1. Производство товаров и услуг – вытворчасць тавараў і паслуг

2. Пря­мые и косвенные услуги – прамыя і ўскосныя паслугі.

3. Совокупность производственных отношений – сукупнасць вытворчых адносін

4. Создание вещественных продуктов – стварэнне матэрыяльных прадуктаў

5. Создание духовных, нрав­ственных ценностей, произведений духовной куль­туры, искусства, науки – стварэнне духоўных, маральных каштоўнасцей, твораў духоўнай культуры, мастацтва, навукі.

6. Стимулирование развития рынка – стымуляванне развіцця рынку

7. Субъекты хозяйствования – суб’екты гаспадарання

8. Сфера обращения и торговли – сфера абарачэння і гандлю

9. Сфера услуг – сфера паслуг

10. Товарно-денежные отношения – таварна-грашовыя адносіны

11. Трудовая теория стоимости – працоўная тэорыя вартасці

12. Трудовые усилия – працоўныя намаганні

13. Удовлетворение потребностей – задавальненне патрэбнасцей

14. Частная экономическая теория – прыватная эканамічная тэорыя

15. Частное предпринимательство – прыватнае прадпрыймальніцтва

16. Частные предприниматели – прыватныя прадпрыймальнікі

17. Экономический механизм хозяйствования – эканамічны механизм гаспадарання

18. Экономическое управление – эканамічнае кіраванне

19. Экономическое управление – эканамічнае кіраванне

20. Экономичеческая система – эканамічная сістэма Слоўнікавы мінімум “Правазнаўства”

1. Исполнительная власть - выканаўчая ўлада

2. Правительство – урад

3. Центральный орган государственного управления - цэнтральны орган дзяржаўнага кіравання

4. Премьер-министр - Прэм’ер-міністр

5. Подотчетно - справаздачна

6. Исполняющий обязанности - выконваючы абавязкі

7. Широкие полномочия - шырокія паўнамоцтвы

8. Государственная безопастность - дзяржаўная бяспека

9. Денежная политика - грашовая палітыка

10. Здравоохранение - ахова здароўя

11. Борьба с преступностью - барацьба са злачыннасцю

Блок 5 Праблемы беларуска-рускай інтэрферэнцыі. Асаблівасці марфалагічнай сістэмы беларускай мовы

1. Назоўнік – знамянальная часціна мовы, якая абазначае прадмет і мае самастойныя граматычныя катэгорыі роду, ліку і склону.

2. Агульныя назоўнікі абазначаюць назвы цэлых класаў аднародных прадметаў, жывых істот, з’яў прыроды, абстрактныя паняцці.

3. Уласныя назоўнікі - індывідуальныя назвы людзей, жывел, прадметаў нежывой прыроды.

4. Канкрэтныя назоўнікі абазначаюць прадметы рэчаіснасці, некаторыя дзеянні, стан, час, грамадскія падзеі, калі яны ўспрымаюцца як канкрэтныя.

5. Абстрактныя назоўнікі абазначаюць разнастайныя адцягненыя паняцці, пачуцці, псіхічныя працэсы, стан, уласцівасці.

6. Асабовыя назоўнікі – адушаўленыя назоўнікі, якія абазначаюць асоб па сацыяльнай, нацыянальнай, палітычнай прыналежнасці, па роду дзейнасці,па сваяцкіх адносінах, па месцы жыхарства, розных якасцях.

7. Зборныя назоўнікі абазначаюць сукупнасць асоб, жывых істот, аднародных прадметаў, як адно цэлае..

8. Рэчыўныя назоўнікі абазначаюць назвы рэчываў аднароднага саставу (хімічных элементаў, прадуктаў харчавання, тканін, сельскагаспадарчых культур.

9. Адзіночналікавыя назоўнікі – ужываюцца толькі ў форме азіночнага ліку.

10. Множналікавыя назоўнікі – ужываюцца толькі ў форме множнага ліку.

11. Лічэбнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае лік, колькасць, сукупнасць прадметаў або парадак прадметаў пры лічэнні

12. Займеннік – самастойная часціна мовы, якая ўказвае на прадмет, прымету, колькасць, але не называе іх.

13. Прыметнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету прадмета і дапасуецца да назоўніка ў родзе, ліку, склоне.

14. Якасныя прыметнікі – прыметнікі, якія абазначаюць якасці і ўласцівасці прадметаў (колер, форму, памер, пачуцці, успрыманні, знешнія і ўнутраныя якасці чалавека).

15. Адносныя прыметнікі – прыметнікі, якія абазначаюць прымету прадмета не непасрэдна, а праз адносіны да іншага порадмета..

16. Прыналежныя прыметнікі – прыметнікі, якія абазначаюць прыналежнасць чаго-небудзь асобе ці жывой істоце..

17. Дзеяслоў – часціна мовы, якая абазначае дзеянне ці стан як працэс і выражае яго ў граматычных катэгорыях асобы, трывання, стану, ладу, часу. Дзеяслоў мае граматычныя катэгорыі стану, трывання, ладу, часу, асобы, ліку, а таксама складаную сістэму форм.

18. Дзеепрыметнік – форма дзеяслова, якая абазначае прымету прадмета паводле дзеяння.

19. Дзеепрыслоўе – нязменная форма дзеяслова, якая абазначае дадатковае дзеянне і паясняе асноўнае дзеянне, выражанае дзеясловам-выказнікам. дадатковае дзеянне, якое адбылося раней за асноўнае дзеянне, выражанае дзеясловам-выказнікам.

Слоўнікавы мінімум (“менеджмент”):

1. Благо – даброты (выгоды)

2. Валовая продукция – валавая прадукцыя

3. Взаимозаменяемые (субституты или заме­нители) и взаимодополняемые (комплементарные) блага – узаемазамяняльныя (субстытуты або замяняльнікі) і ўзаемадапаўняльныя (камплементарныя) даброты

4. Воспроизводственный цикла - цыкл узнаўлення

5. Долговременные и недолговременные блага – доўгатэрміновыя і нядоўгатэрміновыя даброты

6. Духовныя ценности – духоўныя каштоўнасці

7. Жизненный цикл - жыццевы цыкл

8. Излишек над необходимым продуктом –лішак над неабходным прадуктам

9. Кругооборот продукции – кругазварот прадукцыі

10. Личные запросы – асабістыя запатрабаванні

11. Натурально-вещественная и общественная сторона продукта – натуральна-матэрыяльны і грамадскі бок прадукта

12. Неэкономические и экономические блага – неэканамічныя і эканамічныя даброты

13. Обращение продукции, товаров, услуг, валют, ценных бумаг – абарачэнне прадукцыі, тавараў, паслуг, валют, каштоўных папер

14. Паи государственных и частных компаний – паі дзяржаўных і прыватных кампаній

15. Полезная вещь – карысная рэч

16. Полезный эффект деятельности – карысны эффект дзейнасці.

17. Потребительские свойства – спажывецкія ўласцівасці

18. Потребление средств производства – спажыванне сродкаў вытворчасці

19. Предметы потребления – прадметы спажывання

20. Прибавочный продукт – прыбавачны прадукт