19. Янка Маўр – апавядальнік.

(І.М. Федараў) – апавядальнік. Тэматыка, праблематыка апавяданняў “Слезы Тубі”, “Лацароні”, “Незвычайная прынада”, “Максімка”, “Шчасце” і інш.

Прыгадваючы гіст. стварэння апавяд.“Слезы Тубі”,Маўр зазначыў,што сюжэт гэтага твора яму падказала легенда,у якой жэмчуг-скамянелыя слезы,слезы пакутнікаў,якія для багатых белых паноў ныраюць за жэмчугам на дно мора.Герой тв.-не дарослы,а маленькі шукальнік жэмчугу-хлопчык Тубі,чым узмацніў гуманіст.гучанне твора.Маўр адкрыта выяўляе сваю сімпатыю да хлопчыка(Тубі ўважлівы да бацькоў,блізкі да прыроды).Пра трагічную смерць Тубі сказана 1 фразай,якая ўзрушвае чытачоў.Больш подрабязна сказана пра тое,што было потым:эпізод,калі прагныя гаспадары,не зірнуўшы на астанкі Тубі,кінуліся да кошыка з жэмчугам.Пісьменнік абурыны бяздушшам гаспадароў,і падбірае адпаведныя сл.:рукі-лапы,акцэнтуе ўвагу на стане драпежных гаспадароў.Зараз няма каланізатараў,і час не той,але гэтае апавяданне актуальнае і сення,бо ва ўсе часы не губляе значэння праблема чалавечнасці,правоў асобы,шчасця дзяцей.

Гучыць яна і ў апавяданні”Незвычайная прынада”.Аўтар пераносіць юных чыт. у Індыю,якая была тыда англ.калоніяй.Народ яе гібеў ад галечы.З абурэннем піша М. пра англ.містэраў Блэнсфорфа і Гопкінса,якія выкарысталі ў якасці прынады на кракадзілаў-дзяця,у выніку яно засталося калекам.У творы гучаць словы спачування,пратэсту,як выбухі болю.

Апавяданне «Лацарронi» аб беспрытульнасцi.. Адлюстроӯваецца iтальянскi горад Неапаль. Галоӯны герой хлопчык Джузэпе ловiць манеткi, якiя паны кiдаюць у ваду. Заканчваецца апавяданне тым, што Джузэпе знаходзiць свайго старэйшага брата.

Свае апавяд.“Шчасце”сам пісьменнік назваў эцюдам.назвай і зместам ен адпавядае атмасферы першых пасляваенных месяцаў.Дарослы і хлопчык сустрэліся на мосце.Радасцю поўняцца іх сэрцы.Дарослы бачыў,што твар хл-ка свяціўся радасцю і шчасцем,але гэтую радасць ен разумеў па-свойму.Аказалася,што добры настрой хл-ка тлумачыўся новай(каляной.з казырком)шапкай.Хл-ку вельмі хацелася,каб дарослы заўважыў шапку.А ен не бачыў.Хлопчык не вытрымаў і сказаў пра шапку.Эцюд заканчваецца слаўна:зноў шчаслівыя героі разышліся па сваім шляхам.Псіхалагічна матываваны кожны рух душы герояў.

З тэмай ВАВ звязаны змест псіх.навелы“Максімка”.Вельмі далікатна раскрыты перажыванні малога Максімкі,бацька якога загінуў у баях пад Сталінградам,а маці закатавалі фашысты.Хл. быў упэўнены,што яны жывыя і ў дзіцячым доме штодзенна ішоў сустракаць іх.Сюжэт твора,нягледзячы на драматычныя сітуацыі,заканчваецца добра.Гэты твор зваляваў і хвалюе шчырасцю,багатай вобразнасцю.тонеім пракнікненнем у свет дзіц.мар,клопатаў,болю,радасці.

У апавяд.“Бярозавы конь”раскрыта казачная здольнасць дзіц.фантазіі ператвараць звыч.ў чароўнае(напр.:зараснікі чароту-у джунглі,а бярозавы дубчык-у каня.На такім кані гарцуе 6-гадовы хл.Толя.На гэтым кані ен імчыць ва ўвесь дух,узнімаецца на дыбы.Па ўсім відаць:пісьменнік любуецца хлопчыкам,сваім настроем далучаны да гульні,якую ні раз назіраў ў жыцці.