Злучнікі

Непаўн. Сл., што ўжывюцца для сувязі сінтаксічных адзінак, паказваюць на сэнсава-граматычныя адносіны паміж імі.

Паходжанне: вытворныя і невытворныя

Паводле складу: простыя і састаўныя

Паводле ўжывання: адзіночныя, паўторныя, парныя

Паводле функціі прызначэння:

1. Злучальныя: спалучальныя, супастаўляльныя, пераліч.-размеркавальныя, далучальныя, градацыйныя; Злучальныя злучаюць раўнапраўныя сінтаксічныя адзінкі.

2. Падпарадкавальныя: прычынныя, часавыя, умоўныя, мэтавыя, уступальныя (хоць, хай), параўнальныя (як, чым). Падпарадкавальныя злучаюць нераўнапраўныя сінтаксічныя адзінкі.

1 і 2 – семантычныя злучнікі. Только адзін асемантычны – тлумачальны (паясняльны).

Але няўдзячная справа – выбіраць паміж прац жанчын, тым больш, калі можна пазнаеміцца з ўсімі. Складана-залежны сказ. Тэма – няўдзячная справа; пазнаеміцца з усімі – рэма.

Трэба напісаць курсавую, каб не было праблем з выкладчыкам, бо ен даволі сур’езны чалавек.

Злучальныя словы

1. Выконваюць функцыю члена сказа

2. Злучнік можна апусціць, злучальнае слова – нельга

3. На злучнік не падае лагічны націск, а на злучальнае слова можа падаць

4. Залежную частку са злуч. Сл. М. трансфармаваць у пытальны сказ

5. Злучніх можна замяніць тлумачальных случнікам, злучальнае слова – злучальным словам, іншым займеннікам, назоўнікам.

Я знаю, што цяжка і горка свій дом пакідаць.

Тады яны ведалі, што іх чакае.

Я не ведаю, як рашыць задачу.

Што, калі, чым, як – можа быць як злучнік, так і злучальнае слова.

Ен ішоў гэтак доўга, павольна перастаўляючы ногі, а ішоў бы бясконца, каб інстынкт не падказаў звярнуць на бакавую вуліцу, пасля чаго яшчэ не раз даводзілася паварочваць з вуліц на завулкі, а з завулкаў – на вуліцы, домікі пры якіх рабіліся ўсе меншымі паміж садоў ды агародаў, пакуль не спыніўся на ўскраіне горада перад старэнькім, але чысценькім домікам з агародчыкам, дзе разрасліся густа краскі.

Часціцы

Непаўназначныя словы, выражаюць дадатковы сэнсавыя, мадально-валявыя або эмацыянально-экспрэсіўныя адценні значэнна словазлучэння ці сказа.

1. Розныя сэнсавыя адценні значэння: указальныя (вось, вунь, гэта); азначальна-удакладняльныя (менавіта, прыблізна); вылучальна-абмежавальныя (толькі, выключна, хоць, хаця).

2. Мадальныя і мадальна-валявыя адценні: сцвярджальныя (так, але), адмоўныя (не, ні), пытальныя (ці, хіба, няўжо); мадальна-валявыя (ну, а ну, давай); параўнальныя (бы, быццам, нібы); адносіны да верагоднасці (наўрад, бадай).

3. Эмацыянальныя і экспрэсіўныя адценні: узмацняльныя (нават, дык, аж, усе), клічныя (вось, бач, як, калі, што за).

4. Сінтаксічныя часціцы: словаўтваральныя, формаўтваральныя (б).

Састаўныя часціцы: дык вось, вось ужо, куды там.

Звязкі

Непаўназн. Сл. Дзеяслоўнага паходжання, якія ўжываюцца для выражэння граматычнага значэння (часу і ладу) састаўнога выказніка

У залежнасці ад ступені страты лексічнага значэння ___________ тыпы звязак:

1. Абстрактныя (незнамянальныя) – быць

2. Паўабстрактныя (паўзнамянальныя) – стаць, лічыцца, здавацца, станавіцца, рабіцца

3. Знамянальныя формы дзеясловаў руху або стану: хадзіць, стаяць, сядзець, вярнуцца, жыць.

Не звязкі!

Пачаць, пачынаць, стаць, перастаць, пакінуць + ІНФ (будаваць, бегчы, чытаць, расказаць).