- •2. Формационный и цивилизационный подходы к рассмотрению исторического процесса.
- •3.Периодизация мировой истории.
- •IV период.
- •6. Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.
- •7.Становление феодализма как общественно-экономической формации. Основные черты феодального способа производства. Возникновение первых гос-в в Зап Европе.
- •11. Возникновение государственности у древних славян. Полоцкое, туровское, и др. Княжества на белорусских землях.
- •12.Культура Беларуси в iх – хii вв. Принятие христианства.
- •19. Политический кризис рп, попытки реформирования. Разделы рп и присоединение Бел земель к Российской империи.
- •20.1 Адраджэнне, як з,ява глабальнага характару.
- •21. Рэфармацыя і контррэфармацыя на беларусі. Грамадска-палітычная і філасоўская думка.Берасцейская царкоўная унія: яе прычыны, значэнні і вынікі.
- •24.2. Война 1812г.
- •25. 1)Нац-освоб. Движение. 2)Фарміраванне бел. Нацыі.
- •28.Буржуазные реформы 60-80-х гг. XIX в. И особенности их проведения в Беларуси.
- •29. Сталыпiнская рэформа
- •30.1) Лютаўская рэвалюцыя. 2) Кастрычницкая рэвалюция
- •31. Первый всебелорусский съезд. Объявление бнр.
- •33. Роля бсср на Мiжнароднай арэне.
- •37. Калектывізацыя сельскай гаспадаркі на Беларусі.
- •39.1 Асноуныя тэнДэнцыiiндустрыяльнага развiцця бсср ва умовах разгортвання наву:кова-тэхнiчнай рэвалюцыi
- •42. Начало Второй мировой войны. Воссоединение Западной Беларуси с бсср.
- •43. Расавая тэорыя фашызму. Генацыд на Беларуси.
- •44. Партызански Рух. Выники вАв.
- •46. Политика белорусизации, осн направления и итоги.
- •47. Развитие образования и науки б. В послевоенное время.
- •48. Хрущчоуская адлига.
- •49. Гарбачоускаяперебудова.
- •50. Распад ссср.Независимость бсср. Создание снг.
- •51. Геапалитычнае становишча. Стварэнне саюзу.
- •52. Дзяржауны суверэнитэт и канстытуцыя рб.
- •2. Станаўленне суверэннай Рэспублікі Беларусь. Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь.
- •53. Сац.-эканам. РазвиццёБеларуси.
- •54. Кyльтyра Беларyсi на сyчасным этапе.
51. Геапалитычнае становишча. Стварэнне саюзу.
У сярэдзiне 80-х гадоў Савецкi Саюз апынуўся перад шэрагам праблем. Запавольванне сацыяльна-эканамiчнага развiцця стварыла неабходнасць рэфармавання палiтычнай сiстымы, абнаўлення ўсiх сфер жыцця савецкага грамадства. У сувязi з гэтым XXVII з`езд КПСС (1986), XIX Усесаюзная канферэнцыя КПСС вызначылi палiтыку перабудовы, якая ўключала ў сябе правядзенне эканамiчнай рэформы, рэформы палiтычнай сiстэмы, сацыяльная i культурнай сфер жыцця савецкага грамадства, стварэння прававой дзяржавы.
Адначасова з пачаткам правядзення рэформ на Беларусi ствараецца палiтычная апазiцыя. Гэты працэс паччынаецца з арганiзацыi ў 1986—87 гг. шматлiкiх аматарскiх нефармальных аб`яданняў па iнтарэсах. К канцу 1987 г. у iх дзейнасцi пачынае праяўляцца цэнтралiзацыя i палiтызацыя. Пачынаючы з крытыкi тагачаснай канцэпцыi гiсторыi Беларусi, найбольш актыўная частку апазiцыi стварае «Камiтэт-58», пашырае сваю дзейнасць мiнская «Талака», якiя пераўтвараюцца па сутнасцi ў палiтычныя арганiзацыi. У кастрычнiку 1988 г. намаганнямi гэтых аб`яднанняў ствараецца арганiзацыйны камiтэт Белаўрскага народнага фронту, устаноўчы з`езд якога дабыўся ў Вiльнюсе ў чэрвенi 1989 г. К 1991 г. БНФ арганiзацыйна афармiўся ў апазiцыйную палiтычную арганiзацыю, меўшую антысавечкую i анутыкамунiстычную накiраванасць.
Лозунг перабудовы «Больш дэмакратыi, больш сацыялiзму» у першыя гады гэтага працэсу па сутнасцi рэалiзоўваўся ў першай яго частцы. Гэта абумоўлена памылкамi i пралiкамi кiраўнiцтва КПСС – КДБ, якiя былi дапушчаны ў распрацоўцы i правядзеннi палiтыкi перабудовы. Адсутнiчала канкрэтная, навукова-абгрунтаваная праграма, не былi вызначаны мэты i канчатковыявынiкi. Па сутнасцi выкарыстоўваўся iншы лозунг: «Больш капiталiзму, больш разбуральнай дэмакратыi». Катастрафiчна знiзiўся ўзровень жэцця людзей, пагоршылася iх сацыяльнае становiшча. Гэта прывяло да таго, што значная частку людзей стала абвiнавачваць у гэтым КПСС, сацыялiстычныя iдэалы абясцэньвалiся, узнiкла цiкавасць да дзеяння палiтычнай апазiцыi.
Увядзенне ў жнiўнi 1991 г. надзвычайнага становiшча, дзейнасць ГКЧП, нерашучасць М.Гарбачова прывялi да разбурэння камунiстычнай партыi Савецкага Саюза, дзейнасць якой была забаронена ў лiстападзе 1991 г., маемасць яе канфiскавалася. Тое ж самае было зроблена i на Беларусi. (Гэты антыканстытуцыйны акт быў адменены ў Расii i Беларусi ў 1993 г.). Па сутнасцi, адбыўся дзяржаўны пераварот – пачатак працэсу рзвала СССР.
Першым крокам на гэтым шляху з`явiлася дыскусiя аб «незаконным» далучэннi Прыбалтыйскiх рэспублiк да СССР у 1940 г., якая закончылася падпiсаннем М.Гарбачовым указа аб выхадзе Лiтвы, Латвii i Эстонii з СССР. У хуткiм часе былi прыняты дэкларацыi аб дзяржаўным суверэнiтэце Расii, Украiны i iншых рэспублiк. 27 лiпеня 1990 г. Вярхоўны Савет Беларускай СССР прыняў Дэкларацыю аб дзяржаўным суверэнiтэце рэспублiкi. Дзяржаўны пераварот лета-восенi 1991 г. дадаў новы штуршок да развiцця гэтага працэсу. У жнiўнi 1991 г. Вярхоўны савет БССР надаў статус канстытуцыйнага закона Дэкларацыi аб суверэнiтэце, у вераснi быў прыняты Закон аб назве Беларускай СССР, якая пачала называцца Рэспублiка Беларусь.
Восеь снежня 1991 г. у Белавежская пушчы кiраўнiкi Расii, Беларусi i ўкраiны (Б.Ельцын, С.Шушкевiч, Л.Краўчук), iгнаруючы вынiкi рэферэндума 1991 г., дэнансавалi дагавор 1922 г. аб утварэннi СССР i тым самым канчаткова разбурылi вялiкую i магутную дзяржаву. На руiнах СССР была створана аморфная нежыццяздольная Садружнасць Незалежных Дзяржаў.