Радзіны. Абрад. Песні. (Беларуская народная творчасць) -1998

Ён садзіў, паліваў Ні людзям, а сабе.

Пасадзіў, пасадзіў Бабу на куце.

— Пей, гуляй, бабачка, Весяліся ў мяне:

Штоб маё дзіцятка Вяліка расло, Штоб маё малое Шчасліва было.

Пасадзіў, пасадзіў

Кума на куце.

— Пей, гуляй, кумочак,

Весяліся ў мяне: Штоб маё дзіцятка

Вяліка расло, Штоб маё малое

Шчасліва было.

Пасадзіў, пасадзіў

Куму на куце.

— Пей, гуляй, кумачка, Весяліся ў мяне:

Штоб маё дзіцятка Вяліка расло, Штоб маё малое

Шчасліва было.

185.А ў каго, а ў каго

Аявар на дварэ?*

'Кожная страфа паўтараецца 2 разы.

269

Ўнашага Мішачкі

Аявар на дварэ.

Сабраў пір, бяседу,

Не людзям — сам сабе.

Пасадзіў, пасадзіў Ён бабульку на куце.

— Пі ж, мая бабуся, I гарэлку, і віно.

Аў каго, а ў каго

Аявар на дварэ?

Унашага Мішачкі

Аявар на дварэ.

Сабраў пір, бяседу

Не людзям — сам сабе.

Пасадзіў, пасадзіў Ён кумачку на куце.

— Пі ж, мая кумачка, I гарэлку, і віно.

Аў каго, а ў каго

Аявар на дварэ?

Ўнашага Мішачкі

Аявар на дварэ.

Сабраў пір, бяседу Не людзям — сабе.

Пасадзіў, пасадзіў

Ён кумочка на куце.

— Пі ж ты, мой кумочак,

I гарэлку, і віно.

270

186.Bo хто, хто

Да na ночы ходзіць, Bo хто, хто

Да бабунькі просіць?

Малойчык

Да па ночы ходзіць, Малойчык

Да бабунькі просіць.

Бабунька

Падводку любіць, Нам, маладым, Гарэлачкі купіць.

Во хто, хто

Да па ночы ходзіць,

Во хто, хто Да кумочка просіць?

Малойчык

Па ночы ходзіць, Малойчык

Кумочка просіць.

Да напала Да дарожка сняжком,

Да не дойдзе

Да наш кумок пяшком.

Наш кумок

Падводкі любіць,

271

Нам, маладым, Гарэлачкі купіць.

Во хто, хто

Да па ночы ходзіць, Во хто, хто

Да кумачкі просіць.

Малойчык Да па ночы ходзіць, Малойчык

Да кумачкі просіць.

Наша кумка Падводкі любіць, Нам, маладым, Гарэлачкі купіць.

Запрагайце Каня варанога,

Да вязіце

Кума маладога.

Запрагайце

Да дванаццаць сабак, Да вязіце

Да бабульку ў кабак.

Наша бабка

Падводкі любіць,

Нам, маладым, Гарэлкі купіць.

187. У нашага Васіля вінаград на дварэ,' Ён садзіў, паліваў не чужым, ён — сабе. Пасадзіў, пасадзіў бабу на куце.

— Пі, гуляй, бабачка, весяліся ў мяне: Штоб маё дзіцяця вяліка расло, Штоб маё дзіцяця шчасліва было.

' Кожны радок паўтараецца 2 разы.

272

188.У нашага Колечкі Ды явар на дварэ,

Ён справіў хрэсьбінкі Людзям і сабе. Пасадзіў бабульку На самым куце.

— Не бядуй, унучак, па маёй галаве Прадасі і коніка, і кароўку, Пакуль упоіш ды маю галоўку.

У нашага Колечкі Явар на дварэ,

Ён справіў хрэсьбінкі

Людзям і сабе.

Пасадзіў кумочка

На самым куце.

— Не бядуй, унучак, па маёй галаве Прадасі і коніка, і кароўку, Пакуль упоіш ды маю галоўку.

У нашага Колечкі Явар на дварэ, Ён справіў хрэсьбінкі

Людзям і сабе.

189.А ў нашага Мішачкі’

Дубок на дварэ.

Ён пасадзіў за стол бабку Гасцям і сабе.

Ён пасадзіў за стол кума Гасцям і сабе.

Ён пасадзіў за стол куму Гасцям і сабе.

А частуець, ганаруець, Павага яму.

190.А ў Юрачкі на двары Вінаград, вінаград. Учыніў ён бяседачку,

Вельмі рад,

* Кожны радок паўтараецца 2 разы.

Вельмі рад.

Учыніў ён бяседачку I людзям, і сабе, Пасадзіў ён бабулечку Ды на самым куце.

191.А ў нашага Ванечкі вінаград на дварэ, Вінаград на дварэ.

Ой, да пасадзіў бабульку на самым куце, Да на самым куце.

Частуе грамаду да не людзям — сабе, Да не людзям — сабе.

Мядком салодзенькім і віном зялёненькім,

I віном зялёненькім.

192.У Івана на дварэ Стаяць коні ў рамуне.

— Гуляй, бабачка, гуляй, Гуляй, галубка, гуляй.

Як бабулька падап’е,

Ўнук дадому завязе. Гуляй, бабачка, гуляй,

Гуляй, галубка, гуляй.

У Івана на дварэ Стаяць коні ў рамуне.

— Гуляй, кумочак, гуляй,

Гуляй, галубочак, гуляй.

Як кумочак падап’е,

Унук дадому завязе. Гуляй, кумочак, гуляй,

Гуляй, галубочак, гуляй.

У Івана на дварэ Стаяць коні ў рамуне.

— Гуляй, кумачка, гуляй,

Гуляй, галубка, гуляй.

Як кумачка падап’е,

Кум дадому завязе.

Гуляй, кумачка, гуляй, Гуляй, галубка, гуляй.

274

193.А ў нашага Ванечкі

Вінаград на дварэ.

Аў нашага Ванечкі Бабуля на куце.

Ён да яе сем раз прыходзіў, Покуль, покуль на куце.

Аў нашага Ванечкі Кумы на куце.

У кума штаны, Мы не зналі цаны,

Агэта табе шуба —

Сто рублёў каштуе,

Ана куме андарак,

Прап’ем яго так.

194.Кладзі, бабулька, на мыла,* Каб цябе Галя любіла, Каб цябе на вуліцы пазнала, Каб цябе бабкай назвала.

195.Я ж, малада, усю ночку не спала',

Яж да сябе любых госцікаў ждала.

Любых гасцей а бабулечкі сваей.

Столікі абрусам засцілала,

Паўміскі сухароў накладала, Кубачкі я віном налівала,

Яж сваю а бабульку частавала.

па сс

196. Пад белай бярозаю" Хведарка бычкі пасе.

'Кожны радок паўтараецца 2 разы.

”Першы радок кожнай страфы паўтараецца.

Хведарка бычкі пасе, Манечка есці нясе.

—Манечка, душа мая, Дзе ж ты дагэтуль была?

—Я ж была ў пана Бога, Столікі засцілала.

Столікі засцілала, Чарачкі налівала.

Чарачкі налівала, Бабульку частавала.

Чарачка паўнюсенька, Бабулька п’янюсенька.

J-144

197. Пад белай бярозаю*

Юзічак бычкі пасе.

Юзічак бычкі пасе,

Танечка есці нясе.

—Танечка, душа мая, Дзе ж ты дагэтуль была?

—Я была ў пана Бога.

Чарачкі налівала.

Чарачкі налівала, Бабульку частавала.

Чарачкі паўнюсенькі. Бабулька п’янюсенька.

* Першы радок кожнай страфы паўтараецца.

198. Павей, павей, ветрыку, Пад новую святліцу.

Развесялі госці мае, Развесялі любыя мае. А што ў мяне за госці?

Мая бабулька ў мяне.

Гэта ж мае госці ўсе,

Гэта ж мае любыя ўсе.

Павей, павей, ветрыку, Пад новую святліцу, Развесялі госці мае, Развесялі любыя мае. А што ў мяне за госці? Мая кумка ў мяне,

Гэта ж мае госці ўсе, Гэта ж мае любыя ўсе.

Павей, павей, ветрыку, Пад новую святліцу, Развесялі госці мае, Развесялі любыя мае. А што ў мяне за госці?

Мой кум у мяне,

Гэта ж мае госці ўсе,

Гэта ж мае любыя ўсе.

199.А па вуліцы, па шырокай,

Амяцель павяваець.'

‘Радок паўтараецца 2 разы.

277