lect3_m1_vt_mrtus_CS_niy37
.pdfТаблица 1.35
|
|
Таблица кодирования ПЗУ |
|
||||||
|
C |
J K Q1 |
Q0 |
a1 a0(Q) |
Q |
|
|||
|
a4 |
a3 |
a2 |
a1 |
a0 |
Q1 |
Q0 |
Q2 |
|
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
* |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
* |
3 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
4 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
5 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
* |
6 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
|
7 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
* |
8 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
9 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
* |
10 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
* |
11 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
12 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
13 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
* |
14 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
* |
15 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
16 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
17 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
* |
18 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
* |
19 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
20 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
21 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
|
22 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
* |
23 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
* |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
J K Q1 |
Q0 |
a1 a0(Q) |
Окончание табл.1.35 |
||||
|
C |
Q |
|
||||||
|
a4 |
a3 |
a2 |
a1 |
a0 |
Q1 |
Q0 |
Q2 |
|
24 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
* |
25 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
* |
26 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
|
27 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
28 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
* |
29 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
|
30 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
|
31 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
* |
Из табл.1.35 легко получить таблицу, удобную для оператора, про- |
|||||||||
граммирующего ПЗУ (здесь не приводится). |
|
|
|
1.8.Описание законов функционирования триггеров
спомощью диаграмм двоичного решения
Диаграмма двоичного решения (ДДР) (Binary Decision Diagram - BDD) - это ориентированный ациклический граф, обеспечивающий краткое и полное представление сложных функций алгебры логики, описывающих комбинационные или последовательностные цифровые системы [4]. На рис.1.67 представлены ДДР для наиболее распространенных типов триггеров.
Qt+1 = St+1 + Rt+1·Qt
St+1·Rt+1 = 0
|
|
|
S |
|
R |
T |
1 |
|
0 |
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
R |
S |
1 |
0 |
1 |
0 |
|
||||
|
а |
1 |
0 |
Q |
|
|
|
|
|
|
Qt+1 = Сt+1·Qt + Ct+1·St + Rt·Qt |
|||
|
St+1·Rt+1 = 0 |
|
|
|
|
|
|
|
C |
|
|
|
1 |
0 |
R |
T |
|
S |
Q |
|
|
|
||
C |
|
1 |
|
0 |
|
|
|
|
|
S |
|
R |
|
R |
|
1 |
0 |
1 |
0 |
|
в |
1 |
0 |
Q |
|
|
|
|
Qt+1 = St+1 + Rt+1·Qt
St+1 + Rt+1 = 1
|
|
|
|
|
S |
|
R |
T |
|
1 |
|
|
0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
|
R |
S |
|
|
1 |
0 |
1 |
0 |
|
|
|
||||
|
|
б |
Q |
0 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Qt+1 = Сt+1·Qt + Ct+1·St+1 + Rt·Qt |
|||
|
|
|
St+Rt = 1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
C |
|
|
|
|
1 |
|
|
0 |
R |
T |
|
Q |
|
|
S |
|
|
|
|
|
||
C |
|
|
|
|
1 |
0 |
|
|
|
|
|
|
|
S |
|
|
|
|
R |
R |
|
1 |
0 |
1 |
0 |
г |
Q |
0 |
1 |
|
|
|
|
|
Рис.1.67. Диаграммы двоичного решения
Qt+1 = R |
R |
t+1·Qt + R t+1·R t+1 |
|
|
R |
S |
|
|
|
RR |
|
|
|
1 |
0 |
T |
|
0 |
|
|
|
||
RR |
|
|
RS |
RS |
|
|
|
|
1 |
0 |
|
д |
|
1 |
Q |
|
|
|
Qt+1 = ERt+1·Qt + ESt+1·Qt+ERt+1·ESt+1
|
|
|
ER |
|
|
T |
1 |
|
0 |
ER |
|
|
|
|
|
ES |
|
ES |
|
ES |
|
|
||
0 |
1 |
0 |
1 |
|
|
0 |
|
Q |
1 |
|
|
|
|
ж
|
Qt+1 = S t+1 |
+ S |
t+1·Qt |
|
|
S |
|
R |
|
|
|
|
SS |
|
|
|
1 |
0 |
|
|
T |
1 |
|
|
SR |
|
|
||
|
|
SR |
|
|
SS |
|
|
1 |
0 |
|
е |
|
0 |
Q |
|
|
|
|
|
|
Qt+1 = Jt+1·Qt + Kt+1·Qt |
|
||
|
|
|
J |
|
|
TT |
1 |
0 |
|
J |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
K |
K |
|
K |
|
1 |
0 |
1 |
|
|
|
|
|||
|
Q |
1 |
0 |
Q |
з
Рис.1.67. Продолжение
Qt+1 = Ct+1·Qt +Kt·Qt +Ct+1·Jt·Qt
J |
TT |
|
|
C |
C |
|
|
1 |
0 |
|
|
|
|
|
K |
|
|
J |
Q |
|
|
|
||
|
|
1 |
|
0 |
|
|
K |
|
K |
|
1 |
0 |
1 |
0 |
|
Q |
и 1 |
0 |
Q |
|
Qt+1 = Tt+1 ·Qt+ Tt+1·Qt |
|||
|
TT |
|
|
T |
|
|
|
|
|
|
T |
|
1 |
0 |
|
|
|
||
|
|
л |
Q |
Q |
|
|
|
|
Qt+1 = St+1+Rt+1(Ct+1·Qt +Kt·Qt +Ct+1·Jt·Qt)
R |
TT |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
S |
J |
|
|
|
1 |
0 |
|
|
|
|
||
C |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
R |
|
|
|
|
|
|
|
K |
|
|
|
1 |
0 |
|
|
|
|
||
S |
|
|
|
|
0 |
|
|
|
|
C |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
0 |
|
|
|
|
J |
Q |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
0 |
|
|
|
K |
|
K |
|
|
1 |
0 |
1 |
0 |
|
|
Q |
1 |
0 |
Q |
|
Рис.1.67. Продолжение
|
Qt+1 = Ct+1·Qt+Ct+1·Dt·Vt |
|
C |
TT |
C |
|
||
T |
1 |
0 |
|
|
|
|
T |
Q |
|
|
|
|
1 |
0 |
Q
м
Qt+1 = Ct+1 ·Qt+ Ct+1·Dt
T
D
C
C
1 0
D Q
D TT
C н
Рис.1.27. Окончание
& T D
V
C
& TT D
V
C
Qt+1 = Ct·Qt+Tt+1·Qt+Ct·Tt+1·Qt
C
1 0
V Q
1 0
0
о
Для удобства восприятия диаграмм они оформляются рядом с функциональным обозначением триггера, закон функционирования которого отражают. Если какой-либо входной сигнал (например С или Т) обозначен как динамический, то символ 1 говорит о том, что сигнал активный, а символ 0 - неактивный. Диаграммы двоичного решения завершаются либо константами 0 или 1, либо финишными переменными Q или D.