Радзіны. Абрад. Песні. (Беларуская народная творчасць) -1998

АКолечка да бацькавіч Коніка сядлаець.*

АМанечка, душа яго,

Аў яго пытаець:*

—А Колечка, дружочак мой,

Акуды ты паедзеш?*

—А Манечка, душа мая,

Па свайго кумочка, Па свайго браточка.

— Ты кумочак, ты браточак, Паслухай ты мяне.*

А не так мяне, а не так мяне,

Як майго дзіцяці,

Як майго малога.

200. Ў нашага Іванькі,’

Вінаград на дварэ.*

Ў нашага Іванькі*

Мёд-віно на стале.*

Пасадзіў бабусю, Сваю галубусю Ён на самым куце.*

' Радкі, пазначаныя зоркамі, паўтараюцца.

279

Ён яе цалуе, Ён яе мілуе,

Ні людзям — сам сабе.*

Наша бабуся,

Наша галубуся Йна паездкі любіць.'

Наша бабуся, Наша галубуся

Нам гарэлкі купіць.*

201. Не слава, не слава, Пецечка, твая,

Не п’яна, не п’яна бабулька твая.

Учыні, учыні, Пецечка, славу,

Напаі, напаі бабульку п ’яна.

202.— Бабулька, пахнючая мята, Чаму не пяеш?

—Тут багатая хата.

—Кумачка, чырвоная ружа, Чаму не пяеш?

—Тут пяяці нягожа.

—Кумочак, вішнёвы садочак, Чаму не пяеш?

—Піў салодкі мядочак.

203.Над ракой вярба сукаватая,

На куце бабка ўсё багатая.

Над ракой вярба сукаватая, На куце кума ўсё багатая. Над ракой явар зелянюсенькі,

На куце кумок маладзюсенькі.

А ў бабкі кабат — сто рублей аддат,

Аў кумы каралі — сто рублей сталі,

Аў кума штаны — ім няма цаны, Кругом варота, а ўсё залота.

‘Радкі, пазначаныя зоркамі, паўтараюцца.

280

204.Сядзіць бабка на куце, на куце, Як галубка на кусце, на кусце.

Азганіце яе далоў, Хай пойдзець дамоў.

—А я дамоў не пайду,

Ая за куцец

Палучу шкумавец.

205.3 куту, бабка, далоў,

3 куту, любка, далоў.

—Запражы, мой унучак, Хоць сямнаццаць вапоў.*

Запражы, мой унучак,

Да дванаццаць сабак' I адвязі, мой унучак, Гэту бабку ў кабак.'

206.У гародзе мята купата, На куце бабка багата.

Ай, хлопчыкі руту абламалі, Багатую куму занялі.

207.А ў куце, а ў куце

Бачурачка сакоча, 3 куту ісці не хоча.

—Ай, бабуся, галубуся,

Атады ж я пайду,

Атады ж я пайду,

Як гарэлку ўсю пап’ю.

208. Запражыце, запражыце

Дванаццаць валоў, Адвязіце, адвязіце Гэту бабку дамоў.

А валы не йдуць —* Упіраюцца, Бабуля на кут*

’ Радкі, пазначаныя зоркамі, паўтараюцца.

281

Падзвігаецца. Бабуля кажа,*

Што дамоў не пайду,

Пакуль ва ўнучка, У галубочка

Усю гарэлку не пап’ю.

209. Наша бабка, наша галубка Да паманачку любіць, Нам маладзенькім,

Нам харашэнькім

Да гарэлачкі купіць. Ой, яна купіць,

Ой, яна купіць, Яшчэ й насалодзіць,

Нам маладзенькім, Нам харашэнькім

Вельмі падгодзіць.

210. У саду ябланька, У саду ябланька

I беленька цвіцець.

Наша бабулька, Наша бабулька Цверазенька сядзіць.

Аперад ёю

Молад Іванька

Абез шапкі стаіць.

—Пі, мая бабка, Пі, мая любка,

Толькі ўсю не выпівай, А к заўтраму

На пахмелейка Хоць нямножка пакідай.

211.Сядзіць баба на куце, Залаты персцень на руцэ. Гасцінцы ў кішэні давала,

’Радок паўтараецца 2 разы.

282

Аз кішэні лашчуцца,

Анам жа іх хочацца. Яна дае маркотна,

Амы бяром ахвотна,

Аяна дае плачучы,

Амы бяром скачучы.

Сядзіць кума на куце, Залаты персцень на руцэ. Гасцінцы ў кішэні давала,

Аз кішэні лашчуцца,

Анам жа іх хочацца, Яна дае маркотна,

Амы бяром ахвотна,

Аяна дае плачучы,

Амы бяром скачучы.

Сядзіць кум на куце, Залаты персцень на руцэ. Гасцінцы ў кішэні даваў,

Аз кішэні лашчуцца,

Анам жа іх хочацца. Ён дае маркотна,

Амы бяром ахвотна,

Аён дае плачучы,

Амы бяром скачучы.

212.Бабка к унучцы барозенкай ішла,

Бабка ўнучцы тры гурочкі нясла.

— На, мая ўнучка, тры гурочкі табе,

Каб не балелі жываточкі твае.

213.Бабка к унучцы*

Па гароду ішла,

Бабка унучцы Парасёнка нясла, Парасёнка з хвастом I каўбаскі з мясцом.

*Кожны радок паўтараецца 2 разы.

283

214. Наша бабулька малімонка Не п’е гарэлкі.

Кажа: «Горка!»

Да яе ўнучкі прыхадзілі,

Гарэлку мёдам пасаладзілі. Мая бабулька — пахнюча мята, Любяць цябе ўнучкі, Што ты багата!

215.Ой, чарачкі-бачарачкі

На стале пакачу,

Ой, бабулька, бабулька,

Я гарэлкі хачу.

Ой, чарачкі-бачарачкі,

На стале я не была,

Ой, бабулька, бабулька,

Агарэлкі не піла.

216.Сядзіць бабулька цверазюсенька на куце,* Дзяржыць бабулька медную чарачку ў руцэ:

— Давай, унучак, давай, любенькі, вып’ем, Налей поўную, налей роўную, вып’ем.

217.А я к табе, мой унучак, Не на тое прыйшла,

Каб ад цябе, мой унучак, Пехатою пайшла.

Аўчора і з вячора

Бабцы просьба была,

А сягоння ранюсенька Бабка сама прыйшла. Запражыце, залажыце Ды дванаццаць сабак,

Адвязіце, адвязіце Вы бабульку ў кабак.

Наша бабулька ўпілася моцна — Наша бабулька ўсю гарэлку пап’е.

* Кожны радок паўтараецца 2 разы.

284

218. Мой унучак, мой унучак, Не на тое я прыйшла, Каб ад цябе, каб ад цябе

Пехатою пайшла.

Залажыце, запражыце Свінню рабую, Адвязіце, адвязіце

Сям’ю бабіну.

219. Вішанька-чарэшанька

Да з хорама нахілілася.

Ішла бабка да ўнучкі

Да ўжо павалілася.

Да яе ўнучка падбягае, За ручаньку падымае, Пасцель белу пасцілае.

— Ой, жаль, бабка, жаль,

Прымі майго конічанька,

Прымі майго сярдзечка. Як прыдуць, бабка, госці,

Развесялі маё сярдзечка.

220. Да напала дарожка сняжком,

Да не зайдзе наша бабка пяшком.

Наша бабка падводу любіць,

Да яна ж нам гарэлачкі купіць. Ой, купіць ды падсалодзіць, Нам, маладзіцам, нам, пяўчыцам,

Вельмі ўгодзіць.

221. Тут жа, тут хрэсьбінкі былі, Тут жа, тут гарэлачку пілі. Запала дарожка сняжком,

Не пойдзе наша бабулька пяшком. Унучак каня запражэ 1бабульку дамоў адвязе.

285

222. Бабулька, пахнючая мята,* Люблю цябе, бо ты вельмі багата. Кумачка, чырвоная ружа,

Люблю цябе, бо ты вельмі прыгожа. Кумочак, зялёны дубочак, Люблю цябе, бо ты сеў у радочак. Ты ж мяне, бабулька, Век не накорміш, Ты сабе, бабулька, Славачку заробіш.

223. Не кукуй ды, зязюлечка, рана,

Не кажы, што ночачка мала.

Анечка ўсю ночку не спала,

Яна ж да сябе любых гасцей ждала,

Чашачкі піражкамі накладала, Стаканчыкі віном налівала,

А што ж за любых, —

Ды бабульку сваю.

224.А наша бабка да й малінанька, Не п’е гарэлкі — кажа, што горка."

Яе ўнучка ўгаварыла, Мёдам гарэлку пасаладзіла.

*Кожны радок паўтараецца 2 разы.

** Другі радок кожнай страфы, акрамя апошняй, паўтараецца.

286

— Ой, пі, бабулька, пі ды напіся, Выйдзі на вулку ды й пахваліся.

— Ой, добра, унучка,

Ёсць чым хваліцца.

Смачна гарэлка — Ёсць чым напіцца.

J-152

225. Бабуля, бабуля, Пахнюча мята.

Чаму не пяеш ты, Што багата?

226. Скокнула ўнучка

3 ложка далоў,

Пакланілася бабулечцы

Нізка да ног.

— Каб я ведала, Мая бабуленыса, Што будзе сын,

Яб бяліла кужалёначку,

Як бел сыр. Каб я ведала, Мая бабулечка,

Што будзе дачка,

Яб бяліла кужалёначку, Як быліначку.

227.Плыве рой, плыве рой Ды па быстрай рацэ.

287

—Ідзі, Валодзька, ідзі, Валодзька, Рой пераймаці.*

—Нашто мне рой?

Нашто мне рой?

Умяне рой на дварэ,

Ахрэсьбіны ў хаце.”

Сядзіць бабуля, На самым куце, На самым куце П’е віно, Сахарам закусвае.’

228. Пайшла баба” Пад гай зеляненькі.

Спаткаў яе Унук маладзенькі.

— Мой унучак, Як яснае сонца, Пайду к табе

Ад першага слоўца.

229.Да й казалі людзі, Да й гаварылі,

Што мой унучак скупы. А ў майго унучка

Гарэлачкі купа.* Ой, нап’юся жа* Да не дайду да дому.

— Ой, бабка-галубка,’

Я завяду да дому.

230.Бахмата вярба на кусце,'”

Багата бабка на куце, Хто каля бабкі патрэцца, Той гарэлкі нап’ецца.

Наша бабулька калодка,

Радкі, пазначаныя зоркамі, паўтараюцца 2 разы. Кожны радок, акрамя апошняга, паўтараецца 2 разы. Кожны радок паўтараецца 2 разы.