Гродназнаўства
.pdfПасляваеннае горадабудаўніцтва Гродна
Думка сучасніка
«Мадэрнізаваць стары цэнтр, што цягне за сабой пераробку і знос многіх старых будынкаў, перапланіроўку вуліц і плошчаў, немэтазгодна і з пункту гледжання эканомікі, і з пункту гледжання эстэтыкі. Яго ж захаванне, пры максімальным добраўпарадкаванні, зрабіла б Стары горад каштоўным архітэктурным помнікам, а кантраст з новай забудовай толькі падкрэсліваў бы прагрэс у галіне архітэктурна-будаўнічай думкі » (галоўны архітэктар праектаў Гродзенскага аблпраекта А.Міхед. Адказнасць архітэктара // Літаратура і мастацтва. – 1963. – 1 лютага. – С. 1).
Гродзенскі гарвыканкам. Першая частка пабудавана ў 1971 г. для гаркама КПБ. Архітэктар В. Давыдзёнак. Прыклад адміністрацыйных збудаванняў 1970-х гадоў.
Будынак аблвыканкама як і гарвыканкама будаваўся ў два этапы. Першая частка будынка аблвыканкама (на здымку), збудаваная ў 1966 г. (арх. А. Міхед). Недарэчна вылучалася з старой забудовы центра горада.
Пытанні і заданні
1.Якія фактары ўплывалі на фарміраванне планіровачнай структуры горада?
2.Як ішло адраджэнне горада пасля Другой сусветнай вайны?
3.Раскажыце пра развіццё планіроўкі горада ў 1963 –1991 гг.
4.Як змянялася планіроўка гістарычнага цэнтра горада?
5.На падставе тэксту падручніка пра гістарычны цэнтр горада сфармулюйце задачы па яго захаванні і турыстычным выкарыстанні.
281
«...Мінулі ўжо цёмныя, страшныя дні.
Мы зноўку засеялі родныя гоні.
Ты ўзняўся з руінаў — рассыпаў агні І думна глядзіш у прас-
тор Прынямоння».
Апанас Цыхун. Горад над Нёманам.
Герб Гродзенскай губерні , у савецкі час выкарыстоўваўся як сімвал г. Гродна
§ 36. Сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае жыццё горада ў 1945-1985 гг.
Узгадайце, якім было эканамічнае становішча горада ў перыяд Другой Рэчы Паспалітай.
Пасля азнаямлення з параграфам вы павінны:
умець аргументавана расказваць аб эканамічных дасягненнях гродзенцаў у пасляваенны час;
пералічыць найбольш буйныя прадпрыемствы пасляваеннага Гродна;
параўноўваць стан эканамічнага развіцця горада з развіццём іншых абласных цэнтраў рэспублікі;
прыводзіць прыклады грамадскай актыўнасці гродзенцаў;
правільна фармуляваць і ўжываць наступныя паняцці і назвы: сацыялістычныя пераўтварэнні, пяцігадовыя планы, дысідэнты.
1. Пасляваеннае аднаўленне. |
гуначны мост праз Нёман, адноў- |
|
верасня 1944 г. Гродна |
лены чыгуначны вакзал. З 1946 |
|
года пачалося выкананне чацвёр- |
||
стаў |
абласным цэнт- |
тага пяцігадовага плана развіцця |
рам, |
што прадуглед- |
гаспадаркі. Напярэдадні атры- |
жвала яго рост. |
Да канца 1945 |
мання Беларуссю дзяржаўнай |
г. была адноўлена праца 23 |
незалежнасці ў 1991 годзе яе пра- |
|
прадпрыемстваў, пабудаваны чы- |
цоўныя выконвалі заданні два- |
Агульны від Гродна. Канец 1970-х гг.
282
наццатай пяцігодкі. За дзевяць пяцігодак жыхары Гродна стварылі сённяшні воблік горада.
2. Індустрыя Гродна ў часы навукова-тэхнічнай рэвалюцыі.
У 1950-я гг. вялікі размах атрымаў рух за паскарэнне тэхнічнага прагрэсу, за механізацыю і аўтаматызацыю вытворчых працэсаў, укараненне новай тэхнікі і тэхналогій. Сярод буйных прадпрыемстваў Гродна, што з’явіліся ў гэты час, – заводы жалезабетонных канструкцый, рамонтнападшыпнікавы, аўтамабільных запасных частак, бытавых прыбораў, фабрыка мастацкіх вырабаў. Паступова аформілася сучасная структура прамысловасці горада. Развіваліся лёгкая, харчовая, шкляная, дрэваапрацоўчая, электраэнергетычная галіны вытворчасці. Узніклі новыя галіны
– хімічная, машынабудаўнічая, тэкстыльная. З 1971 г. магутным камбінатам стала Гродзенскае вытворчае аб’яднанне «Азот» імя
Сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае
С.В. Прытыцкага. У 1963 г. пачало дзейнічаць аб’яднанне «Хімвалакно».
Характэрным для таго часу сярод працоўных быў масавы энтузіязм. Ён знаходзіў увасабленне ў розных формах працоўнага спаборніцтва. Гэта была натуральная, жыццёвая патрэба людзей як мага лепш рабіць сваю справу для сябе і сваёй краіны. Імёны першых пераможцаў такіх спаборніцтваў былі шырока вядомы. Прадзільшчыца Марыя Абабкава (Чэкель) стала ў 1960 г. Героем Сацыялістычнай Працы за высокія дасягненні і грамадскую дзейнасць. Аднак пануючы прынцып «ураўнілаўкі» ў ацэнцы працы, перавага маральных ацэнак дасягненняў над матэрыяльнымі, фармалізм і падман у інфармаванні аб прыкладах працоўных дасягненняў паступова прывялі да абыякавасці людзей, рэзкага змяншэння зацікаўленасці іх у лепшых пра-
Уся краіна жыла ад пяцігодкі да пяцігодкі. “Личный счет” удзельніка сацыялістычных спабораў
На ўсход ад горада ў пачатку 1960-х гг. будуецца азотна-тукавы камбінат, які і сёння з’яўляецца найвялікшым прадпрыемствам Гродна
283
Гродна ў складзе БССР (1939 - 1991 гг.)
У 1975 г. азотна-тукавы камбінат імя С. Прытыцкага пераіменоўваецца ў ВА “Азот”
цоўных паказчыках. Працоўны энтузіязм змяніўся абыякавасцю. Для выканання пяцігадовых планаў спатрэбілася цвёрдая дысцыпліна. Запланаваныя паказчыкі пяцігадовых планаў не былі выкананы. Прычына гэтага – у вялікіх патрабаваннях партыйнага кіраўніцтва, якія не адпавядалі ні магчымасцям людзей, ні гаспадаркі. Між тым,
тэмпы індустрыялізацыі былі вельмі высокімі. Гродна ператварыўся ў індустрыяльна развіты горад.
3. Гарадская гаспадарка ў перыяд «застою».
У 1963 годзе Савет Міністраў БССР зацвердзіў план рэканструкцыі і развіцця горада на 10 бліжэйшых гадоў.
Пабудаваны ў 1961 г. новы корпус абутковай фабрыкі “Нёман”
284
У другой палове 60-х – 70-я гг. горад ганарыўся першай чаргой бавоўна-прадзільнай фабрыкі, фабрыкай механічнага рамонту абутку, заводам па рамонту складанай бытавой тэхнікі. Была ўведзена першая чарга ТЭЦ-2, з 1968 г. прадукцыю стаў выпускаць Гродзенскі завод карданных валаў (цяперашні «Белкард»), пабудавалі першую чаргу заводаў «Электрапрыбор» і аўтаагрэгатаў, фабрыку «Дынама» па пашыву спартыўных вырабаў, мясакамбінат, прадзільна-нітка- вы камбінат.
На мяжы 1980–1990-х гг. у Гродне працавалі 46 прамысловых прадпрыемстваў, прадукцыя якіх карысталася попытам як у БССР, так і ў СССР і за мяжой, у 50 краінах свету.
Пашырэнне горада патрабавала развіцця грамадскага транспарту і шляхоў зносін. Сучаснымі магістралямі сталі вуліцы Горкага, Паповіча, Урублеўскага, бульвары Ленінскага камсамола і сённяшні праспект імя Янкі Купалы.
У1974 г. на вуліцах горада з’явіўся першы тралейбус, налічвалася 11 тралейбусных ліній. Расла магутнасць аўтобуснага парка: у 1985 г. 102 аўтобусы абслугоўвалі 21 маршрут працягласцю 182 км.
У1986 г. быў пабудаваны трэці, Румлёўскі - мост праз Нёман і адчыніўся новы чыгуначны вакзал.
4. Развіццё сацыяльнай сферы.
З 1946 па 1963 г. у Гродне было адноўлена і пабудавана 336,5 тыс. кв. метраў жылой плошчы. У новых дамах былі электрычнае асвятленне, водаправод, каналізацыя
Сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае
"Завод Аўтамабільных агрэгатаў" – адно са звёнаў ланцужку савецкага аўтапрама
Прадзільна-ніткавы камбінат.
У 1974 г. быў адкрыты першы тралейбусны маршрут“Хімкамбінат - Савецкая плошча”
285
Гродна ў складзе БССР (1939 - 1991 гг.)
Знішчаны будынак старога чыгуначнага вакзала. На плошчы перад вакзалам відаць помнік Сталіну. 1950-я гг.
Помнік дойлідства
Стары будынак быў зруйнаваны ў 1986 годзе падчас пабудовы новага вакзала. Будынак спрабавалі выратаваць прадстаўнікі гродзенскай інтэлігенцыі. Імі быў дасланы ў Мінск наступны ліст: «220050, Минск, Дом правительства, Министерство культуры, товарищу Ю. М. Михневичу. Гродно начинается разрушение здания железнодорожного вокзала памятника архитектуры, включенного в Свод памятников истории и культуры Белоруссии. Остановите вандализм срочно. Жители Гродно Ткачев, Тарелкина, Жук, Таранда, Чумакова, Лапшина, Гостев, Казак. (Всего 30 подписей)». Былі звароты ў мясцовыя гарадскія ўлады і дасланы ліст у Маскву.
Ля ўвахода ў будынак чыгуначнага вакзала. 60-я г. XX ст.
286
Сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае
Факт гісторыі
Сацыялістычны характар эканомікі нарадзіў дэфіцыт тавараў і паслуг. Недахоп якасных тавараў адчуваўся ва ўсіх сферах гандлю. Адзін з выхадаў з такога становішча падказвала памежнае месцазнаходжанне Гродна. Адметнай з’яваю жыцця гараджан сталі іх паездкі за прадуктамі харчавання ў бліжэйшы літоўскі Друскенінкай. Увогуле якасць абслугоўвання і сэрвісу ў літоўскіх крамах і кавярнях вабіла гродзенцаў, і баўленне імі часу ў Друскеніках і Вільні з’яўлялася прыкметаю 70–80-х гг. ХХ ст.
Старыя, у тым ліку рарытэтныя, выданні можна было купіць у кнігарні “Букініст” на вул. Савецкай. 1980-я гг.
і іншыя камунальныя выгоды. У 1963 г. у горад паступіў прыродны газ. Адпаведна з генпланам забудоўваліся жылыя мікрараёны Фарты, Дзевятоўка, Пярэселка, Прынёманскі, вуліцы Чайкінай, Соламавай, Рэпіна. Былі пабудаваны Палацы культуры хімікаў, тэкстыльшчыкаў, «Юнацтва».
Пастаянна паляпшалася арганізацыя гандлю і грамадскага харчавання. У 1981 г. адчыніў дзверы новы будынак універмага на вуліцы Савецкай. Расла колькасць спецыялізаваных і щніверсальных крамаў, яны размяркоўваліся больш рацыянальна. Пашырылася сетка прадпрыемстваў грамадс-
кага харчавання. Многія з іх былі размешчаны на прадпрыемствах, ва ўстановах адукацыі. Павялічвалася колькасць прадпрыемстваў бытавога абслугоўвання: атэлье, майстэрняў, прыёмных пунктаў.
Аховай здароўя гродзенцаў займаліся ў 1945 г. 4 паліклінікі, 3 бальніцы на 780 месцаў, 2 жаночыя кансультацыі, 2 аптэкі. Уведзены ў строй новыя будынкі 1-й гарадской бальніцы, дзіцячай бальніцы, радзільнага дома, сучасная абласная клінічная бальніца, стаматалагічная паліклініка ў занёманскай частцы горада, кардыялагічны дыспансер са стацыянарам на 135 ложкаў, 1-я дзіцячая паліклініка на 500 наведванняў у змену па вуліцы Даватара. У краіне і за яе межамі вядомы поспехі гродзенскіх урачоў у лячэнні язвы страўніка, сардэчна-сасудзістай паталогіі, у правядзенні аперацый на сасудах ніжніх канечнасцяў, аперацый на вочы і аднаўленне слыху. Праславіўся як цудоўны хірург галоўны ўрач першай клінічнай бальніцы Уладзімір Мірончык.
5. Грамадска-палітычнае жыццё горада.
Гродна быў адным з шасці абласных цэнтраў БССР. Палітычнае жыццё яго гараджан было пад-
Папулярныя ў савецкі час напоі прадукаваў гродзенскі бровар
287
Гродна ў складзе БССР (1939 - 1991 гг.)
Вядома, што ў Гродна было не менш за пяць помнікаў Сталіну. Адзін з іх стаяў на вул. Савецкай на месцы, дзе ў 1973 быў усталяваны бюст савецкаму маршалу В. Сакалоўскаму.
Савецкіяпіянерыўскладаюцькветкіда помнікаЛеніна(пастаўленыў1949г.).Да сярэдзіны1980-хгг.помнікстаяўляўваходаў старыпарк.РукойЛенінуказваўнавул.Горкага давыездунаДрускенікі–“шляхдакаўбасы”
парадкавана існуючай аднапартыйнай сістэме кіравання. Адзінай палітычнай партыяй была КП(б)Б – частка агульнасаюзнай КПСС. Моладзь пільна ачольвалася мясцовымі арганізацыямі ЛКСМБ – структурнай адзінкай УЛКСМ.
Але насуперак аднамернаму парадку грамадскай савецкай актыўнасці жыццё дэманстравала прыклады сапраўднага грамадзянскага пачуцця, шчырай рэакцыі гараджан на падзеі ў краіне і свеце. Падзеяй для кожнага гродзенца стаў палёт Юрыя Гагарына ў космас.
Шчыра радаваліся гарадзенцы поспехам гімнасткі Вольгі Корбут – неаднаразовай алімпійскай чэмпіёнкі. Алімпійскае «золата» Вольга Корбут атрымала ў практыкаваннях на бервяне, у вольных практыкаваннях і ў
288
Сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае
Традыцыйныя кастрычніцкія дэманстрацыі на пл. Савецкай. 1970-я гг.
камандным заліку на XXII Алім- |
|
была блізкай да пазіцыі вядо- |
|
||
пійскіх гульнях у Мюнхене (1972 |
|
мых савецкіх дысідэнтаў Андрэя |
год). На Алімпіядзе ў Манрэалі |
|
Сахарава, Аляксандра Салжані- |
(1976 год) яна атрымала яшчэ |
|
цына, Уладзіміра Букоўскага. |
адзін залаты медаль за каманд- |
|
Непрыхаваная крытычнасць на- |
ныя выступленні. Вольга Корбут |
|
строю стала падставаю для роз- |
атрымала два срэбныя медалі на |
|
нага кшталту ціску на іх з боку |
Алімпіядах у 1972 і 1976 гг. |
|
партыйных і савецкіх улад. |
Святам сталі 850-я ўгодкі го- |
|
Грамадска-палітычнае жыццё |
рада. Падчас святкаванняў быў |
|
ў Гродне было цалкам савецкім, |
урачыста адкрыты манумент у |
|
але мінуўшчына краю прыхавала |
найноўшым гарадскім парку, ця- |
|
патэнцыял прагі да самастойнага, |
перашнім Каложскім, і закладзе- |
|
свабоднага жыцця, які адгукнуўся |
на алея 850-годдзя горада. |
|
падчас «перабудовы» 1985–1991 гг. |
Былі сярод гродзенцаў і тыя, |
|
|
хто не спалохаўся выказаць сваё |
|
|
негатыўнае стаўленне да тагачас- |
|
|
най палітыкі савецкіх улад. Вы- |
|
|
бітныя гарадзенцы – пісьменнікі |
|
|
Васіль Быкаў, Аляксей Карпюк і |
|
|
навуковец Барыс Клейн крыты- |
|
|
кавалі гвалтоўную палітыку та- |
|
|
гачаснага кіраўніцтва СССР у |
|
Запрашальнік на мерапрыемствы з |
Чэхаславакіі 1968 г. Іх пазіцыя |
|
нагоды святкавання 40 год БССР. 1959 г. |
289
Гродна ў складзе БССР (1939 - 1991 гг.)
Факты гісторыі
У канцы 1940-х – пачатку 1950-х гг. студэнты
інекаторыя выкладчыкі Гродзенскага педагагічнага інстытута прымалі актыўны ўдзел у патрыятычнай працы па стварэнні падпольных антысавецкіх груп, галоўнай мэтай якіх было дасягненне незалежнасці Беларусі. Студэнцкае
інавуковае асяроддзе ў сваю чаргу пільна выву-
чалася ворганамі дзярж- |
Браніслаў (Барыс) Ржэўскі |
|
|||||
бяспекі. Так, у красавіку |
(1905 - 1980 гг. г. Гродна) |
|
|||||
1950 года быў арышта- |
|
|
“засмечаны чужымі элементамі”, |
||||
ваны студэнт |
педінстытута |
Іосіф |
|||||
такімі як загадчык кафедры за- |
|||||||
Клышэвіч. Пад час нямецкай аку- |
|||||||
ходнееўрапейскай літаратуры Д. |
|||||||
пацыі Клышэвіч працаваў настаўні- |
|||||||
Бялінскі, загадчык кафедры мовы |
|||||||
кам ў вясковай пачатковай школ- |
|||||||
і літаратуры Я. Валатоўскі, вы- |
|||||||
цы. На сваіх занятках, згодна акту |
|||||||
кладчык Н. Гурло і нават дырэктар |
|||||||
абвінавачвання, ён выказваўся за |
|||||||
інстытута М. Уласавец. |
Наконт |
||||||
“стварэнне нацыяналістычнай бур- |
|||||||
апошняга ў абкам партыі паве- |
|||||||
жуазнай беларускай дзяржавы… |
|||||||
дамлялася, што яго бацька пры |
|||||||
Будучы ідэйна супраць Савецкай |
|||||||
немцах быў дырэктарам школы ў |
|||||||
улады і палітыкі |
партыі і ўрада, |
||||||
пасёлку Шуміліна пад Віцебскам, |
|||||||
Клышэвіч пад час вучобы ў Грод- |
|||||||
дзе арганізаваў кола “Саюза бела- |
|||||||
зенскім педінстытуце... не пакідаў |
|||||||
рускай моладзі”, за што пазней быў |
|||||||
займацца контррэвалюцыйнай агі- |
|||||||
асуджаны на дзесяць год лагераў. |
|||||||
тацыяй”. У выніку ў жніўні 1950 года |
|||||||
У выніку М. Уласавец быў звольне- |
|||||||
судовая калегія Гарадзенскага аб- |
|||||||
ны з пасады дырэктара “як не за- |
|||||||
ласнога суда прысудзіла І. Клышэ- |
|||||||
бяспечыўшы неабходнае кіраўніц- |
|||||||
віча да дваццаці пяці год пазбаў- |
|||||||
тва вучэбна-адукацыйнай |
працы |
||||||
лення волі. |
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
інстытута”. |
|
||
Яшчэ адзін студэнт педінстыту- |
|
||||||
У 1950 г. органы дзяржбяспекі |
|||||||
та – Стрэльчык Мікалай у верасні |
|||||||
выявілі падпольную незалежніцкую |
|||||||
1951 года быў асуджаны на тыя |
|||||||
арганізацыю, ядро якой складалі сту- |
|||||||
ж дваццаць пяць год за тое, што |
|||||||
дэнты педінстытута Міхаіл |
Кожыч, |
||||||
ў 1943 годзе набыў у акупаваным |
|||||||
ГалінаГенаш,УладзімірКісель,Казімір |
|||||||
немцамі Мінску |
“нацыяналістыч- |
||||||
Яроцкі і іншыя. Арганізацыя друкава- |
|||||||
ную і антысавецкую літаратуру”: |
|||||||
ла антысавецкія лістоўкі на беларус- |
|||||||
“Беларускую |
граматыку” і “Бела- |
||||||
кай мове, падтрымлівала кантакты |
|||||||
рускі правапіс”“нацдэмаў” Лёсіка і |
|||||||
з падпольшчыкамі з Міншчыны. Усе |
|||||||
Тарашкевіча, кнігу Геніюш. |
|
|
|||||
|
|
студэнты былі прыгавораны да вя- |
|||||
Наогул, на |
думку |
органаў |
|||||
лікіх тэрмінаў зняволення. |
|
||||||
дзяржбяспекі, |
педінстытут |
быў |
|
||||
|
|
290