2. Формационный и цивилизационный подходы к рассмотрению исторического процесса.

В середине 19 в сформировались 2 осн подхода: формационный и цивилизационный. Формационный предложен Марксом и Энгельсом. Ему свойственен т.н. экономический демократизм – уровень культуры, форма правления, военный потенциал – зависят от состояния экономики. Цивилизационный поход предложен русским ученым Данилевским и получил дальнейшее развитие в трудах немца Шпенглера и англ Тойнби. Рассматривают исторический процесс как процесс появления развития и гибели отдельных культур - исторических типов (локальных цивилизаций). Каждая культура характеризуется своими культурно-историческими традициями, этическими нормами и религиозной системой. Цивилизационники отрицают факт существования мирового ист. процесса.

3.Периодизация мировой истории.

I период.

Древнее об-во(100-40тыс лет до н.э.-сер I тыс.н.э.)

а) каменный век(40 тыс до н э -3 тыс лет до н э)

б) бронзовый век(2 тыс до н э-нач I тыс до н э)

в)железный век(нач I тыс до н э-сер I тыс.н.э.)

II период. Средневековье(конV-XV вв н э)

а)нач перехода к классовому общ-ву и возникн гос-ва на Бел(VI-пер пол XIII)

б)развитие феодальной системы (сер XIII-XV)

III период. Новое время (XVI-начXX в)

а)оформление феод системы и назревание ее кризиса(XVI-кон XVIIIв)

б)генезис и укрепление капитализма(конXVIII-1917)

IV период.

Новейшее время (1918-наши дни)

Источники по истории Белорусии состоят из 6 основных групп: 1)археологические, 2)этнографические, 3)лингвистические, 4)устные, 5)письменные, 6)кино-фото-фонодокументы.

Существует много систем периодизации истории:

1. Археологическая.

Основным критерием периодов является материал,из которого изготовлены орудия труда:

Каменный век (2.5 млн – 4 тыс да н.э.) -палеолит (2.5 – 12 тыс)

-мезолит (12-8) -неолит (8-4) Бронзовый (4-1) Железный (1-…)

2. периодизация Энгельса-Моргана

Основным критерием явл. род занятий людей.( Дикость, Врварства, Цивилизация)

3. Периодизация по формациям

Осн критерием явл. форма собственности, связанная с развитием классов и государства.

4. Периодизация по мировым цивилизациям

Мировая цивилизация – этап в истории человечества, который характеризуется конкретным уровнем потребностей, способностей, знания и интересов человека.

Неолитическая цивилизация Раннеклассовая (междуречье,египет)

Античная(Греция,рим) Средневековье Перединдустриальная

Индустриальная Постиндустриальная

6. Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.

Этнас (ад грэч. ethnos – племя, народ) – устойлівая супольнасць людзей, якая склалася гістарычна на пэўнай тэрыторыі, мае агульную мову, культуру, побыт, псіхалагічныя рысы і самасвядомасць.Індаеўрапейскі перыяд этнічнай гісторыі Беларусі пачаўся ў бронзавым веку з часу рассялення на яе тэрыторыі індаеўрапейскіх плямён. Яго храналагічныя рамкі: 3–2 тыс. гг. да н.э. – да нашага часу.Прыкладна 3 – 2 тыс. гг. да н.э. адбыўся дэмаграфічны выбух, пачалося “вялікае перасяленне народаў”.Інснуе некалькі канцэпцый прарадзімы індаеўрапейцаў. Адна з іх – канцэпцыя еўрапейскай лакалізацыі – Паўночнай Германіі і Паўднёвай Скандынавіі. У канцы ХІХ – пачатку ХХ ст. узнікла званая балканская канцэпцыя прарадзімы індаеўрапейцаў.Найбольш навукова абгрунтаванай з’яўляецца канцэпцыя пярэднеазіяцкай прарадзімы індаеўрапейцаў. У адпаведнасці з ёй праіндаеўрапейцы да міграцыі жылі ў Пярэдняй Азіі, там, дзе цяпер знаходзяцца Іран, Ірак, АфганістанУ 4–3 тысячагоддзі да н.э. пачалася міграцыя праіндаеўрапейцаў са сваёй прарадзімы. Гэты магутны міграцыйны паток стаў крыніцай рассялення праіндаеўрапейцаў у Еўропе, у тым ліку і ў Беларусі.Пры сустрэчы з мясцовым насельніцтвам індаеўрапейцы, якія знаходзіліся на больш высокай ступені сацыяльна-эканамічнага развіцця перамагалі яго і асімілявалі. У выніку асіміляцыі мясцовага неалітычнага насельніцтва індаеўрапейцамі сфарміраваўся новы этнас – балты. Балты жылі на тэрыторыі сучаснай Беларусі да прыходу сюды славян.Каменны век уступіў месца бронзаваму веку (3–2 тыс. гг. да н.э. – 1 тыс. гг. да н.э.). Агульная колькасць насельніцтва ў бронзавым веку магла быць ад 50 да 75 тыс. чалавек.Бронзавы век уступіў месца жалезнаму веку (1 тыс. гг. да н.э. – IV–V стст. н.э.). Мясцовыя плямёны асвоілі жалезаапрацоўку.Ёсць некалькі канцэпцый прарадзімы славян. Но найбольш навукова абгрунтаванай і распаўсюджанай з’яўляецца канцэпцыя цэнтральнаеўрапейскай лакалізацыі славян, паводле якой прарадзімай славян трэба лічыць тэрыторыю дзе сёння знаходзяцца Германія, Чэхія, Славакія, Польшча, самыя заходнія раёны Беларусі. У IV–VII стст. адбылося другое “вялікае перасяленне народаў”. Аднак яго храналагічныя Са сваёй прарадзімы частка славян пачала масавы рух на поўдзень. Сёння гэта – балгары, сербы, харваты, славенцы, македонцы і інш.Другая частка славян са сваёй прарадзімы рухалася на ўсход. Яны асімілявалі мясцовае балцкае, фіна-угорскае і цюркскае насельніцтва. Усходнія славяне сёння – гэта беларусы, рускія і ўкраінцы.У VI–VII стст. славяне пачынаюць пранікаць у балцкі арэал. У VIII–IX стст. пачынаецца масавае рассяленне славян на тэрыторыі сучаснай Беларусі. У выніку славяна-балцкага ўзаемадзеяння ўзніклі крывічы, дрыгавічы, радзімічы – не непасрэдныя продкі беларусаў, а этнічныя супольнасці на тэрыторыі сучаснай Беларусі ў IX – першай палове XII ст.