелей шығындар.Материалдық және еңбек шығындарының есебі
- •15.Жауапкершілік орталықтары бой-ша есеп.
- •16.Өндірістік үстеме шығындардың есебі
- •17. Эквиваленттік өндіріс: нормативтік және нормативтен тыс жоғалтулар
- •18. Релеванттық, жорамалдағы және шартты шығындар
- •20. Шығындар динамикасы. Айнымалы, тұрақты және сатылап өзгеретін шығындар
- •21. Өндірістік шығындар есебі мен өзіндік құнды калькуляциялаудың тапсырыстық әдісі
- •22. Директ- костинг пен абзорпшн – костинг жүйесі бойынша өзіндік құнды калькуляциялау.
- •24. Калькуляциялаудың функционалды жүйесі (abc)
- •25. Өндірістік шығындар есебінің дәстүрлі және авс жүйелерін салыстыру.
- •27. Ауытқуларды талдау
- •28. Зиянсыздық нүктесін талдау.
- •29.Зиянсыздық нүктесін талдауды моделдері.
- •30.Кешенді өндіріс шығындарының есебі.
- •31. Бірлесіп өндірілетін өнімдер арасында кешенді шығындарды тарату әдістері
- •35. Өз өндірісінде өндіру немесе сатып алу туралы
- •36. Бағаға байланысты шешімдер қабылдау.
- •37.Инвестициялық шешімдер қабылдау.
- •40. Әр түрлі деңгейде аяқталған өнімнің өзіндік құн элементтері
35. Өз өндірісінде өндіру немесе сатып алу туралы
шешімдер қабылдау.
Фирма қажетті бір компанентті сатып алуды немесе өз күшімен өндіруді қарастырады. Тиімді шешім қабылдау үшін фирма басшылығы екі жағдайдың тиімділік дәрежесін салыстырады. Ол үшін фирма өзі өндіргендегі және сатып алғандағы кететін шығындарды есептейді. Екі жағдайда да тұрақты өндірістік үстеме шығындар есепке алынбайды, себебі сол компанентті сатып алуға және өзі өндіруге ТӨҰШ өзгеріссіз, қалыпты жанама шығындар болып табылады. Мысал : Фирма бір қажетті компонентті сатып алуды н\е өз күшімен өндіруді қарастырады. Өзі өндіруге байланысты шығындар:
Негізгі еңбек шығындары 100ш.б
Негізгі материалдар 300ш.б
Айнымалы үстеме шығындар 50ш.б
Тұрақты үстеме шығындар 200ш.б
Жиыны: 650ш.б
Сатып алу бағасы 500ш.б. Егер 100 бірлік компонентке тапсырыс берілсе, бұл компанияның осы кездегі 3 айлық өндірісіне сәйкес келеді, себебі жылына 400 компонентті өндіреді. Оны салыстыру үшін 2 баламаның шығындарын жинаймыз.
Көрсеткіш |
100 компонентті өзі өндіргенде |
100 компонентті сатып алғанда |
Өндірістік жұмысшылар еңбек шығындары |
10000 (100ш.б*100бірл) |
10000 |
Негізгі материалдар |
30000 (300ш.б*100бірл) |
- |
Айнымалы өндірістік үстеме шығындар |
5000 (50ш.б*100бірл) |
- |
Тұрақты өндірістік үстеме шығындар |
20000 (200ш.б*100бірл) |
20000 |
Сатып алу бағасы |
- |
50000 (500ш.б*100ш.б) |
Жиыны |
65000 |
80000 |
Келтірілген мысал бойынша тұрақты өндірістік үстеме шығын есепке алынбайды, себебі ол компонентті сатып алуға немесе өзі өндіруге тәуелсіз шығындар түрі, яғни тұрақты өндірістік үстеме шығын өзгеріссіз қалатын жанама шығындар. Ол кез келген жағдайда құтылмайтын шығындар. 2 балама үшін релеванттық шығындар мөлшері өзі өндірсе 35000ш.б, ал сатып алса 50000ш.б. Релеванттық шығындар туралы мәліметте 2 жағдай бар: 1) Тұрақты өндірістік үстеме шығындарды есепке алу, егерде 2 баламада да ескеретін болсақ, себебі олар 2 жағдайғада бірдей. 2) Тұрақты өндірістік үстеме шығын туралы мәліметті есепке алмауға болады. Қалай десекте 2 баламалық жағдайда да баламалық шығындар 15000ш.белгіге кем болады, егер фирма өзі өндіретін болса. Қорларды бағалау кезінде есептелген шығындар шешімдер қабылдаған кезінде ескерілмейді. Егер негізгі өндірістік жұмысшылардың еңбек шығындарына тоқталатын болсақ, бұл шығындар иррелевантты. Таңдаған баламаға байланысты өзгеретін болашақ шығындар – релевантты шығындар.
36. Бағаға байланысты шешімдер қабылдау.
Бағаға байланысты шешімдер қабылдау
Шешімдер қабылдау кезінде есепке алынбайтын шығындар:
Қайтарылмайтын шығындар;
Тұрақты шығындар;
Шартты шығындар;
Жалпы шығындар
Бағаға байланысты шешімдер қабылдауда кәсіпорынның қанша өнім шығаратынын анықтап алып, берілген мәліметтерді пайдалана отырып; біріншіден, ең алдымен шектеуші факторлар сату көлемінің тиімді бөлігі үшін шектеуші факторлар анықталады; екіншіден, шектеуші фактордың норма сағат па машина сағат па екені анықталады; үшіншіден, келесі бір шектеуші факторға келетін маржиналдық табысты есептейміз; төртіншіден, соңында кәсіпорын өз күшін көбірек қай өнімге жұмсау керектігі рет-ретімен анықталады.
Мысалы. 1.
р/с |
Көрсеткіш |
А |
В |
С |
1 |
Машина сағат |
5 |
6 |
7 |
2 |
Негізгі материалдар |
7 |
6 |
5 |
3 |
АӨҮШ |
9ш.б 6н/с |
6ш.б 4н/с |
3ш.б 2н/с |
4 |
Қосылған өзіндік құн |
19ш.б |
15ш.б |
11ш.б |
5 |
Сату бағасы |
25ш.б |
20ш.б |
15ш.б |
6 |
Маржиналдық табыс(5-4) |
6(25-19) |
5(20-15) |
4(15-11) |
2. Сұраныс А-2000 В-3000 С-3000
Өнім |
Тиімді сату көлемі |
Барлық машина/сағат |
Барлық норма/сағат |
А |
2000 |
20000 (2000*10) |
2000*6=12000 |
B |
3000 |
3000*3=18000 |
3000*4=12000 |
С |
3000 |
3000*7=21000 |
3000*2=6000 |
|
|
|
30000 |
Машина сағат |
Норма сағат |
А 6/5=1.2 ш.б/маш/сағат |
6/6=1ш.б/норма/сағат |
В 5/6=0,83 ш.б/маш/сағат |
5/4=1,25 ш.б/норма/сағат |
С 4/7=0,57 ш.б/норма/сағат |
4/2=2 ш.б/норма/сағат |
Қорытынды. Кәсіпорын барлық күшін 1-С өнімін, 2-В өнімін, 3-А өнімін өндіруге жұмсайды.