- •Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя сусветнай гісторыі.
- •Асноўныя этапы развіцця Беларусі ў кантэксце еўрапейскай і сусветнай гісторыі. Перыядызацыя курса гісторыі Беларусі.
- •Перадумовы рассялення і гаспадарчай дзейнасці першабытных людзей на тэрыторыі Беларусі. Гаспадарчая дзейнасць людзей на тэрыторыі Беларусі ў першабытную эпоху.
- •Рэлігійныя вераванні старажытных беларусаў, іх адлюстраванне ў міфалагічных вобразах. Культура старажытнай Беларусі.
- •Першыя цывілізацыі. Антычная цывілізацыя, яе роля ў гісторыі.
- •Асноўныя этапы этнічнай гісторыі Беларусі. Балты, славяне, іх роля ў этнагенезе беларусаў.
- •7. Станаўленне феадалізму ў Еўропе ( у кантэксце сярэднявечнай цывілізацыі). Асноўныя рысы феадальнага спосабу вытворчасці
- •Пачатак пераходу да класавага грамадства і ўзнікненне раннефеадальных дзяржаўных утварэнняў усходніх славян. Кіеўская Русь.
- •9. Полацкае княства - выток беларускай дзяржаўнасці.
- •10. Пераварот у духоўным жыцці ўсходніх славян з прыняццем хрысціянства. Культура Беларусі іх-хііі стст.
- •11. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага, Рускага, Жамойцкага. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва ў вкл.
- •12. Рост Вялікага княства Літоўскага ў геаграфічнай і палітычнай прасторы. Барацьба супраць агрэсіі крыжакоў, набегаў ардынцаў, суперніцтва паміж Вялікім княствам Маскоўскім і Вялікім
- •13. Эвалюцыя сацыяльна-эканамічных адносін на тэрыторыі Беларусі ў кантэксце аграрна-рамеснай цывілізацыі.
- •14. Адраджэнне і Рэфармацыя ў Еўропе.Рэнесанс і рэфармацыйны рух у вкл.
- •15. Асноўныя дасягненні беларускай культуры. Роль і месца культуры Беларусі ў еўрапейскім культурна-цывілізацыйным працэсе.
- •16. Барацьба за гегемонію ва Усходняй Еўропе. Утварэнне Рэчы Паспалітай.
- •17. Дзяржаўна-прававое становішча вкл у Рэчы Паспалітай. Пачатак паланізацыі сацыяльных вярхоў беларускага грамадства.
- •18. Асаблівасці складвання канфесійных адносін на тэрыторыі Беларусі ў XVI- XVIII стст. Роля уніяцтва ў гісторыі беларускага народа.
- •19. Рэч Паспалітая ў еўрапейскай геапалітыцы. Падзелы Рэчы Паспалітай
- •20. Фармаванне перадіндустрыяльнай цывілізацыі. Зацвярджэнне капіталізму як грамадска-эканамічнай фармацыі.
- •21. Фармаванне індустрыяльнай цывілізацыі ў Еўропе і Амерыцы.
- •22. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Саслоўная, нацыянальная, канфесійная палітыка Расіі ў беларускіх губерніях.
- •24. Буржуазныя рэформы 60-70-х гадоў хіХст., асаблівасці іх правядзення на Беларусі. Станаўленне індустрыяльнага грамадства на Беларусі.
- •24. Разлажэнне феадалізму і зараджэнне капіталістычных адносін на бел землях у першай палове 19 ст. Перадумовы і наступствы сялянскай рэформы 1861г на б. См. Вопрос 23 (там то же самое)
- •26. Асаблівасці працэсу станаўлення і развіцця капіталістычных адносін у сельскай гаспадарцы і прамысловасці Беларусі ў парэформенны час.
- •27. Пачатак Беларускага нацыянальнага Адраджэння. Афармленне беларускай нацыянальнай ідэі і фарміраванне беларускай нацыі.
- •28. Барацьба палітычных партый Беларусі за выбар шляхоў грамадскага развіцця (1917г.)- Мэты і задачы беларускага палітычнага руху.
- •29. Абвяшчэнне бнр, яе гістарычнае месца.
- •30. Утварэнне бсср, яе дзяржаўна-прававы статус.
- •31. Усталяванне савецкай грамадска-палітычнай сістэмы ў бсср і яе асноўныя характарыстыкі..
- •32. Беларусь у гады замежнай ваеннай інтэрвенцыі і грамадзянскай вайны. Палітыка "ваеннага камунізму". Перадумовы нэПа.
- •33. Нацыянальна-дзяржаўнае будаўніцтва ў Беларусі ў 1920-1926 гг.
- •35. Асаблівасці здзяйснення індустрыялізацыі і калектывізацыі ў бсср.
- •36. Станаўленне і развіццё савецкай беларускай культуры. Палітыка беларусізацыі
- •37. Фарміраванне адміністрацыйна-каманднай эканомікі і аўтарытарна-таталітарнага рэжыму ў бсср.
- •38. Грамадска-палітычнае, эканамічнае, нацыянальна-культурнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы.
- •39. Пачатак Другой сусветнай вайны. Уз'яднанне Заходняй Беларусі з бсср.
- •40. Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Захоп Беларусі гітлераўскімі войскамі.
- •41.Нямецкі акупацыйны рэжым на Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
- •Партызанскі рух і падпольная барацьба на Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Вызваленне Беларусі. Вынікі вайны для беларускага народа і яго ўклад у перамогу над фашызмам.
- •43. Спецыфіка сацыяльна-эканамічнага і палітычнага развіцця бсср ў першае пасляваеннае дзесяцігоддзе (1944 - 1954 гг).
- •45. Эканоміка Беларусі ў 70-я - першай палове 80-х гадоў. Прычыны паступовага запавольвання тэмпаў эканамічнага росту і ўзнікнення цяжкасцей у сацыяльнай сферы.
- •46. Складанасці і супярэчнасці культурнага развіцця Беларусі ў пасляваенны час. Асноўныя дасягненні беларускай мастацкай культуры, адукацыі, навукі ў 1960-я-1980-ягады.
- •47. Змены ў сістэме міжнародных адносін на мяжы XX - XXI стст. Стварэнне перадумоў для пабудовы постканфрантацыйнага свету.
- •48. Спробы мадэрнізацыі савецкай грамадска-палітычнай сістэмы падчас палітыкі перабудовы. Прычыны крызісу і распаду ссср.
- •49. Абвяшчэнне Рэспублікі Беларусь. Заканадаўча-прававое афармленне і шляхі далейшага ўмацавання яе дзяржаўнага суверэнітэту.
- •50. Нацыянальна-культурнае адраджэнне канца хХст. Далейшае фарміраванне беларускай нацыянальнай ідэі і роля гэтага працэсу ва ўмацаванні дзяржаўнага суверэнітэту.
- •51.Першыя спробы перабудовы эканомікі, прычыны іх правалу (1985-1990 гг). Прычыны крызісу савецкай эканамічнай сістэмы.
- •52. Пошук шляхоў пераходу да рыначнай эканомікі. Распрацоўка нацыянальнай стратэгіі ўстойлівага эканамічнага развіцця краіны.
47. Змены ў сістэме міжнародных адносін на мяжы XX - XXI стст. Стварэнне перадумоў для пабудовы постканфрантацыйнага свету.
В современной мировой политике действует огромное количество различных участников. Но до сих пор преобладающим остаётся взгляд, что основными субъектами мировой политики являются государства и группы (союзы) государств. Однако сегодня обозначилась объективная тенденция расширения участников международных отношений. Всё более важными субъектами в международных отношениях становятся международные организации. Они обычно разделяются на межгосударственные или межправительственные и неправительственные организации. Самую значительную роль в системе международных отношений играет Организация Объединённых Наций (ООН). Она стала практически первым в истории механизмом широкого многогранного взаимодействия различных государств в целях поддержания мира и безопасности, содействия экономическому и социальному прогрессу всех народов. В качестве примера различных международных организаций можно привести:
региональные организации, например Европейское Экономическое Сообщество (ЕЭС)
- организации экономического характера: Международный Валютный Фонд (МВФ)
- организации в области отдельных отраслей мирового хозяйства
- политико-экономические организации,
- профессиональные организации: ИНТЕРПОЛ;
- организации в области культуры и спорта: Международный олимпийский комитет (МОК), - - - военные организации: Организация Северо-Атлантического Договора (НАТО), Тихоокеанский Пакт Безопасности
- профсоюзные организации
- различные организации в поддержку мира и солидарности
- религиозные организации
Международный Красный Крест (МКК) — организация, целью которой является помощь военнопленным, другим жертвам войны, катастроф и стихийных бедствий;
- экологические организации: Гринпис и др.
48. Спробы мадэрнізацыі савецкай грамадска-палітычнай сістэмы падчас палітыкі перабудовы. Прычыны крызісу і распаду ссср.
Супярэчнасць жыцця у сярэдзiне 80-ых гадоу асаблiва востра праявiлася у
эканомiцы.Адзiная сiстэма улааснасцi, цэнтралiзаванае кiраунiцтва, улада партнаменклатуры прывялi да поунага адмаулення уласцiвых эканомiцы законау яе развiцця.
Палітыка перабудовы, яе сутнасць і вынікі. У сярэдзіне 80-х гг. Савецкі Саюз апынуўся ў складаным становішчы. Запавольваліся тэмпы сацыяльна-эканамічнага развіцця, не заўсёды дасягненні навукі і тэхнікі ўкараняліся ў вытворчасць, нізкай была якасць многіх відаў прадукцыі, не хапала высака-якасных тавараў на рынку, па некаторых паказчыках прыпы-ніўся рост жыццёвага ўзроўню народа. Патрабавалася рэфар-маванне палітыка-эканамічнай сістэмы, якая ў аснове сваёй сфарміравалася ў СССР у 20-30-я гг.
У другой палове 80-х гг. быў удакладнены палітычны курс і вызначана палітыка перабудовы, абнаўлення ўсіх сфер жыцця савецкага грамадства. Ініцыятарам гэтай па-літыкі з'яўляўся генеральны сакратар ЦК КПСС М. С. Гарбачоў.
У ходзе ажыццяўлення палітыкі перабудовы значна пашырылася самастойнасць прадпрыемстваў і аб'яднанняў у выніку іх пераходу на поўны гаспадарчы разлік і самафінансаванне. Павысілася роля працоўных калектываў. Развівалася самакіраванне. Укараняліся прагрэсіўныя формы арганізацыі працы -арэндныя калектывы, гаспадарчыя разліковыя брыгады. Дэмакратычнай станавілася выбарчая сістэма, развівалі-ся галоснасць і плюралізм думкі, фарміравалася шматпартый-ная сістэма. Больш магчымасцей стала для ажыццяўлення дэмакратычных правоў і свабод грамадзян, для творчай дзей-насці.
Аднак жыццё паказала, што ў КПСС - КПБ адсутнічала канкрэтная, навукова абгрунтаваная праграма абнаўлення са-вецкага грамадства. Не былі дакладна вызначаны канчатковыя вынікі, на дасягненне якіх накіроўваліся намаганні партыі і народа. У грамадстве з'явіліся капіталістычныя тэндэнцыі, узбагачэнне любымі сродкамі, некампетэнтнасць і безадказнасць. Гублялася кіраўніцтва краінай. Бачачы гэтыя негатыў-ныя з'явы, частка народа стала абвінавачваць КПСС-КПБ, усіх тых, па чыёй ініцыятыве пачалася перабудова. Сацыялістчныя ідэалы ў вачах мільёнаў абясцэньваліся, аўтарытэт КПСС - КПБ катастрафічна падаў.
Палітычны крызіс працягваўся.