- •3.Сацыяльныя функцыі музеяў.
- •2. Вызначэнне паняцця музей і класіфікацыя музеяу
- •5.Гістарыяграфія музеязнаўства.
- •4.Навукова-даследчая работа ў музеі.
- •10.Асноўныя фондавая дакументацыя
- •6. Музейны прадмет. Якасці музейнага прадмета.
- •7. Музейныя фонды. Структура муз фондаў.
- •8.Камплектаванне музейных фондаў.
- •9.Улік музейных фондаў.
- •11. Захавання музейных фондаў
- •12. Музейная экспазіцыя.
- •14. Прынцыпы і метады пабудовы экспазіцыі.
- •13. Праектаванне музейных экспазіцый.
- •15 Экспазіцыйныя матэрыялы.
- •16. Музейная педагогіка. Арганізацыя работы з дзецьмі.
- •21 Дзіцячыя музеі.
- •17. Навукова-асветніцкая дзейнасць музея.
- •18. Музейная аўдыторыя. Спосабы і метады вывучэння.
- •22.Новая музеялогія. Рух экамузеяў.
- •23.Музейны менеджмент і маркетынг.
- •44.Музеи Беларуси на суч.Этапе.
- •43.Музеи б-си у пасляваенны час
- •37. Дамуз зб-ва на б. У часп. П/б гр-ва, с/в
15 Экспазіцыйныя матэрыялы.
Гэта усе матэрыялы, якія выстаўляюцца у экспазіцыі. Па характару падзяляюцца на 2 асноўныя групы: 1. асноўныя матэрыялы; 2. навукова-дапаможныя матэрыялы. Да першай групы адносяцца музейныя прадметы, яны падзяляюцца на 4 вялікія групы: рэчавыя, пістмовыя, выяўленчыя і аўдыевізуальныя +прыродазнаўчыя. Аснова любой экспазіцыі – рэчавыя прадметы, яны найбольш цікавыя і інфарматыўныя, маюць дваістую структуру. Іх інфармацыя падзяляецца на скрытую (з дапамогай цвету, колеру, экспазіцыйная паузы) і зразумелую. Дваістая структура дазваляе выкарыстоўваць пардмет рознабакова. Рэчавыя сузейныя прадметы мгуць уздзейнічаць на наведвальніка і эмацыйна. Пісьмовыя музейныя прадметы – пісьмовыя помнікі і пісьмовыя крыніцы. Усе яны да 1914 г. выдання называюцца “старадрукамі”. Арыгіналы пісьмовых крыніц стараюцца не экспанаваць, а заменяць копіямі. Выяўленчыя музейныя прадметы – арыгінальныя музейныя прадметы, якія падыходзяць тэматыке ці зроблены пад заказ. Гэта разнастайныя творы мастацтва (граыіка, схемы, карты – але тлькі арыгінальныя). Аўдыевізуальныя – фотаздымкі, фанаграммы на розных носьбітах, відэазапісы, але толькі арыгінальныя. Разам з музейнымі прадметамі выкарыстоўваюць і навукова-дапаможныя матэрыялы, якія падзяляюцца на 2 групы: навукова-дапаможныя матэрыялы, якія дапамагаюць зразумець сэнс музейнага прадмета, і навукова-дапаможныя матэрыялы, якія з’яўляюцца копіямі музейных прадметаў, т.е. тыя рэчы, якия зроблены замест мп. Копія – прадмет, зроблены з мэтай замены іншага прадмета (арыгінала, копіі). Існуе 2 віды копій: 1. сучасная копія мп, якая паўтарае уме рысы подлініка. Гэта можа быць навуковая рэканструкцыя (арыгінальная копія прадмета, якая адпавядае ўсім фармальным якасцям, узнаўляе прадмет да ўсіх дробезяў) і муляж (аб’емная рэканструкцыя знешнега выгляду прадмета, якая дакладна перадае яго форму, памер и колер). 2. копии мастацких твораў, якія зроблены аўтарам ці іншым мастаком (аўтарская копія ці паўтор, рэпліка), копія з твора… не абавязкова указваецца аўтарства. Копіі твораў мастацтва, зробленыя друкаваным спосабам называюцца рэпрадукцыямі. Для скульптуры і ДПМ у якасці копій выкарыстоўваюць злепкі (з гіпсу). Копіі могуць выкарыстоўвацца ў маштабе (уменьшаныя – гэта макет, ці павялічаныя). Блізкія да макетаў – мадэлі. Яны падзяляюцца на 2 тыпы:1. прадметы, якія выкарыстоўваюць у якасці мадэлі ў навуцы, трапляючы у музей яны становяцца МП; 2. мадэлі як спецыяльна зробленыя прадметы для паказу замест арыгінала. Адно з вынаходніцтваў – стварэнне копій прадметаў з дапамогай галаграм – аб’емная антычная копія рэальнага аб’екта, якая ствараецца шляхам запісу выявы пардмета на светаадчувалбну пласціну ці стужку з дапамогай лазарнай тэхнікі. Да навукова-дапаможных матэрыялаў, якія дапамагаюць зразумець сэнс МП, адносяцца спецыяльна створаныя карты, схемы, планы, чарцяжы, графікі, дыяграмы…Дыяграма – ствараецца, каб паказацт % суадносіны. Бывае слупковая і сектарная (кругавая). Дыярама – экспазіцыйны комплекс, у аснове якого – спецыфічны твор экспазіцыйнага мастацтва, пабудаваны на сумяшчэнні жывапіснага задняга фону з аб’емным пярэднім планам. Ствараецца, калі неабходна паказаць нейкі парцэс ці зраіць экспазіцыйную паузу. Электрыфікаваная карта – навукова-дапаможны матэыял з выкарыстаннем тэхнічных стродкаў. Могуць спалучацца з мінідыярамамі. Фотакалажы і фотарэканструкцыі.