Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

лекции МДТТ каз

.pdf
Скачиваний:
50
Добавлен:
24.03.2015
Размер:
711.29 Кб
Скачать

9 - сурет 10 - сурет Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Кернеу функциясын пайдаланған кезде Сен-Венан шарттарын тексеру қажетпе? 2. Қуыстың маңайындағы кернеу шоғырлануы неден тəуелсіз?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

3.Партон В.З. Механика разрушения. От теории к практике. – М.: Наука,1990. – 240 с.

11 - 12 дəрісі.

Тақырыптың аты: Фурье т рлендіруі ар ылы серпімді жартыжазы ты жайындағы есепті шешу. Жартыжазы ты ты шекарасына адалған к ш. Т йіспе есебі.

Дəрістің мақсаты: Жартыжазы ты ты кернеуленген к"йіне ата штампты əсерін зерттеу.

Түйінсөздер: Фурье т"рлендіру əдісі; сызы ты серпімді теорияны аралас есебі;адалған к"ш; к"ш əдісі.

Негізгі сұрақтар (ұғымдар) жəне қысқаша мазмұны:

Бұл дəрістік сабақтарда ДҚДМ негізгі ұғымдары беріледі: Фурье түрлендіруі арқылы серпімді жартыжазықтық жайындағы есепті шешу; жартыжазықтықтың шекарасына қадалған күш; түйіспе есебі.

Мазмұнын сипаттайтын негізгі схемалар, формулалар жəне б.қ., :

Фурье т рлендіруі ар ылы серпімді жартыжазы ты жайындағы есепті шешу.

Алдымен Фурье түрлендіруінің анықтамасын еске түсі-рейік. Егер f(x) – интегралданатын функция болса, x (− ∞,+∞) , онда оның Фурье бейнесі

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

f (p) =

 

 

 

 

f (x)eipx dx,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

−∞

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

мұндағы p

нақты айнымалы. Керісінше, егер f (p)

белгілі болса, онда

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

f (x) =

 

 

 

f (p)e−ipx dp.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

−∞

орта жартыжазықтықты − ∞ < y < 0

Енді

мына есепті қарастырамыз. Серпімді

толтырсын, ось х жарты-жазықтықтың шекарасы. Шекарада төмендегі шарттар берілсін

σ y (x,0) = −q(x), τxy (x,0) = 0.

 

(6.1)

Тепе-теңдік теңдеулерін жазамыз:

 

 

∂σx

+

∂τxy

= 0,

 

∂τxy

+

∂σy

= 0.

(6.2)

∂x

∂y

 

∂x

∂y

Бұл теңдеулерді

(6.2)

e+ipx

көбейтіп

жəне х

бойынша (− ∞,+∞) аралығында

интегралдайық. Фурье түрлендіруінің қасиеттерін ескере отырып, мына тепе-теңдік теңдеулерін аламыз:

− ipσ

x

+ τ

= 0, − ipτ

xy

+ σ

= 0,

(6.3)

 

xy

 

y

 

 

мұндағы (׳)- белгісі арқылы у айнымалысы бойынша туынды белгіленген. Енді Фурье түрлендіруін пайдаланып, (6.1) мына түрде жазамыз

sy (p,0) = -

 

q(p),

txy (p,0) = 0.

(6.4)

 

Көлемдік күшті ескермеген кезде, мына қатынас шығады:

 

Ñ

2

2

ˆ

(6.5)

 

Ñ

σ = 0,

яғни σˆ – бигармониялық функция. Сондықтан (6.5):

 

4 s

y

+ 2

4 s

y

+

4 s

y

= 0.

 

 

 

 

 

x 4

x 2 y 2

y4

 

 

 

 

Бұл теңдеуге Фурье түрлендіруін қолданып,

sy

 

үшін мына жəй (қарапайым)

дифференциалдық теңдеу аламыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

syIV - 2p 2 syII + p4 sy = 0.

Бұл теңдеудің шешімін мына түрде жазамыз:

sy = (A + By)e

 

p

 

y ,

(6.6)

 

 

 

 

мұндағы sy (p,) = 0. Бұл функциядан (6.6) у

 

бойынша туындысын аламыз

s¢ = (A

 

p

 

+ B

 

p

 

y + B)e

 

p

 

y .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

y

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Алынған қатынастарды шекаралық шарттарға (6.4) қойып, (6.3) ескере отырып, табамыз

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A = -

 

 

 

q(p), B =

 

p

 

 

 

(p).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q

 

Енді (6.6) былай жазуға болады:

 

 

 

σ

y = -

 

 

 

( p)(1 -

 

p

 

y)e

 

p

 

y .

(6.7)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q

 

 

 

 

Тепе-теңдік теңдеулерінен (6.3), (6.7) ескеріп, табамыз:

 

txy = -

 

 

 

p

 

y , sx =

 

(p)(1 +

 

p

 

y)e

 

p

 

y .

(6.8)

 

 

 

 

 

 

 

iq(p)pye

q

 

 

 

 

Фурьенің кері түрлендіруін sy , txy , sx бейнелеріне қолданып, (6.7)-(6.8) қатынастарын

ескере отырып, кернеулерді анықтаймыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

σ x = -

2 q(ξ ) y(x - ξ ) 2

dξ , σ y

= -

2 q(ξ ) y 3

dξ , τ xy = -

2 q(ξ ) y 2

(x - ξ )

dξ ,

(6.9)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

π

r 4

π

r 4

π

r

4

 

 

 

 

 

 

 

 

−∞

 

 

 

 

−∞

 

 

 

−∞

 

 

 

 

мұндағы r 2

= (x - x)2 + y 2 .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Жартыжазы ты ты

шекарасына адалған к ш. Т йіспе есебі

 

 

 

 

Егер

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P /(2e), - e £ x £ e

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q(x) =

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x Ï [- e, e]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

0,

 

 

 

 

 

 

 

онда (6.9) бойынша (e ® 0), табамыз

sx = -

2P

 

x 2 y

, sy

= -

2P

 

y3

,

txy = -

2P

 

xy2

.

(6.10)

 

 

 

 

 

 

 

p r 4

 

p r 4

 

p

 

 

r 4

 

Бұл жердегі P – қадалған

күштің шамасы, ал r2=x2+y2. Бұл формулалар

жартыжазықтықтың

шекарасына

қадалған

күштің əсерінен

пайда болған кернеулерді

анықтайды. Күш түскен нүк-теде (x = y = 0) кернеулер шексіз үлкен болады. Бұл қойылған есептің ерекшелігінен шығып отыр.

Енді Гук заңын пайдаланып, орын ауыстыруды іздестіреміз

v = ey = 1 (sy - nsx ). y E

Бұл қатынасты интегралдап, табамыз

−∞

v(x,0) = E1 0 (σ y -νσ x )dy .

1

−∞

2P

0

 

 

3

 

 

 

 

2

 

 

1

ln(1

+ z)

0

 

1

 

2P

 

 

 

 

 

2

0

 

 

σ y dy =

 

 

 

y dy

 

 

y

 

 

 

 

 

 

 

P

 

 

y

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

=

 

 

= z

=

 

 

+

 

 

 

 

=

 

ln 1

+

 

 

 

 

+1 .

6.11)

E

0

πE

−∞(x

2

+ y

2

)

 

x

 

 

 

2

 

−∞

 

2

 

πE

 

πE

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

−∞

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Бұдан шығатын қорытынды мынандай: жазық есепте қадалған күш түскен нүктесі мен қатар басқа барлық нүктелерде ақырсыз орын ауыстыру құбылысы болатынын көреміз. Мұндай парадокс ( айшы за ) жазық есептің қойылу ерекшелігінің салдары.

Екінші интегралдың мəні ақырлы болатындықтан, оның шамасын келтірмейміз. Енді табылған өрнекті (6.11) ескере отырып, мына туындыны табамыз.

 

 

v(x,0)

 

P

 

y

2

 

 

0

 

2P

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

=

 

 

 

ln 1 +

 

 

 

 

 

=

 

×

 

.

 

 

 

 

 

x

2

 

 

 

 

 

 

pE x

 

 

 

−∞

 

pE x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

∂v ¹ 0, бірақ ол сызықтың

Сонымен y = 0 сызығында, x = 0 - нүктеден басқа нүктелерде

бойында орын ауыстыру ақырсыз.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Егер жартыжазықтықтың шекарасына нормаль жүктеме q(ξ) əсер етсе, онда

деформацияланған шекара

жанамасының

бұрыштық

коэффициентін α(x) былай

анықтаймыз

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

a(x) =

2 q(x)dx

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(6.12)

pE

x - x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Енді мына т йіспе есебін қарастырамыз: жартыжазық-тықтың x Î[- a, a] учаскесіне қатаң штамп үйкеліссіз сығып кірген; сонымен түйіспе учаскеде v(x,0) = g(x); txy = 0 –

бар-лық нүктелерде; түйіспе учаскеде σ y

= -q(x) , ал оның сыртын-да σ y

= 0 .

Енді α(x) = g′(x) екенін ескеріп, (6.12) қатынасынан, белгісіз функция q(x) анықтау

үшін мына интегралдық теңдеуді аламыз

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

a

q(x)dx

= -

1

pEg¢(x).

 

 

 

 

 

 

 

(6.13)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

a x - x

2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Біздің жағдайда g(x) = const, g′ = 0. Сондықтан (6.13) шешімін былай жазамыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

q(x) =

1

const.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

a 2 - x2

 

 

 

 

 

Тұрақты көбейткішті төменгі шарттан табамыз

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

a

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q(x)dx = P,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

−a

 

 

 

 

 

 

 

м ндағы Р-штамп а əсер ететін к ш (11-Сурет). Сонымен

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ысым шін Чаплыгин-Садовский формуласын (6.14) аламыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q(x) =

 

P

(6.14)

11-Сурет

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

p

 

 

 

 

 

 

 

 

a 2 - x 2

Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Үшінші шектік есептің бірінші шектік есептен не айырмашылығы бар? 2. Үшінші шектік есептің екінші шектік есептен не айырмашылығы бар?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

13 - 14 дəрісі.

Тақырыптың аты: Сызаттар тəріздес а аулар. Гриффитс тəжірибесі. Гриффитсті" идеясы. Гриффитс есебі. Гриффитс формуласы. Заттарды" беттік энергиясы. Материалды" морт ирауы.

Дəрістің мақсаты: Гриффитс сызат теориясыны негізін беру.

Түйінсөздер: сызатты ш т рі; на ты беріктік; теориялы беріктік; сызаттар тəріздес а аулар; заттарды беттік энергиясы.

Негізгі сұрақтар (ұғымдар) жəне қысқаша мазмұны:

Бұл дəрістік сабақтарда ДҚДМ негізгі ұғымдары беріледі: Гриффитс сызатының моделі; Гриффитстің идеясы; Гриффитс есебі; Гриффитс формуласы.

Мазмұнын сипаттайтын негізгі схемалар, формулалар жəне б.қ., :

Сызаттар тəріздес а аулар. Гриффитсті" тəжірибесі. Гриффитсті" идеясы.

Сызаттар теориясының негізін жасаған ағылшын ғалымы А.Гриффитс 1920 жылы шыны талшықтарының беріктігін тəжірибе əдісімен зерттеген. Ол шыны талшықтарының диаметрі азайған сайын, олардың беріктігі тез өсіп кететінін (12-Сурет) дəлелдеген. Гриффитс теориялы жəне на ты (техникалы ) беріктіктердің айырмашылығын былай түсіндірді: нақты денелерде көзге көрінбейтін сызаттар бар жəне олардың өлшемдері молекулааралық қашықтықтарға қарағанда өте үлкен.

Енді деформацияланатын қатты денедегі нақты сызатты (13-Сурет) қарастырайық: 1

сызат шебі; 2 – сызатты" жиектері.

Гриффитс мынандай тұжырым жасады: сызат таралу үшін материалда жаңа беттер жасайтындай жұмыс жұмсалуы қажет; оның шамасы сызаттың ұзындығына пропорционал (14-Сурет) болуы керек. Сызаттың таралу процесінде, оның маңайындағы серпімді энергия босап шығып сызаттың төбесіне жинақталады жəне сол жерде материалды

қиратуға жұмсалады (14-Сурет).

 

Гриффитс формуласы: σ0 =

EγS .

(7.1)

 

λc

 

15-сурет: Қираудың классикалық схемасы; 16-сурет: Қираудың классикалық емес

схемасы. 18-сурет: Гриффитс қисығы.

 

 

Y

 

 

 

1

 

2

 

 

0

X

 

Z

 

12-Сурет

13-Сурет

14-Сурет

 

 

У

Р

П

С

 

 

x

2L

 

 

15-сурет

16-сурет

 

 

σ =

2Еγ

σ

W

πl

l

 

 

2

 

σ

 

 

l0

 

 

σ

l

 

 

W0

l 0 l с

 

 

17-сурет

18-сурет

Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Беріктік сызат ұзындығынан тəуелдіме? 2. Кернеу қарқындылыгы қуыстардың жиегінен тəуелдіме?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

3.Клюшников В.Д. Физико-математические основы прочности и пластичности. - М.:

МГУ, 1994. - 190 с.

4.Кернштейн И.М. и др. Основы экспериментальной механики разрушения. - М.: МГУ, 1989. - 140 с.

15 - 16 дəрісі.

Тақырыптың аты: Ирвинні əдісі. Сызатты ма айындағы кернеуленген к й. К К. Ирвинні ирау критерийі.

Дəрістің мақсаты: Ирвин сызат теориясыны негізін беру.

Түйінсөздер: математикалык кескін; жазык деформация; жазык кернеуленген к й; кернеу ар ындылығыны коэффициенты (К К).

Негізгі сұрақтар (ұғымдар) жəне қысқаша мазмұны:

Бұл дəрістік сабақтарда ДҚДМ негізгі ұғымдары беріледі: Ирвиннің əдісі; сызаттың маңайындағы кернеуленген күй; кернеу қарқындылығының коэффициенты (КҚК); Ирвиннің қирау критерийі.

Мазмұнын сипаттайтын негізгі схемалар, формулалар жəне б.қ., :

Сызы ты ирау механикасы. Қуыстың эталондық пішіні ретінде Ирвин эллипстің орынына арапайым объект математикалы кескінді қабылдаған.

 

 

 

 

 

 

Колосов-Мусхелишвили формуласы

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Сызықты қирау механикасы негізіне сүйене отырып

 

 

 

 

 

 

нормаль ж&лыну ( зіліс) сызаты (19-Сурет) жайындағы есепті

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

қарастырамыз. Бұл есепті Колосов

Мусхелишвили

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

формуласын пайдаланып шешеміз.

 

 

 

 

 

 

 

Есептің шешімін мына түрде жазамыз:

 

 

19-Сурет

 

 

 

 

 

 

 

 

2μ(u1 + iu 2 ) = æ ϕ(z) zϕ(

 

) ψ(

 

),

(8.1)

 

 

z

z

 

 

ж= λ + 3μ

= 3 4ν ,

 

 

 

λ + μ

 

 

 

 

 

 

мұндағы ϕ(z) жəне ψ(z) кез-келген аналитикалық функция, z – комплексті айнымалы. Енді кернеулерді іздейтін Колосов-Мусхелишвили формулаларын келтіреміз:

 

 

 

 

σ11

+ σ22 = 4 Re ϕ′(z),

 

 

 

 

(8.2)

 

 

 

 

σ22 − σ11 + 2iσ12 = 2[

 

ϕ′′(z) + ψ′(z)].

 

 

 

 

z

 

 

 

 

 

 

Егер æ =

3 − ν

 

деп алсақ, онда (8.1)-(8.3) формулаларын жазық күй есебін шешу үшін

 

1 + ν

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

пайдалануға болады.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Сызатты ма айындағы. Кернеуленген к й

(

 

x1 c

 

= r << c) кернеулі-

Енді

 

 

сызаттың

 

 

төбесінің

 

маңайындағы (19-Сурет)

 

 

 

 

 

 

 

 

деформацияланған күйінің асимптотикасын қарастырамыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

K I (1 − ν)

 

 

 

K I

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2r

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

=

 

σ22 =

 

, K I = σ πc ,

(8.3)

u 2

 

 

 

 

 

 

 

,

 

 

 

 

 

 

μ

π

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2πr

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

мұндағы K I кернеулер қарқындылығының коэффициенті. Егер σ = σ(x1 ), онда

K I =

1 c

σ(x1 )

 

c + x1

 

dx1 .

(8.4)

 

 

 

 

 

πc −c

 

 

 

 

c − x1

 

Сызықты қирау механикасында үш түрлі сызаттарды (20-Сурет) қарастырады. Бұл суреттегі: а) І т р нормаль ж&лыну ( зілу) сызаты, б) ІІ т р жазы ығысу сызаты, в) ІІІ т р к(лдене ( арсы-жазы ) ығысу сызаты (q - х3 осі бойымен бағытталған)

Жоғарыдағы əдіс бойынша сызаттың ІІ жəне ІІІ түрлерін зерттеуге болады:

сызатты ІІ т рі шін

σ12 = K II / r , σ11 = σ 22 = 0 (x2 = 0, x1 > c),

u =

ж+1

K

 

 

 

 

 

 

r / 2π

, u = 0 (x = 0,

 

x

 

< c),

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

II

 

 

 

 

2

2

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

= τ

 

 

 

,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KII

 

πc

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

сызатты ІІІ т рі шін

 

(x2 = 0,

 

 

 

> c),

σ 23

=

 

KIII

 

 

σ11 = σ 22 = ... = σ13 = 0

 

x1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

r

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KIII

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

r

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

u3 =

 

 

 

 

 

 

,

 

u1 = u2 = 0

(x2 = 0,

x1

< c), KIII = q πc.

 

 

 

μ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(8.5)

(8.6)

ирауды к штік критерийі. Ирвиннің (1957 ж.) қирау критерийі:

K α = K αc ,

(α = I, II, III.)

(8.7)

мұндағы K Ic , K IIc , K IIIc

материалды

т&ра тылары

(бұлардың өлшемділігі кгс/см3/2).

 

20-Сурет Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Ирвин моделі Гриффитс моделінен айырмашылығы неде? 2. Сызат маңайындағы кернеуленген күй түрінен КҚК тəуелдіме?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

3.Клюшников В.Д. Физико-математические основы прочности и пластичности. - М.:

МГУ, 1994. - 190 с.

4.Кернштейн И.М. и др. Основы экспериментальной механики разрушения. - М.: МГУ, 1989. - 140 с.

17 - 18 дəрісі.

Тақырыптың аты: Бірбуынды модельдер. Интегралды операторлар ар ылы кернеулер мен деформациялар арасындағы байланысты жазу.

Дəрістің мақсаты: Реономды модельдерді ерекше асиеттерін зерттеу. Түйінсөздер: серпімділік модулі; т т ырлы коэффициенті; жылжымалылы

ядросы; релаксация ядросы.

Негізгі сұрақтар (ұғымдар) жəне қысқаша мазмұны:

Бұл дəрістік сабақтарда ДҚДМ негізгі ұғымдары беріледі: бірбуынды модельдер; интегралдық операторлар арқылы кернеулер мен деформациялар арасындағы байланысты жазу; серпімділік модулі; тұтқырлық коэффициенті; жылжымалылық ядросы; релаксация ядросы; реономдық модельдердің ерекше қасиеттерін зерттеу.

Мазмұнын сипаттайтын негізгі схемалар, формулалар жəне б.қ., :

Т&т ырлысерпімді денені бір буынды модельдері.

Тұтқырлысерпімді модель екі элементтерден тұрады. Оның біреуі Гук элементі (21-

Сурет) – серпімді элемент.

Серпімді элемент үшін Гук заңын былай жазамыз

σ′ = Eε′,

(9.1)

мұндағы σ′ -серпімді кернеу, Е-серпімді модуль, ε′ - серпімді деформация.

Екінші элемент, ньютон элементі (22-Cурет)

т&т ыр элемент. Бұл модель үшін

Ньютон заңын былай жазамыз

 

σ′′ = η

dε′′

,

(9.2)

 

 

dt

 

мұндағы σ′′ -т&т ыр кернеу, ε′′ -т&т ыр деформация, η - т&т ырлы коэффициенті.

Төмендегі белгілеуді кіргіземіз:

 

d d / dt,

dε′′ ≡ dε′′ / dt,

(9.3)

интегралды операторды былай белгілейміз:

 

 

 

d1f f (t)dt.

 

(9.4)

Бұл функцияға мынандай шарт қоямыз:

 

 

 

t < 0 : f (t) 0.

 

(9.5)

Анықталған интегралды былай анықтаймыз

 

 

1f lim

t

t +

t

 

d

f (τ)dτ ≡ f (τ)dτ =

f (τ)dτ,

(9.6)

 

α→0

−α

0

0

 

 

 

 

мұндағы α кез-келген оң сан. Бұл (9.6) өрнектегі (-) жəне (+) таңбаларды жазбаймыз.

 

 

Енді, егер f(t) n туындысы

болатын болса, онда оған d

операторын n рет

пайдаланып, табамыз

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dnf

dn

f .

 

 

 

(9.7)

 

 

 

 

dtn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Бұл (9.7) операторға кері оператор dn :

 

 

 

 

n

t

τ1

τ n1

1

 

 

t

n 1

 

 

d

f ∫ ∫

... f (τn )dτn dτn 1...dτ1 =

 

 

(t − τ)

f (τ)dτ,

(9.8)

(n 1)!

 

 

 

 

 

0

0

0

 

 

 

 

0

 

 

 

мұндағы n ³ 1 –

кез-келген оң сан. Бұл формуланы (9.8) функциясының б лшек ретті

туындысын анықтауға пайдаланады.

 

 

 

Егер f (t)

жəне g(t) функциялары (9.5) шартын қанағаттандыратын болса, онда

табамыз:

 

 

 

 

 

 

 

 

t

 

 

 

t

 

 

 

 

f (t − τ)g(1) (τ)dτ = f (1) (t − τ)g(τ)dτ,

(9.9)

0

0

 

 

 

 

d

 

 

 

f (1) (t − τ)

 

f (t − τ) =

 

f (t − τ) = −

 

f (t − τ),

(9.10)

d(t − τ)

t

∂τ

ал айнымалыны ауыстырудан шығады

 

 

 

t

 

 

t

 

 

 

f (t − τ)g (1) (τ)dτ = g (1) (t − τ)f (τ)dτ.

(9.11)

0

0

 

 

 

Бұл формулаларды (9.9) жəне (9.11) қорытып шығару үшін (9.6) анықтамасын пайдалану

керек, бұл формулаларда (9.10) белгілеуі қолданған. Функцияның t = 0

мəнін былай

анықтаймыз

 

f (0) f (0+ ) lim f (α).

(9.12)

α →0

 

Енді Дирактың дельта-функциясы δ(t) жəне Хевисайдтың бірлік функциясының h(t) (23-Сурет) қасиеттерін еске түсірейік:

 

 

1,

t ³ t

(9.13)

h(t - t) =

t < t

 

 

0,

 

 

 

 

 

 

 

 

d(t) = dh(t)/ dt,

(9.14)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

21-Сурет

 

 

22-Сурет

23-Сурет

 

t

 

 

t

 

 

 

 

f (t - t)d(t)dt = d(t - t)f (t)dt = f (t),

(9.15)

 

0

 

 

0

 

 

 

 

t

 

 

 

 

 

 

 

d(t)dt = 1,

d(t) = 0, t ¹ 0 кезінде.

(9.16)

 

0

 

 

 

 

 

 

Жоғарыдағы қатынастарды (9.13-9.16) пайдалана отырып, Гук (9.1) жəне Ньютон

(9.2) заңдарын интегралды түрде жазуға болады

 

 

(t) = Г1 (t - t)(t)dt,

 

 

 

t

 

 

 

 

 

 

 

0

 

 

 

 

(9.17)

 

 

 

 

 

 

 

t

 

 

 

 

 

(t) = К1 (t - t)(t)dt,

 

 

 

0

 

 

 

 

 

 

s¢¢(t) = Г2 (t - t)e¢¢(t)dt,

 

 

 

t

 

 

 

 

 

 

 

0

 

 

 

 

(9.18)

 

 

 

 

 

 

 

t

 

 

 

 

 

e¢¢(t) =

К2 (t - t)s¢¢(t)dt,

 

 

 

0

 

 

 

 

 

Г = Еd(t), К = d(t)/ Е, Г

2

= hd(1)(t), К

2

= h(t)/ h,

 

1

1

 

 

 

 

 

 

 

 

( 9.19)

 

 

бұл жерде (9.9)- (9.12)

формулалары ескерілді.

 

 

 

 

 

 

Бұл

қатынастардан

 

(9.17-9.18) мынандай

тұжырым шығады: кернеулер мен

деформациялар арасындағы байланысты интегралдық операторлар арқылы анықтауға болады

t

 

s(t) = Г(t - t)e(t)dt,

(9.20)

0

 

t

 

e(t) = К(t - t)s(t)dt,

(9.21)

0

 

мұндағы Г(t) жəне К(t) интегралдық ядролар. Бұл операторлар (9.20) жəне (9.21) өзара кері болуы керек. Осы өзара кері болу шартын табу үшін, (9.21) апарып (9.20) қоямыз жəне (24-Сурет) негізінде интегралдау ретін өзгертеміз. Осыдан табамыз

σ (t) =

t τ

Г(t −τ )К(τ −τ

1

)σ (τ

1

1

dτ =

t

t

Г(t −τ )К(τ −τ

1

 

σ (τ

1

)dτ

1

 

∫ ∫

 

(9.22)

 

 

 

)dτ

 

 

 

)dτ

 

 

 

0 0

 

 

 

 

 

 

0

τ1

 

 

 

 

 

 

 

 

Енді f (t) = σ(t) деп алып, (9.22) формуланы (9.15) қатынасымен салыстыра отырып мына шартты табамыз (τ1 = 0):

t

t

 

Г(t − τ)К(τ)dτ = К(t − τ)Г(τ)dτ = δ(t),

(9.23)

0

0

 

яғни (9.23) –

заракерілік шарты. Гук (9.17) жəне Ньютон (9.18)

теңдеулері үшін бұл

шарттар (9.23) орындалатынын көреміз.

24-Сурет 25-Сурет 26-Сурет Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Серпімді материалдын тұтқырлысерпімді материалдан қандай айырмашылығы бар? 2. Серпімді материалдын идеал сұйықтан қандай айырмашылығы бар? 3. Тұтқыр сұйықтың тұтқырлысерпімді материалдан қандай айырмашылығы бар?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

19 - 20 дəрісі.

Тақырыптың аты: К пбуынды модельдер. Сызы ты т т ырлысерпімділік теориялар. Релаксация уа ыты. Кешігу уа ыты.

Дəрістің мақсаты: Сызы ты т т ырлысерпімділік теорияны к пбуынды модельдеріні ерекше асиеттерін зерттеу.

Түйінсөздер: Максвелл текті модельдер; Фойгт текті модельдер.

Негізгі сұрақтар (ұғымдар) жəне қысқаша мазмұны:

Бұл дəрістік сабақтарда ДҚДМ негізгі ұғымдары беріледі: көпбуынды модельдер; сызықты тұтқырлысерпімділік теориялар; релаксация уақыты; кешігу уақыты; Максвелл текті модельдер; Фойгт текті модельдер; сызықты тұтқырлысерпімділік теорияның көпбуынды модельдерінің ерекше қасиеттерін зерттеу.

Мазмұнын сипаттайтын негізгі схемалар, формулалар жəне б.қ., :

К пбуынды модельдер. Енді екібуынды модельдерді (27,28-Суреттер) қарастырамыз. Бірінші модель (27- Сурет) Фойгт моделі деп аталады, ал екінші модель (28-Сурет) Максвелл моделі деп аталады.

Алдымен Фойгт моделін қарастырамыз. Бұл модель үшін мына қатынастарды жазуға болады (27-Сурет):

ε = ε′ = ε′′,

(10.1)

σ = σ′ + σ′′.

(10.2)

Енді (10.1) ескеріп, (9.1) жəне (9.2) анықтауыш қатынастарын (10.2) қойып, табамыз

σ = Eε′ + ηdε′′ = (E + ηd)ε = Eε + ηdε / dt.

(10.3)

Бұл қатынасты интегралды түрде жазуға болады (9.20):

 

Γ(t) = Eδ(t) + ηδ(1)(t), R(t) = E + ηδ(t).

(10.4)

Фойгт теңдеуінің (10.3) шешімін былай жазамыз

 

 

 

t

(t −τ)

E

σ

 

 

ε(t) =

1

 

 

σ(τ)dτ =

.

 

e

η

(10.5)

η

 

 

0

 

 

 

E + ηd

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Егер t = 0 кезінде үлгіге лездік σ0 күшін салып жəне оны тұ-рақты ұстайтын болсақ, яғни

σ = σ0h(t),

(10.6)

онда, (10.5) жəне (10.6) ескеріп табуға болады

 

ε(t) = σ0Π(t).

(10.7)

Жүктеме тұрақты кезіндегі деформацияның уақыт t

бойынша өсу құбылысын

материалдың жылжымалылығы дейді (29-Сурет). Енді Максвелл моделін (28-Сурет) қарастырамыз, бұдан мынау шығады:

ε = ε′ + ε′′,

(10.8)

σ = σ′ = σ′′.

(10.9)

Анықтауыш қатынастарды (9.1) жəне (9.2) кинематикалық қатынасқа (10.8) қойып жəне (10.9) ескеріп, табамыз

 

σ′

 

σ′′

 

1

 

1

 

σ

 

1

t

 

ε(t) =

 

+

 

=

 

+

 

σ =

 

+

 

σ(τ)dτ.

(10.10)

 

 

 

 

 

 

 

E

 

ηd

E

 

ηd

E

 

η 0

 

Бұл заңдылықтан (10.10) мынандай қатынастар табамыз

K(t) = δ(t) +

h(t)

,

Π(t) =

1

+

t

.

(10.11)

η

 

 

E

 

 

E η

 

Осыдан (10.11) көретініміз, Максвелл моделі жылжымалылықты сипаттайды (30-Сурет). Максвелл моделінде кернеу көрсеткіш заңдылығымен (31-Сурет) азаяды.

Деформация тұрақты кезіндегі кернеудің кему құбылысын бəсе деу (релаксация) дейді,

ал функциялар Γ(t) жəне R(t) бəсе деу ядросы жəне бəсе деу функциясы. Максвелл моделі релаксация құбылысын сипаттайтынын көреміз, ал Фойгт моделі бұл құбылысты сипаттамайды.

27 -Сурет

28-Сурет

29 -Сурет 30-Сурет 31-Сурет Өзін тексеру үшін сұрақтар:

1. Релаксация уақыты дегеніміз не? 2. Кешігу уақыты дегеніміз не? 3. Максвелл моделінің кешегу уақыты неге тең?

Ұсынатын əдебиет:

1.Работнов Ю.Н. Механика деформируемого твердого тела.- М.: Наука, 1988. - 712 с.

2.Искакбаев А. Деформацияланатын қатты дене механикасының негіздері. - Алматы: Изд- во Қазақ университетi, 2007. -176 бет.

21 - 22 дəрісі.

Тақырыптың аты: Жай жəне к рделі ж ктеме. Пластикалы шарттар. Треск- Сен-Венан а ышты шарты. Мизес а ышты шарты. Идеал пластикалы ортаны к%теру абілеттілігі.

Дəрістің мақсаты: Идеал пластикалы теорияны негізін беру.