1. Бюджетные учреждения – бюджэтныя ўстановы

2. Запросы стимулируют производство – запросы стымулююць вытворчасць

3. Изменение качеств существующего продукта – змена якасці існуючага прадукта.

4. Качественная определенность – якасная акрэсленасць

5. Международное разделение труда – міжнародны падзел працы

6. Налоговая ставка – падатковая стаўка

7. Национальное собрание – нацыянальны сход

8. Новое качество — новая яксць

9. Обособленная экономіческая система – адасобленая эканамічная сістэма

10. Обособленное существование – адасобленае існаванне

11. Общественное производство – грамадская вытворчасць

12. Ограниченность производ­ственных ресурсов – абмежаванасць вытворчых рэсурсаў.

13. Окружающая среда – навакольнае асяроддзе

14. Организация производства и хозяствования – арганізацыя вытворчасці і гаспадарання

15. Отношения собственности – адносіны ўласнасці

16. Отрасль экономики – галіна эканомікі

17. Платежеспо­собный спрос – плацежаздольны попыт

18. Потребность – патрэбнасць

19. Преобразование элементов системы – пераўтварэнне элементаў сістэмы

20. Производство – вытворчасць

Слоўнікавы мінімум (“Правазнаўства)

1. Гражданство - грамадзянства

2. Лица без гражданства - асобы без грамадзянства

3. Социально-правовое состаяние - сацыяльна-прававы стан

4. Демократическое государство - дэмакратычная дзяржава

5. Внешняя политика - знешняя палітыка

6. Ответственность -адказнасць

7. Порядок приобретения гражданства - парадак набыцця грамадзянства

8. Национальное гражданство - нацыянальнае грамадзянства

9. Иностранцы – іншаземцы

Блок 3 Лексіка і лексікаграфія

1. Слова – гэта фанетычна і граматычна аформленая адзінка мовы з пэўным значэннем.

2. Паняцце – гэта абагуленае ўяўленне людзей пра істотныя прыметы і ўласцівасці прадметаў, з’яў рэчаіснасці.

3. Прамое значэнне непасрэдна ўказвае на прадмет, з’яву, дзеянне, якасць.

4. Пераносныя значэнні – гэта значэнні, якія ўзніклі ў слове ў выніку пашырэння першапачатковага значэння пры пераносе якасці, уласцівасці аднаго прадмета на другі.

5. Агульнаславянскія словы існавалі ў мове старажытных славян да VI-VII ст., перайшлі ў спадчыну да ўсходніх, заходніх і паўдневых славянскіх плямен і цяпер ужываюцца ў большасці сучасных славянскіх моў.

6. Усходнеславянскія словы ўзніклі ўжо ў мове ўсходніх славян у VI-XIV ст. і з’яўляюцца агульнымі для беларусаў, рускіх і ўкраінцаў, але не ўжываюцца ў мове заходніх і паўдневых славян.

7. Уласнабеларускія словы пачалі ўзнікаць з XIII-XIV ст. у перыяд самастойнага існавання беларускай мовы на базе мясцовых гаворак, а таксама ад агульнаславянскіх і ўсходнеславянскіх каранеў.

8. Інтэрнацыяналізмы – гэта міжнародныя словы, запазычаныя пераважна з класічных старажытных грэчаскай і лацінскай моў.

9. Агульнаўжывальная лексіка – гэта шматлікія словы, якія не абмежаваны ва ўжыванні, могуць выкарыстоўвацца ва ўсіх моўных стылях і складаюць устойлівую аснову сучаснай беларускай мовы.

10. Спецыяльную лексіку выкарыстоўваюць у сваей мове прадстаўнікі асобных прафесій, пэўных галін ведаў.

11. Тэрміны – гэта афіцыйныя літаратурныя словы, якія дакладна абазначаюць навуковыя, тэхнічныя, палітычныя, эканамічныя, мастацкія паняцці.

12. Прафесіяналізмы – гэта назвы прадметаў, дзеянняў пераважна ў вуснай мове людзей пэўнай прафесіі, рамяства, занятку.

13. Да дыялектнай лексікі адносяцца такія словы мясцовай гаворкі з аднаго ці другога дыялекту, якія ўжываюцца толькі на абмежаванай тэрыторыі Беларусі.

14. Жаргон – мова вузкага кола людзей якой-небудзь сацыяльнай або прафесійна-бытавой групы.

15. Лексікаграфія – раздзел мовазнаўства, які вывучае пытанні тэорыі і практыкі складання слоўнікаў розных тыпаў.

16. Лінгвістычныя слоўнікі – тлумачаць значэнне слоў, іх паходжанне, напісанне, вымаўленне, асаблівасці ўжывання, даюць граматычную і стылістычную характарыстыку.

17. Энцыклапедычныя слоўнікі – даведачныя навуковыя выданні, якія ў сціслай форме змяшчаюць звесткі па ўсіх ці асобных галінах навукі Слоўнікавы мінімум (“менеджмент”):