Orlov_S_A_-_Turetskiy_yazyk_Praktikum_ustnoy_rechi_Urovni_A1-A2_2014_MGIMO-Universitet

Faydalı deyimler

Tek çare

Yavrum, farzedelim ki babanın kasaba 80 lira, manava 45 lira, bakkala da 110 lira boru, ev sahibine de 60 lira borcu var. Bu işin içinden nasıl çıkarsın?

Vallahi babam! Ben “Bu mahalleden artık taşınmalı” derim.

121

İşin doğrusu

Küçük bir memur, dairesinde on beş yıl sessizce çalıştıktan sonra patronun yanına gelip der:

Ortalığın halini biliyorsunuz. Gece gündüz çalışıyorum. Onun için rica ederim, benim aylığımı arttırınız!

Patron da şu cevabı verir:

Senden daha rahat yaşıyan, senden daha az iş gördüğü halde para kazanan kimse var mı? Hiç de söylediğin kadar çalışmıyorsun! İstersen hesabını yapayım:

Bak, bir yılda 365 gün vardır. Her gün sekiz saat uyursun. Uyku ile geçirdiğin zaman 122 gün tutar. Geriye 243 gün kalır. Bunun sekiz saatini kendi işlerine kendi rahatına harcarsın. Kaldı mı 121 gün? Her gün bir saat yemek vakti veririm. Bu da 15 gün eder ve geriye 106 gün kalır. Çalışmadığın 52 Pazar gününü de çıkar, kaldı mı 54 gün? Cumartesi günleri öğleden sonraları da serbestsin. Bu da 26 gün tutar ve geriye 28 gün kalır. Her yaz iki hafta tatilin vardır, bir hafta hastalıklı geçirirsin. Resmi tatil günlerini de hesapla.

Şimdi bütün bu hesapları yaptıktan sonra düşün, ne yüzle benden aylığının arttırılmasını istiyorsun?

İşin doğrusunu ararsan, sen bana borçlusundur. Ben senden geriye para istemeliyim!

Faydalı deyimler

122

Geldiğimi neden biliyorsunuz

Efendinin biri ahbaplarından birine ziyarete gelmişti. Kapıyı çaldı çaldı açmadılar. Anlaşıldığına göre evde kimse yok.

123

Efendi, uzakça bir yerden gelmiş olduğu için pek ziyade hiddetlenerek kapının üzerine “Eşek” kelimesini yazdı.

Birkaç gün sonra yolda evin sahibine rastladı. Aralarında şu konuşma oldu:

Geçen gün size ziyarete gelmiştim, ne yazık ki bulamadım.

Evet, öyle olmuş.

Vay! Siz geldiğimi neden biliyorsunuz?

Kapıya lütfen isminizi yazmakla teşrifinizi ihbar buyurmuştunuz!

Fütürist ressam

Ne resmi yapıyorsunuz?

Otlıyan bir keçi resmi yapıyorum.

Peki, amma ben ota benzer bir şey göremiyorum.

124

Keçi yemiş bitirmiş, kardeşim.

Fakat keçiye de benzer bir şey görmüyorum!

Yiyecek ot kalmadığı için başka bir tarlaya gitmiş.

Faydalı deyimler

Hasta kendisini arpa sanıyordu. Nerede bir tavuğa rastlasa, kendisini yutmasından korktuğu için kaçıyordu. Nihayet akıl hastenesine getirdiler. Orada iyi oldu. Hastaneden çıkacağı gün doktora teşekkür ederek Allaha ısmarladık, dedi.

Doktor gülerek:

Nasıl, artık kendinizi arpa sanmıyor musunuz? sordu. Hasta:

Ne münasebet doktor efendi. O zaman hastaydım. Şimdi sayenizde iyileştim.

Evine giderken yolda yine bir tavuğa rastladı. Yine alabildiğine kaçmağa başladı.

Ne var, ne oluyorsunuz? diye soranlara:

Tavuk, tavuk var. İşte şurada, arkamda, diyordu.

Delirdiğine hükmedilerek yine akıl hastanesine getirildi. Doktor, onu görünce:

Ben sizin iyi olduğunuzu zannettim. Nasıl, arpa olmadığınızı halâ anlamadınız mı? diye sordu.

Anladım, anladım doktor bey!

Eee! Tavuktan niye korktunuz öyleyse?

Ben arpa olmadığımı anladım. Fakat bakalım tavuk da anladı mı?

125

Faydalı deyimler

Şalvar parası

Nasrettin Hoca bir gün çarşıya gelir. Çarşıda bir şalvarı 15 akçeye pazarlık eder. Parasını vereceği sırada kendi şalvarının pek eski olmadığını, onun yerine hafif bir cübbe alması daha münasip olacağını düşünür. Dükkâncıya:

Şalvar almaktan vazgeçtim, onun yerine bana 15 akçelik bir cübbe ver, der. Dükkâncı:

Pekâla, deyip Hocaya göre bir cübbe çıkarır verir.

Hoca alıp giderken dükkâncı:

Hoca efendi, para vermedin! der.

126

Hoca: Acayip be, onun yerine şalvarı bıraktım ya! der. Dükkâncı:

Canım, efendim! Şalvara da para vermedin ki! deyince, Hoca büyük bir hayretle:

Aman, Allah! bu dükkâncılar ne tuhaf adamlar, şalvarı almadım ki, para vereyim, demiştir.

Hocanın tavsiyesi

Hoca’ya komşularından bir fakir adam bir gün gelip müracaat etmiş:

Aman komşu! Pek sıkıntıdayım.

Ne gibi? Hayrola!

Benim bir karım, iki çocuğum var, bir de kendim. Dört nüfusuz. Bir keçim, bir de ineğim var. Bütün bu canlıları barındırmak için küçücük bir oda, bir de hayvanları bağladığımız daracık avludan başka yerim yok. Çok sıkılıyoruz. Buna bir çare bulasın diye sana geldim.

127

Hoca bir müddet düşündükten sonra:

Bu gece keçiyi odaya al! demiş. Adamcağız:

Aman, nasıl olur! demeye kalkmış. Hoca hemen karşılamış:

Yoo! Ya sözümü dinle, itiraz etme. Yahut itiraz edeceksen bana gelme! Sen dediğimi yap da yarın gel.

Adam, peki Hocam, demiş gitmiş. O akşam keçiyi odaya almış ve ertesi gün Hoca’ya varmış:

Hoca sormuş:

Ne yaptın bakalım?

Hocacığım. Dediğin gibi keçiyi odaya aldık, lâkın çok

sıkıldık.

Yaa? Öyle ise bu akşam ineği de odaya al...

Komşu bu teklife de uyarak ineği de odaya almış ve ertesi gün Hoca’nın “Ne yaptın komşu?” sualine:

Vallahi Hoca Efendi! Bir şey demiyeceğim, amma çok sıkıldık, gözümüze uyku girmedi. Harap olduk.

Hoca, Vaa... Vav vah! O halde bu akşam keçiyi dışarıya bırak, demiş.

Adam keçiyi dışarı bırakmış ve ertesi gün gelip Hoca’ya:

Neyse bu akşam biraz gözümüzü kapayabildik. Dün akşamın yorgunluğu vardı da. Lâkın gene sıkışık haldeyiz, demiş.

Hoca buna:

Peki. Bu akşam ineği de dışarı koy! tavsiyesinde bulunmuş. Köylü o akşam ineği de dışarı bırakmış ve ertesi sabah

erkenden Hoca’ya koşup ellerini öperek:

Hocam! Allah senden razı olsun! Dün akşam bir rahat uyku uyuduk. Şimdi artık çok rahatız, demiş.

128

Yüksek mahkemede

Bir Bektaşi, komşusunun keçisini kesmiş yemiştir. Günü gelince ahirette Ulu Tanrı:

Gel bakalım, demiş. Sen komşunun keçisini yemişsin!

Hâşâ! Yarabbi, yemedim işte.

İyi amma, ben yediğini bilirim.

Yarabbi, hâkim gördüğü davada şahitlik yapar mı? Bu cevabı haklı bulan Tanrı:

Peki, öyleyse keçinin sahibine soralım. Bak, keçinin sahibi de keçi yediğini şehadet ediyor! der.

129

Allahım! Bir adam hem davacı hem şahit olur mu?

Bu sözün de doğruluğunu gören Tanrı, bu sefer emretmiş:Getirin şu keçiyi!

Keçi gelmiş. Allah bunu Bektaşiye göstererek:

İşte keçi! Şimdi şehadet edecek.

Ne zahmet! Ulu Tanrım! Madem ki keçi burada. Ver sahibine de benim yakamı bırak! demiştir.

Kul Allah

Cevizleri bölüşürken aralarında kavga çıkaran çocuklar Hoca’ya gitmişler.

Hoca:

Kul taksimi mi istersiniz, Allah taksimi mi? diye sorunca, çocuklar, daha haklı olur diye Allah taksimi istemişler.

130