- •Вопрос №1 Мовы мира и их классификация.
- •Вопрос №2 Мова, её функции и уласцивасци.
- •Вопрос №3 Мауленне, яго функцыи и тыпы.
- •Вопрос №4 Вусная и письмовая формы мовы.
- •Вопрос №5 Формы белорусской национальной мовы: литаратурная и дыялектная.
- •Вопрос №6 Систэмы норм беларускай литаратурнай мовы.
- •Вопрос №7 Гисторыя узникнення развицця беларускай мовы.
- •Вопрос №8 фанетыка и яе адзинки.
- •Вопрос №10 Гуки беларускай мовы и их класификацыя.
- •Вопрос №11 Фанетычныя асабливасци беларускай мовы.
- •Вопрос №12 Фанетычныя працэсы беларускай мовы.
- •Вопрос №13 Правапис о, э, а.
- •Вопрос №14 Правапис е, ё, я.
- •Вопрос №15 Правапис спалучэнняу галосных у иншамоуных словах.
- •Вопрос №16 Правапис д-дз, т-ц.
- •Вопрос №18 Правапис спалучэння зычных на стыку кораня и суффикса.
- •Вопрос №19 Правилы написання литар на стыку прыстауки и кораня.
- •Вопрос №20 Правапис прыстауных зычных и галосных.
- •Вопрос №21 Правапис змякчальнага мяккага знака.
- •Вопрос №22 Правапис раздзяляльнага мяккага знака и пастаноука апострафа.
- •Вопрос №24 Спосабы утварэння новых слоу.
- •Вопрос №25 Паняцце часцины мовы. Роля часцины мовы у сказе, их месца.
- •Вопрос №26 Самастойныя часцины мовы и их агульная характарыстыка.
- •Вопрос №28 Правапис суфиксау назоуникау.
- •Вопрос №29 Правапис складаных назоуникау (разам, праз злучок).
- •Вопрос №30 Правапис складаных прыметникау (разам, праз злучок).
- •Вопрос №31 Правапис складаных прыслоуяу (разам, праз злучок).
- •Вопрос №32 Личэбник: асабливасци ужывання, правапис, скланенне.
- •Вопрос №33 Дзеяслоу. Асабливасци спражэння дзеясловау.
- •Вопрос №34 правапис суфиксау дзеясловау.
- •Вопрос №35 Дзеепрыметник, Яго утварэнне и ужыванне.
- •Вопрос №36 Дзеепрыслоуе, яго утварэнне и ужыванне.
- •Вопрос №37 Словазлучэнне. Виды сувязи слоу у словазлучэнни.
- •Вопрос №39 Сказ. Тыпы сказау па мэце выказвання, паводле будовы.
- •Вопрос № 40 Просты сказ
- •Вопрос №41
- •Вопрос 42
- •Вопрос 43
- •Вопрос№ 45
- •Вопрос №53
- •Вопрос№54
- •Вопрос №55
Вопрос №26 Самастойныя часцины мовы и их агульная характарыстыка.
Самастойныя часцины мовы – гэта часцины мовы, якия маюцьпэунае самастойнае значэнне (называюць прадметы, их колькасць, якасць, дзеянне и выконваюць ролю членау чказа – назоуники, прыметники, личэбники, дзеясловы, прыслоуи, а таксама займенники.
Самастойныя часцины мовы падраздзяляюцца на скланяльныя, япрагальныя и нязменныя.
Вопрос №28 Правапис суфиксау назоуникау.
Суффиксальным спосабам утвараюцца назоуники ад розных часцин мовы: назоуникау, дзеясловау, прыметникау, личэбникау, займенникау, прыслоуяу. Суфиксальныя назоуники могут абазначаць асобу, канкрэтныя прадметы, прастору, адцягненае дзеянне, стан, прымету, сукупнасць прадметау, адзинкавасць, называць маладых истот. Сярод суфиксау назоуникау ёсць прадуктыуныя – з дапамогай их актыуна утвараюцца новыя словы и непрадуктыуныя – яны не выкарыстоуваюцца для утварэння новых слоу. Пры утварэнни назоуникау СА значэннем асобы па роду заняткау прадуктыунасць маюць суффиксы чык (шчык). Назоуники, якия называюць асобу па прыналежнасци да грамадскай арганизацыи, вучэння, светапогляду, актыуна утвараюцца суффиксами ец. Назоуники-характарыстыки асоб (паводле уласцивасци, знешних прымет)часта утвараюцца суффиксами ник. Назву асоб и иншых истот жаночага полу утвараюцца пры дапамозе суфиксау к-а, их-а, иц-а, ин-я ад адпаведных назоуникау мужчынскага роду. Назоуники-назвы прадметау, памяшканняу и г.д. утвараюцца суффиксами ник. Абстрактныя назоуники СА значэннем дзеяння утвараюцца ад дзеясловау суффиксами нн-е, енн-е. Зборныя назоуники маюць суффиксы ник, няк. Назоуники СА значэннем адзинкавасци утвараюццца суффиксами ин-а, инк-а, к-а. Назоуники-назвы маладых истот маюць суффиксы ян-я (ан-а).
Вопрос №29 Правапис складаных назоуникау (разам, праз злучок).
Разам: 1) складаныя назоуники, утвораныя з дапамогай злучальных афиксау, а таксам аз першай скарочанай часткай, 2) геаграфичныя назвы з другой часткай (горад, град, горск), 3) складаныя назоуники з першыми иншамоуными частками ( авия, агра, бия, вела, гидра, микра, неа).
Праз злучок: 1) складаныя назоуники, утвораныя спалучэннем самастойных слоу, 2) складаныя назвы адзинак вымярэння, 3) складаныя прозвишчы, утвораныя з дзвюх уласных назвау, 4) геаграфичныя назвы, якия складаюццца з двух назоуникау и прыметника, 5) геаграфичныя назвы – спалучэнни назоуникау з прыназоуникам, 6) назоуники з першай часткай иншамоунага паходжання, 7) назоуники з першай часткай пау и другой – уласным именем.
Вопрос №30 Правапис складаных прыметникау (разам, праз злучок).
Разам: 1) якия утвораны спосабам словаскладання, 2) якия утвораны суфиксальна-складаным спосабам ад спалучэння назоуника и залежных ад яго слоу.
Праз злучок: 1) прыметники, утвораныя асноваскладаннем ад двух ци больш прыметникау, 2) прыметники з першай часткай заходне, усходне, пауднёва, пауночна, якия абазначаюць напрамки свету ци уваходзяць у састау геаграфичных назвау, 3) прыметники, утвораныя з двух назоуникау, а таксама ад назоуникау, што пишуцца праз злучок.