SENTENTIAE
1. Omne principĭum difficĭle. – Всякое начало трудно.
2. Repetitĭo est mater studiorum. – Повторение – мать учения.
3. Quidquid discĭs, tibi discĭs. – Чему бы ты ни учился – учишься для себя.
4. Non scholae, sed vitae discĭmus. – Не для школы, но для жизни мы учимся.
5. Historĭa est magistra vitae. – История – учитель жизни.
6. Scientĭa potentĭa est. – Знание – сила.
7. Experientĭa est optĭma magistra. – Опыт – лучший учитель.
8. Exemplis discĭmus. – На примерах учимся.
9. Terra incognĭta. – Земля неизвестная.
10. Littĕra scripta manet. – Написанная буква остается.
11. Persona grata. – Желательная личность.
12. Tabŭla rasa. – Чистая доска.
13. Aqua vitae. – Вода жизни.
14. Aurora musis amica. – Аврора – музам подруга.
15. Nota bene! – Обрати внимание!
16. Vale et me ama! – Прощай и люби меня!
17. Majori cedĕ! – Уступай старшему!
18. Nemĭnem laedĕ! – Никому не вреди!
19. Memento, quia pulvis es! – Помни, что ты – прах.
20. Carpĕ diem! – Лови день!
Текст 1. De Italiа
Italia est terra Europae. Incŏlae Italiae sunt nautae, agricŏlae, ruricŏlae. Nautae navĭgant. Nautae procellas non timent. Stellae noctu nautis viam indicant. Agricŏlae agrum colŭnt. Ruricŏlae vaccas pascŭnt.
Italia habet insŭlas. Sicilia est insŭla Italiae. Sicilia est magna insŭla Europae inter Italiam et Africam sita. Incŏlae Siciliae agricŏlae et nautae sunt. Agricŏlae arant et colŭnt terram. Sicilia uvis clara est. Uva Siciliae bona et magnifica est.
Italia est patria poētarum magnarum. Poētae Italiae gloriam parant. In Italia est Roma. Roma antiquum oppĭdum Italiae est.
Текст 2. De deis antiquis
Romani antiqui multos deos deabusque colŭnt. In eorum numĕro sunt Neptunus, Mercurĭus, Proserpina, Vesta. Maxĭmus et optĭmus est Juppiter. Juppiter est deus caeli et terrae. Neptunus domĭnus Oceani et fluviorum est, in Oceano habitat. Mercurĭus deus mercaturae est. Etĭam is nuntĭus deorum est. Vesta dea foci domus est. Dei inferorum sunt Pluto et Proserpina. Diana est dea lunae et item dea silvarum est. Diana sagittas habet. Sagittis Diana bestĭas silvarum necat. Minerva dea littěrarum et pugnarum est.
In Italia sunt multae statŭae deis deabusque. Romani deis sacrificant. Poētae Romani fabŭlas de deis scribŭnt.
Текст 3. De deis Graecorum et Romanorum
Romani antiqui multos deos colebant, in eorum numĕro: Neptunum, Mercurĭum, Proserpinam, Vestam. Multis deis deabusque apud aras et in templis sacrificabant. Maxĭmus et optiĭmus erat Juppiter, deus caeli et terrae. Poētae antiqui Jovem patrem deorum et homĭnum vocabant. Dei et homĭnes Jovem timebant. Juppiter in Olimpo habitabat et cum fratrĭbus mundum gubernabat. Fratres Jovis erant Neptunus et Pluto. Neptunus domĭnus Oceani et fluviorum erat, in Oceano habitabat. Pluto deus inferorum erat. Mercurĭus deus mercaturae erat. Mercurĭus Maĭae et Jovis filĭus erat. Ex opinione Romanorum Mercurĭus anĭmos mortuorum ad infĕros ducebat. Incŏlae Romae Mercurĭo linguas bestiarum sacrificabant. Apollo erat filĭus Jovis et frater Dianae. Dea Latona Apollinis et Dianae mater erat. In tutēla Apollinis erant poētae. Comĭtes Apollinis erant Musae. Musa historĭae Clio erat. Melpomene – Musa Tragoedĭae et lyricorum, Thalĭa – Musa Comoedĭae et bucolĭcis erant. Terpsichore saltatiōnem amabat.
In Italia erant multae statŭae deis deabusque. Poētae Romani fabŭlas de deis scribebant.
Текст 4. De Cicěrone
Multi erant oratores clari in Graecĭa et in Italĭa. Inter eos Cicěro erat.
Marcus Tullĭus Cicěro clarus vir Romanus est. Cicěro in Arpino natus est. Tuscŭlum - oppĭdum parvum est. Cicěro Tuscŭlum saepe visĭtat, ibi villam pulchram habet. In illa villa Cicěro cum amicis saepe de philosophĭa dispŭtat.
Cicěro filĭum et filĭam habet. Tulliōlam filĭam et Marcum filĭum valde amat. Tullĭus Marcum vocat: “Marce, propěra ad me!” Puer propěrat, et Tullĭus filĭo librum pulchrum dat. Marcus Tulliōlae librum monstrat.
Titus Marcum visĭtat. Titus Marci amicus est. Marcus amico quoque hunc librum novum monstrat. Pueri fabŭlas legŭnt.
Servi multi in villa opulenti viri labŏrant. Alĭi domĭni severi sunt - servos saepe vitupěrant et puniŭnt. Alĭi domĭni boni sunt. Servi severos domĭnos non amant, sed timent. Bonos domĭnos servi laudant et amant. Marcus Tullĭus Cicěro multos servos habet. In eorum numěro Tiro est. Tiro est secretarĭus Ciceronis.
Olim Marcus rogat: ”Ubi Tiro est?”. Pater respondet: “Tiro in cubicŭlo suo manet, nam aeger est”.
Tullĭus medĭcos vocat et rogat: “O, viri bоni! Servum meum curate! Tiro vir bonus, doctus et amicus meus est”. Medĭci periti servum curant. Cicěro medĭcis gratĭas agĭt et praemĭum dat.