1212 Жылғы балалар жорығы

Кресшілер жорығын жалғастыру мақсатындағы дінбасыларының уағызымен Еуропаның кейбір елдерінде балалар топтары құрылды. Оларды өздерін «құдай елшісі» деп жариялаған балалар басқарды. Олар құдай мүрдесін күнәға батпаған балалар ғана азат ете алады деп жариялады. Жас кресшілердің біразы жолда аштық пен аурудан қаза тапты, аман қалғандары теңіз жағасындағы Генуя және Марсель қалаларына жетті. Ол қалалардағы көпестер балаларды қасиетті жерге жеткіземіз деп алдап, кемелерге отырғызды да, Египетке апарып, құлдыққа сатып жіберді.

Соңғы крест жорықтары

Людовик ІХ кресшілердің басшылығында

Қасиетті жерді азат етеміз деген кресшілер алғаш басып алған жерлерінен біртіндеп айырыла берді. Папалар мен корольдер 1217-1221 жылдары - бесінші, 1228-1229 жылдары - алтыншы, 1248-1254 жылдары жетінші жорықтар ұйымдастырды. Барған сайын ол жорықтарға қатысуға тілек білдірушілер қатары азая берді. Кедейлер де, феодалдар да Шығысқа енді бұрынғыдай үмтыла қоймады. Мұсылмандармен соғысудың оңай емес екеніне олардың көздері жетті. Папа кезекті крест жорығын ұйымдастыру үшін жаңа салық енгізіп жатты. Бірақ ол салықты жинау үлкен күшке түсті. Халық салық жинаушылардың көзінше қайыршыларға садақа беріп, «Христостан да күшті Мұхаммедтің аруағы үшін ал» деп папаны, кресшілерді мазақтай бастады.

1270 жылғы сегізінші крест жорығынан кейін Батыс Еуропа басқыншылары мұсылман елдеріндегі өздерінің барлық иеліктерінен айырылды.

Крест жорықтарының салдары

Крест жорықтары Батыс Еуропа елдері тарапынан жүргізілген әділетсіз, басқыншылық соғыстар болды. Бұл соғыстар дүниежүзілік өркениеттің дамуына едәуір кедергі келтірді. Жорықтар Еуропа елдерінің ғана емес, Шығыстағы мұсылман елдерінің де шаруашылығына, мәдениетіне орны толмас зиян әкелді. Көптеген өнер туындылары қирады, кітаптар мен құнды деректер жойылып кетті. Дегенмен бұл жорықтардың Батыс Еуропа елдері үшін біраз пайдалы жақтары да болды. Біріншіден, Жерорта теңізіндегі сауданың қыза түсуіне ықпал етті. Бұл саудада Солтүстік Италия қалалары үстемдікке ие болды. Екіншіден, Батыс Еуропа халықтары Шығыстан жоғары дәрежеде дамыган мәдениеттің үлгісін игерді. Кресшілер мұсылман халықтардан тамақ ішер алдында қолдарын жууды, ауықауық ыстық моншаға түсіп, іш киімдерін, төсек-орындарын ауыстырып тұруды, әдемі киінуді, ас ішкенде шанышқыны пайдалануды үйренді. Үініншіден, еуропалықтар Шығыстан жанд егіс дақылдарын көріп, Еуропада күріш, лимон, өрік, қарбыз өсіре бастады. Еуропалықтар Шығыс халықтарынан жібек мата тоқуды, айна жасауды, металды сапалы өңдеуді үйренді

Тақырып № 9. Ресейлiк империядағы туризмнің қалыптасу тарихы (1777-1917 жж.).

9.1.Ресейлiк туризмнiң бастаулары.

9.2. XviiIғ.Ң соңы XIX ғасырдың басында Ресейдегi туристтiк-экскурсиялық iсiнiң қалыптасуы және дамуы.

9.3. Төңкерiлiске дейiнгі Ресейдегi туризм және бiлiм беретiн экскурсиялар.

9.1.Ресейлiк туризмнiң бастаулары.

Христиандықтың Русьлерiне қабылданумен Эгей теңiзiнiң жиек орналасқан Афондардың монастырьлерi және әулие-әнбие жерге дейiн даңқты орыс монастырьлерi қатысатын жат жерлiк дiндарлар ар жақтағы елдерде (Константинополь ) патша- бұршаққа дейiн және Палестинаға жете жүрдi.

Ресейдегi саяхаттарының басы Ресейлiк империяның бас қаласы ретiнде Петербургпен және Еуропаға қақпа болып ұластырады,өзiнің әртүрлi деңгейiмен саяхаттарының тұрған бастапқы тармағымен болып қалған.

Олардың арасында ерекше мәні сәйкес емес саяхат ерекше алды,әсіресе батыс бойынша ұлы Петрдiң саяхаты бойынша.

91697 жылдың бiрiншi саяхатына ) ол Мәскеуден, екiншi саяхат 1716-17170 шығашақты Петербургте Амстердам, Берлин, Париж арқылы алғашқы туристтiк маршруттар нақ сол салып басталды. Бiрақ Еуропа бойынша барған петровалық мәртебелiлер өз қызметтiк мiндеттерiн орындады, сондықтан бос уақыт және меншiктi ниет саяхаттар туралы арқасында айтуға болмайды.

Саяхаттардың әуесқойларының бiрiншi қамқоршысымен 1765 жылда дворяндыққа сыйланған грамотаны дворяндардың сөзсiз қызметiнен нақ сол босатылып беретiн II-шi Екатерина болды. Тек қана әр түрлi сапарлардың алыс өлкелерiнде өздері үшiн бос уақыт алғаннан кейін, құралдың өз ұйғарым алған алғашқы адамдар осыдан кейiн пайда болды.

Оның мысалын Вуоксының өзенiнiң вистокахының Иматра сарқырамасын 1772 жылда император әйелдiң өзi баруларынан кейiн көп халық петербурлық халықтың арасында бұл сирек кездесетiн жердi Ресейдегi саяхаттардың бұл сарқыраманы әуесқойлар және табынушыларының бесігі қылдырып жасады.

XVIII ғасырдың екiншi жартысында ресейлiк туризмнiң тарихы үшiн маңызды оқиға болды. Бiрнеше беттерге Мәскеу жаңалықтарын газетке қосулар 1777 жылдың желтоқсанында Вениамин Геншемнiң бөгде өлкелерде, шығарманың саяхаттың кәсіпкерлігі аталған жоспарына айқара ашылған жарнамаларға жариялады.

Бұл жоспар шет тiлi, ғылымдар, билеу, музыка үшiн қатысуға ресейлiктерiнiң Турин , Страсбург ,Лейпциг, Геттингенiндегі еуропалық университеттерге баруға болжамдаған батыстық елдегi топтық сапарында бiрiншi шақыру болды.

Бұл елдердiң өнерiмен танысу және фабрика iсiнiң қойылуы үшiн Швейцарияны, Италияны және Франция арқылы университеттердiң баруларынан кейiн асуға есептедi.

Алғашқы жол көрсеткiштерi балғын Ресей басқалаларын суреттедi - Санкт-Петербург, және шетелдiктермен шығарылды:

-1718 жыл - (Франкфурт ) Геркенса шығарма

-1721 жыл – «Кейпiн өзгертілген Ресей» Ф.Х.Веберiнiң кiтабы.

Ресейлiк - император Санкт-Петербург қаласының сипаттамасы Петербург бойынша жол көрсеткiшi тағы бiр алған данқтылық - немiс тiлiне (Павел Безахты ауыстырды) Иоганн Готлиб Георгке жазды.

Егер жол көрсеткiштерi XVIII ғасырда баспа iстерiнде оқиға болса, онда олар XIX ғасырдан түрлi және жаппай болып қалыптасады.