- •1.А. Выказванні і аперацыі над імі.
- •2.А. Прапазіцыйныя формулы. Таўталогіі, супярэчнасці, логікава эквівалентныя формулы. Прыклады.
- •5.A. Лагічная выснова. Раўназначныя азначэнні (у алгебры выказванняў).
- •8.А. Аксіяматычныя тэорыі. Выводныя формулы (тэорэмы), вывядзенне з мноства гіпотэзаў.
- •9.A. Злічэнне выказванняў. Формулы, аксіёмы, правіла вывядзення
- •13.A. Вынікі з тэарэмы дэдукцыі і сцверджанне: Адвольная тэарэма злічэння выказванняў ёсць таўталогія. Несупярэчлівасць злічэння выказванняў.
- •17.A. Тэарэма пра поўнасць (без доказу). Вынікі.
- •19.A. Прэдыкаты. Тоесна праўдзівыя, тоесна непраўдзівыя, здзяйсняльныя прэдыкаты. Раўназначныя прэдыкаты. Прыклады. Аперацыі над прэдыкатамі. Геаметрычная інтэрпрэтацыя аперацыяў над прэдыкатамі.
- •20.A. Формулы логікі прэдыкатаў. Інтэрпрэтацыя формулы. Раўназначнасць формулаў. Логікава агульназначныя формулы логікі прэдыкатаў. Лагічная выснова мноства формулаў. Прыклады.
- •3.B. Правіла падстановы. Адмаўленне да прапазіцыйнай формулы, якая змяшчае , , l. Прынцып дуальнасці (без доказаў).
- •6.B. Прапазіцыйныя формулы і булевы функцыі. Поўныя сістэмы злучнікаў (без доказу тэарэмы). Днф і кнф. Кан'юнкцыя адмаўленняў і штрых Шэфера.
- •10.B. Лема: ├ а а для адвольнай формулы a.
- •11.В. Тэарэма дэдукцыі (без доказу). Вынікі.
- •14.В. Лема 2 для тэарэмы пра поўнасць.
- •15.В. Лема 3 для тэарэмы пра поўнасць (без доказу).
- •21.В. Прыведзеная нармальная форма формулы логікі прэдыкатаў.
10.B. Лема: ├ а а для адвольнай формулы a.
Лема 1.
|-А=>А для адвольнай формулы А.
Доказ.
Пабудуем вывядзенне формулы А => А у тэорыі L .
1.{ А => ((А => А)=> А)) => ((А => (А => А)) => (А => А)) (падстанова ў схему аксіёмаў (А2) замест А, В, С формулау А, А => А і А адпаведна; мы будзем запісваць гэта наступным чынам: А <— А, В <— (А => А), С <— А );
2. А => ((А => А) => А) (падстановаў схему аксіёмаў(А 1): А <— А, В <— (А => А));
3. (А => (А => А)) => (А => А) (з 2, 1 паводле MP);
4. А => (А => А) (падстанова ў схему аксіёмаў (А1): А <— А, В <— А );
5. А => А (з 4, 3 паводле MP).
11.В. Тэарэма дэдукцыі (без доказу). Вынікі.
Сцверджанне 1 (Тэарэма дздукцыі). Калі Г - мноства формулаў, A і В - формулы і Г, А|-В , гады Г|-А => В . У прыватнасці, калі А|- В , тады |-А=>В.
Заўвага 1. Доказ тэарэмы дэдукцыі дазваляе па дадзеным вывядзенні В з Г і А пабудаваць вывядзенне А=> В з Г . Вынік 1. А -> В, В => С |-А => С для адвольных формулаў А, В, С .
Зынік 2. А=>(В => С), В|-А=>С .
Заўвага 3. Сцверджанне, адваротнае да тэарэмы дэдукцыі, таксама праўдзівае. Сапраўды, калі Г|- А => В, тады паводле MP маем Г, А |-В .
Вынік 3. Няхай Ах,А2,...Ак,В - формулы, к>1.А],А2,...Ак |-В каліітолькікалі
|-А1=>(А2 =>...=> (Аn-1=> (Ак=>В ))...) .
14.В. Лема 2 для тэарэмы пра поўнасць.
Лема 2. Для адвольных формулаў А, В настунныя формулы з'яўляюццатэаромамі злічэння выказванняў:
В => В ;
В => В ;
А => (А => В),
(В => А) =>(А=>В);
(e) (А =>B)=> (B=> A);
A => (B => (А => B));
(A => B) => (A => B)=>B).
15.В. Лема 3 для тэарэмы пра поўнасць (без доказу).
Лема 3. Няхай А - формула, В1,...,Вк - прапазіцыйныя літары, якія ўваходзяць у А , і няхай ёсць пэўны набор значэнняўдля B1,...,Bk b10,...,bk0. Няхай
Вi'=
A'=
тады В1',...,Вк|- А '.