- •Уводзіны Ключавыя палажэнні
- •Развіццё моў камп’ютарнага праграміравання
- •Эвалюцыя мовы Pascal
- •Структурная метадалогія распрацоўкі праграм Алгарытм
- •Асноўныя этапы рашэння задач на эвм
- •Блок-схемы
- •Структураграмы
- •Тэсціраванне праграм
- •Адладка праграм
- •Структурнае праграміраванне і дакладнасць праграм
- •Асноўныя канструкцыі структур кіравання
- •Метады распрацоўкі праграм
- •Праграміраванне зверху ўніз (ад агульнага да асобнага)
- •Модульнае праграміраванне
- •Праграміраванне знізу ўверх
- •Структурнае кадзіраванне
- •Арыфметыка эвм Сістэмы злічэння
- •Пераклады лікаў з адной сістэмы злічэння ў другую
- •Пераклад цэлых дадатных лікаў з сістэмы злічэння з асновай «p» у сістэму злічэння з асновай «q»
- •Пераклад правільных дробаў з сістэмы злічэння з асновай «p» у сістэму злічэння з асновай «q»
- •Пераклад змешаных дробаў
- •Формы прадстаўлення даных
- •Формы прадстаўлення лікаў у персанальным камп’ютары
- •Захаванне лікаў з фіксаванай кропкай
- •Захаванне цэлых лікаў
- •Алгарытм прадстаўлення адмоўнага ліку ў адваротным кодзе
- •Прынцыпы захавання лікаў з плаваючай кропкай
- •Фарматы лікаў з плаваючай кропкай арыфметычнага супрацэсара ibm pc/aт 8087
- •Сродкі алгарытмічнай мовы Pascal Агульная характарыстыка алгарытмічных моў
- •Базавыя элементы мовы Pascal
- •Алфавіт
- •Лексічная структура мовы
- •Агульная структура Pascal-праграмы
- •Простыя даныя мовы Pascal і работа з імі Тыпы звестак
- •Канстанты і пераменныя
- •Абсалютныя пераменныя
- •Цэлалікавыя даныя
- •Бітавая арыфметыка
- •Дзеянні бітавай арыфметыкі
- •Сапраўдныя даныя
- •Аперацыі над сапраўднымі данымі
- •Выразы мовы
- •Літарныя даныя
- •Функцыі
- •Булеўскія даныя
- •Даныя адраснага тыпу
- •Даныя карыстальніцкага тыпу
- •Даныя пералічальнага тыпу
- •Даныя інтэрвальнага тыпу
- •Элементарныя сродкі па рабоце з данымі Наданне значэння даным
- •Найпрасцейшае вызначэнне працэдур і функцый
- •Параметры
- •Знаёмства з файлавай сістэмай
- •Файлавы тып
- •Тэкставыя стандартныя файлы
- •Увод даных розных тыпаў
- •Вывад даных розных тыпаў
- •Вывад сімвалаў
- •Вывад радковых даных
- •Вывад лагічных значэнняў
- •Вывад цэлалікавых значэнняў
- •Вывад даных сапраўднага тыпу
- •Базавыя аператары мовы і метады праграміравання Аператары
- •Простыя аператары
- •Аператар безумоўнага пераходу goto
- •Аператар выкліку працэдуры
- •Пусты аператар
- •Састаўны аператар
- •Аператары выбару
- •Умоўны аператар
- •Метады і прыёмы праграміравання
- •Аператар варыянта
- •Прыклады праграм
- •Аператары паўтарэння
- •Аператар паўтарэння for
- •Аператар паўтарэння repeat
- •Аператар паўтарэння while
- •Хуткая ступень
- •Ітэрацыйныя алгарытмы вышэйшай матэматыкі
- •Структуры даных і праца з імі сродкамі мовы Pascal Парадкавыя тыпы
- •Мноствы
- •Тыпізаваныя канстанты тыпу «мноства»
- •Дзеянні над масівамі
- •Дзеянні над элементамі масіву
- •Пераменныя тыпу «масіў» са стартавым значэннем, ці тыпізаваныя канстанты-масівы
- •Канстанты з тыпам «масіў»
- •Камбінаваны тып «запісы»
- •Змяненне (прывядзенне) тыпаў і значэнняў
- •Радкі сімвалаў
- •Наданне значэння радкам
- •Радковыя выразы
- •Рэдагаванне радкоў
- •Пераўтварэнне радкоў
- •Механізмы структуравання праграм Працэдуры і функцыі
- •Функцыі карыстальніка
- •Параметры
- •Параметры-значэнні
- •Параметры-пераменныя
- •Прынцып лакалізацыі
- •Пабочны эфект
- •Рэкурсія і ітэрацыі
- •Параметры без тыпу
- •Працэдуры і функцыі як параметры. Працэдурныя тыпы
- •Пераменныя – працэдуры і функцыі
- •Падпраграмы ў модулях
- •Выкарыстанне модуля
- •Стандартныя бібліятэчныя модулі
- •Працэдуры кіравання праграмай
- •Эфектыўнасць праграм
- •Аптымізацыя ў час кампілявання
- •Індэксацыя
- •Выкарыстанне цыклаў
- •Арганізацыя цыклаў
- •Аптымізацыя цыклаў
- •Літаратура
Формы прадстаўлення даных
Лікі можна прадстаўляць у форме з зафіксаванай кропкай (2) і ў форме з плаваючай кропкай. Прадстаўленне ліку з плаваючай кропкай у агульным выпадку мае выгляд
(4)
дзе – мантыса ліку; – характарыстыка ліку – аснова характарыстыкі, p – парадак).
Мантыса – дроб з фіксаванай кропкай са знакам, парадак – цэлы лік са знакам. Парадак вызначае становішча кропкі ў ліку x.
Як атрымаць лік у форме з плаваючай кропкай? Неабходна перакласці лік у патрэбную сістэму злічэння, а потым запісаць яго па правіле 4:
Прыклады.
1. 3.
2. 4. .
На прыкладзе 10-й сістэмы злічэння добра вядома, што арыфметычныя дзеянні над лікамі з плаваючай кропкай патрабуюць, акрамя выканання аперацыі над мантысай, пэўных аперацый над парадкамі (параўнання, складання, аднімання).
Формы прадстаўлення лікаў у персанальным камп’ютары
Інфармацыя ў памяці ЭВМ захоўваецца і апрацоўваецца ў двайковай сістэме злічэння. Непадзельнай найменшай адзінкай захавання інфармацыі з’яўляецца адзін біт, г. зн. двайковы разрад, які можа прымаць значэнні 0 ці 1. Група з 8 бітаў называецца байтам. Уся аператыўная памяць складаецца з байтаў, якія нумаруюцца з 0. Паслядоўнасць у 1024 байты называецца 1 кілабайтам (1 кбайт = байты); 1 мегабайт = 1024 кбайты (1 Мбайт = байты), 1 гігабайт = 1024 Мбайты (1 Гбайт = байты), 1 тэрабайт = 1024 Гбайты (1 Тбайт = байты), 1 петабайт = = 1024 Тбайты (1 Пбайт = байты), 1 экзабайт = 1024 Пбайты (1 Эбайт = = байты).
Адрасам любога данага лічыцца адрас (нумар) самага першага байта поля памяці, вылучанай для яго захавання.
Форма запісу даных у памяці ЭВМ называецца ўнутраным прадстаўленнем даных. У ЭВМ прымяняюць дзве формы прадстаўлення лікаў: з фіксаванай і з плаваючай кропкай.
Захаванне лікаў з фіксаванай кропкай
Для захавання інфармацыі ў аператыўнай памяці служыць ячэйка. Існуюць ЭВМ, у якіх ячэйка мае пастаянную даўжыню, у ПК – пераменную, найменшая даўжыня – 1 байт. Бываюць ячэйкі на 2, 4, 6, 8, 10 байтаў. Ячэйка ў 2 байты называецца словам, у 4 – двайным словам, у 1 байт – паўсловам. Будзем лічыць, што байты размяшчаюцца так (k = 2, 4, 6, 8, 10):
Байт 1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
... |
k |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пры прадстаўленні лікаў з фіксаванай кропкай месцазнаходжанне кропкі фіксуецца ў пэўным месцы ячэйкі адносна разрадаў ліку.
Кожны біт мае сваю вагу ў байце. Калі ў байце кропка зафіксавана справа і выкарыстоўваецца бяззнакавая форма захавання цэлых дадатных лікаў, то біты маюць вагу ў адпаведнасці з наступнай схемай:
Біт 7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
0 |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Вага біта 27 |
26 |
25 |
24 |
23 |
22 |
21 |
20 |
Гэтым метадам прадстаўляюць цэлыя лікі.
Выкарыстоўваюць два варыянты прадстаўлення цэлых лікаў: са знакам і без знака. У першым выпадку для кода знака вылучаюць «знакавы» разрад (звычайна крайні злева) і захоўваюць там 0 ці 1 па наступнай схеме:
Біт 7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
0 |
||||||||
Знак |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Вага біта |
26 |
25 |
24 |
23 |
22 |
21 |
20 |
Калі ж месцазнаходжанне кропкі фіксуецца перад старэйшым разрадам, тады вага разрадаў у байце будзе іншай.
Біт 7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
0 |
||||||||
Знак |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Вага біта |
2–1 |
2–2 |
2–3 |
. . . |
2–7 |
У гэтым фармаце могуць быць прадстаўлены лікі – правільныя дробы.