Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

МОVА №3

.pdf
Скачиваний:
4
Добавлен:
18.03.2015
Размер:
6.72 Mб
Скачать

верасень 2013 №3

MO A

Слова да слова - будзе мова...

Пад гарбату

Добры

пачатак

пал

 

 

 

 

 

У гэтым

 

 

наш

 

 

 

 

 

 

 

 

годзе на

 

 

факультэт

паступіла каля 60

 

 

 

 

о

ва

справы!

установы.

Няважна,

 

чалавек.

У кожнага з іх былі

 

 

 

Танка! І,

 

якімі крытэрыямі

кіраваліся

 

свае матывы пры

 

 

канешне ж,

мы не ўпусцілі

 

 

 

 

 

 

 

выбары навучальнай

 

 

 

 

 

 

 

абітурыенты, важна тое, што яны

 

 

ПЕРШАКУРСНІКАМІ.У

гэтым

 

 

магчымасць паразмаўляць з

надзеяй і светлай

абралі наш любімы

БДПУ імя М.

торыя

выпускнікішкол

 

кароценькімінтэрв’ю,

 

 

 

будучыняй

нашага

 

2013года

 

 

 

 

шаноўныячытачы,вы

 

 

факультэта, з

 

 

 

 

 

 

 

 

выбралінашуніверсітэт.

 

 

 

зможацедаведацца,па

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

якойпрычыненека-

ПАЛИНА ЦІХАНСКАЯ 12 група

[«Руская мова і літаратура»]:

«У11-ымкласе,якіўбольшасці выпускнікоў, паўстала пытанне з выбарам прафесіі. Мама прапаноўвалазасвоіцьмнеспецыяльнасць эканамічнага характару, а таксама раіла пайсці вучыцца на юрыста. Але я разумела,штогэтанемаё.Мнехацелася пайсці або ў медыцынскі, або ў педагагічны. А ўсё ж спынілася на педагагічнай спецыяльнасці. Дарэчы, БДПУ мне дужа спадабаўся ў дзень адчыненых дзвярэй».

ВАЛЕЎЧЫК ТАЦЦЯНА 11 група,

[«Беларуская мова і літаратура»]:

«Мне вельмі падабаецца беларускаямова,датагож

яхачу быць настаўнікам. Таму сваю спецыяльнасць

яабрала свядома. Ніякі іншы ўніверсітэт, акрамя БДПУ, нават і не разглядала. Я рада цікавым заняткам, добраму стаўленню выкладчыкаў».

ГАННА КАТОВІЧ 12 група

[«Руская мова і літаратура»]:

«Мая сястра таксама адвучылася ў БДПУ. Праўда, на іншай спецыяльнасці. А я, павінна прызнацца, ужодаўноўяўляласябеўролінастаўніцы,бояшчэ ўшколе ідэаламбылаіёсцьдлямяненастаўніца рускай мовы і літаратуры. Менавіта жыццядзейнасць гэтай жанчыны стала своеасаблівым штуршком у выбары маёй прафесіі».

АЛЯКСАНДР СНІТКО 11 група

[“Беларуская мова і літаратура. Англійская мова”]:

«ЯпрыехаўзгорадаСлоніма,штонаГродзеншчыне.Абраўягэтыцудоўныўніверсітэтбезкроплісумнення.Перавагуянадаваўанглійскаймове,боянацікавіцьмяненайперш.Усваімвыбары,яквысветлілася,непамыліўся: дастатковая колькасць заняткаў па замежнай мове, добрыя, прафесійныя выкладчыкі, сяброўская атмасфера

– што яшчэ трэба студэнту!»

Вось такія яны – нашы першакурснікі!

Гутарылі ВІКТОРЫЯ ГАБРУСЕВІЧ і ВІЯЛЕТА ВАШЧЫЛІНА

студэнцкае выданне «МОVА»

верасень, 2013

заснавальнік кіраўніцтва факультэта беларускай і рускай філалогіі

падрыхтавалі да друкутворчы калектыў 402 групы дызайн і вёрсткаПіўнева Ксенія

ілюстратары Кіслушчанка Ганна, Пацко Карына супрацоўнікі Габрусевіч Вікторыя, Вашчыліна Віялета, Кукуць Святлана, Кіслушчанка Ганна, Пацко Карына, Піўнева Ксенія

1

№3, верасень 2013 MO A

ІмпрэЗа

жыццё

4вераснянабазедзею-

чагаЦэнтралітуаністыкі

нашага

факультэта

ад-

былося

ўрачыстае

ад-

крыццё літоўскай шко-

лы.

Яе

 

прызначэнне

навучыць

этнічных

літоўцаў, якія ўжо даўно

ўсё

жывуць у Беларусі, род-

най мове.

Ініцыятарам

праекта

 

 

стала

культурна-гісторыка-

Вучыцца

асветніцкая

гарадская

грамадскаяарганізацыя

«Аб’яднанне літоўцаў

Віціс» на чале з Аль-

фрэдасам

Кершысам.

Актыўную

 

падтрым-

ку ў ажыццяўленні гэ-

тай справы аказала Амбасада Літвы і непасрэдна пасол Літоўскай рэспублікі ў Беларусі Эвалдас

Ігнатавічус.

 

 

З гісторыі цэнтра. Наш універсітэт адзін з першых у рэспубліцы з 1999 года пачаў падрыхтоўку

лінгвістаў-літуаністаў.Наборыбыліневялікімі(5-10чалавек)іправодзіўсяразнатрыгады. Ітолькі

 

ў маі 2010 года быў адкрыты Цэнтр літуаністыкі на чале з Рымай Ёнаўнай Радыгінай. На жаль, апошні набор на спецыяльнасць «Беларуская мова і літаратура. Літоўская мова.» адбыўся ў 2010 годзе. Але з нагоды адкрыцця літоўскай школы гэты цэнтр атрымаў новае жыццё. Група будучых навучэнцаў складае звыш 30 чалавек. І гэта яшчэ не мяжа!

НаўрачыстымпаседжанніпрывітаўусіхрэктарБДПУімяМ.Танка,прафесарП.Д.Кухарчык.Ёнпадкрэсліў значнасцьдадзенайпадзеідляжыццянашагаўніверсітэта.ПрафесарКухарчыквыказаўсловыпадзякіўсім прысутным: будучым навучэнцам, шаноўным гасцям і сябрам школы. У сваёй прамове Пётр Дзмітрыевіч не абышоў увагай літоўскі ўніверсітэт, з якім у нас наладжаны дзелавыя сувязі і падтрымліваюцца сяброўскія адносіны. А таксама зазначыў, што рэктарат БДПУ і надалей будзе запрашаць супрацоўнікаў Амбасады Літвы для прачытання лекцый.

Ганаровым госцем на адкрыцці школы быў пасол Літоўскай рэспублікі ў Беларусі Эвалдас Ігнатавічус. Філолаг па адукацыі, ён шчыра радаваўся адкрыццю школы. Спадар пасол прызентаваў падручнікі, беларуска-літоўскія размоўнікі, кнігі па гісторыі Літвы і аўдыёзапісы ў дапамогу навучэнцам.

Сваю падзяку ў падрыхтоўцы праекта школы і яе адкрыцці выказаў і старшыня літоўскай абшчыны Альфрэдас Кершыс.

Сярод шаноўных гасцей быў дацэнт кафедры літоўскага мовазнаўства і камунікацыі Літоўскага эдукалагічнага ўніверсітэта Відас Вальскіс. Выкладчык зачытаў віншавальную грамату ад рэктара ЛЭУ Альгірдаса Гайжуціса, а таксама падарыў Цэнтру літуаністыкі кнігу пад назвай «Шукаць. Знайсці. І не супакойвацца», якая ўяўляе сабой зборнік артыкулаў літоўскіх і замежных даследчыкаў у розных галінах навукі.

Заключным было слова дэкана факультэта беларускай і рускай філалогіі, прафесара В. Д. Старычонка. Ён, як сапраўдны сябра і мудры настаўнік, пажадаў будучым навучэнцам цярпення ў нялёгкай справе авалодання літоўскай мовай.

Надалей мерапрыемства мела працяг ужо не ў афіцыйнай, а па-сяброўску цёплай, бадай сямейнай атмасферы 415 аўдыторыі – Цэнтра літуаністыкі, дзе будучыя навучэнцы маглі абмяняцца ўражаннямі і планамі на будучыню.

ВІКТОРЫЯ ГАБРУСЕВІЧ і ВІЯЛЕТА ВАШЧЫЛІНА

2

№3, верасень 2013 MO A

ІмпрэЗа

 

 

 

 

 

л

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

i

е

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

т

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

з

Б

 

 

 

а

н

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14

ве-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

а

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

е

расня

 

Мінск-юбіляр

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Б

 

 

 

«

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

чарговы раз сабраў мінчан і гасцей

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

сталіцы на святкаванне свайго 946-годдзя.

Б

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Нягледзячы на не зусім спрыяльнае для пра-

Е

 

 

 

вядзення мерапрыемстваў надвор’е, праводзілася

 

 

 

 

 

 

 

 

 

даволі цікавая і насычаная культурная праграма.

 

А дляЗ

 

 

студэнтаў-жыхароў студгарадка і ўсіх аматараў якаснай

 

 

 

 

 

 

музыкі, у прыватнасці рока, быў арганізаваны моладзе-

 

 

 

 

 

вы канцэрт «Minsk Birthday Party», падарунак ад мінскага

i

 

 

рэспубліканскага саюза моладзі.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Пад адкрытым небам

на

пляцоўцы Студэнцкай

вёскі

 

Е

 

Л

 

 

 

ўдзельнікаў імпрэзы віталі гурты «Вектар Эга»,

 

«Без

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

паники», «SunRoad-21» і хэдлайнер канцэрта «Без

Т

 

 

 

 

 

 

 

білета».Выступоўцыстварыліцудоўнуюатмас-

 

 

 

 

 

 

 

 

феру пазітыву, святочнасці і «поўнага

А

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

адрыву»,тымсамымпаказалі,

»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

што развіццё

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

я

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

рокуўБеларусізнаходзіцца

 

 

св

 

т

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

л

 

 

 

 

 

 

на належным узроўні.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

а

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

н

 

 

 

Распачалі канцэрт песні гурта «ВЕКТАР ЭГА»

 

 

 

а

 

 

 

 

 

 

к

 

удзельніка шматлікіх фестываляў, конкурсаў,

фіналіста

у

 

у

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

к

фестывалю «Музычны спарынг 2010», «Рок Ночы 2010»,

 

ь

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ц

нацыянальнага конкурса «Новая Хваля». Салістка гурта Алена

 

Доўгая пасля выдатнага

выступлення перадала эстафету не менш

крэатыўнаму і таленавітаму гурту «SunRoad-21», пераможцу

тэле-

праекта СТВ «Звёздный ринг», які ажывіў праграму сваімі рытмічнымі песнямі.Падмацаваўімпрэзусваімхарызматычнымвыступленнемгуртстаражыла«БЕЗПАНИКИ»,яківядомынабеларускайсцэнекалядзесяці год. Цвіком праграмы быў гурт «БЕЗ БІЛЕТА», які з задавальненннем сустрэлі ўсе «безбілетнікі» (уваход на імпрэзу быў вольны). Сапсава-

наенадвор’енеперашкодзілаатрымлівацьзадавальненнеадканцэрту, конкурсаў і падарункаў.

У студэнтаў была магчымасць не толькі пазнаёміцца з рэпертуарам да гэтага невядомых гуртоў, але культурна адпачыць, далучыцца да галоўнага

свята сталіцы.

 

 

3

№3, верасень 2013 MO A

ЗаМова

«МOVA» ўлетку не толькі адпачывала, але і плённа працавала. Усе мы ведаем, які цяжар ляжыць на плячах важатых у летніку. Але, каб не напружваць вас негатывам, мы ў адвольнай форме выкладзем самыя вясёлыя выпадкі з архіву памяці маладых выхавацелек.

Пакуты выхавацелек

Моя красотка

Дзеці кожны дзень прыносяць – прыемныя і не вельмі–сюрпрызы.Мнезасталосятолькіздзіўляцца дасведчанасці дзевяцігадовых дзяцей у справах любоўных. Ужо на другі дзень змены да мяне ў рукі трапіў замілавальны да абсурду любоўны ліст, адрасаваны адной з нашых дзяўчынак. Ніжэй прадстаўленыдадзенылістуарыгінальнымвыглядзе.

Ніколінедумала,штомілынапершыпоглядхлопчык Серегей, будзе такім палкім. Адразу мы пасмяяліся, а потым стала страшна. Нават давялося патэлефанаваць бацькам. Крыху пазней мне спала на думку, што ён – малайчына – гэты Серегей. Ад шматлікіх дарослыхлюдзейтакогаадкрытагааб’яўленнясваіх пачуццяў не дачакаешся. Трэба было жыць яму ў дзевятнаццатым стагоддзі і пісаць лісты дзяўчынам накшталт гераінь раманаў Джэйн Осцін.

КСЕНІЯ ПІЎНЕВА

Сон важатага

Падканецлетнікавайзменыважатыястомленыя. Думкі аб дзецях не пакідаюць іх ні днём наяве, ні ноччу ў снах. Поўнач. Маладая выхавацелька, яшчэ не распранутая, спала седзячы над нейкім дызайнерскім праектам для творчага конкурса. Шчака запэцканая ў клей ПВА. Можна было толькі здагадвацца, які сон яна бачыць. У пакой ціха ўваходзіць калега, Марына Аляксандраўна, і мякка штурхае за плячо.

-Ксенія Сяргееўна, ідзіце кладзіцеся на ложак. Раптоўна, нерасплюшчваючы вочы, выхавацелька сонным голасам гаворыць:

-Марына, трэба ісці…

-Куды? Ноч на дварэ, – здзіўлена чуецца ў адказ.

-Трэба, ну гэта… начальнік сказала… трэба зараз… дзяцей весці…- напаўсонна, але ўпартапрагучала ў адказ.

-Навошта? Калі? Раніцай кудысьці? Скажы дакладна! – ужо заклапочана спытала Марына Аляксандраўна.

-Ну гэта… Пачакай… Дай успомніць..

-Ну-ну, – прагучала нецерпялівае.

-Ну гэта… плот будаваць!

Тут Марына Аляксандраўна зразумела, што тут нешта не так. І ужо з падазронасцю перапытала:

-Што ты нясеш? Які плот? Прыснілася мо нешта?

-Ну жывы плот… плот… з дзяцей…

Нямая сцэна цягнулася з хвіліну, а потым пачуўся вельмі гучны смех.

-Ха-ха-ха!!! Ну і ўмора! Ідзі спаць далей – са смешынкайуголасесказалаМарына.Апотымамаль што нячутна дадала:

-Хм… з глузду з’ехаць, плот жывы з дзяцей. Каму расказаць, не павераць.

Секундай пазней да Ксеніі Сяргееўны дайшло, што яе трывожны сон нечакана перайшоў у рэальнасць. Яшчэ хвіліны дзве прыглушаныя істэрычныя смяшынкі чуліся з боку ложка такой заклапочанайвыхавацелькі.Штотолькінеробіць з намі напружаная праца.

4

№3, верасень 2013 MO A

ЗаМова

18 дзён «вайны»

(Усе гэтыя жартоўныя чатырохрадкоўі заснаваныя на абсалютна рэальных падзеях, якія адбываліся гэтым летам ў летніку N у не зусім звычайным атрадзе з дзецьмі 9-10 год)

Быў тут хлапчук цудоўны Ромка, Нейрахірургам стаць хацеў.

У абдымку ноччу спаў з мішуткам І вокам грозна зіхацеў.

Задорная дзяўчынка Лерка (навошта, і не адказаць) У сталовачцы сваю талерку Заўсёды несла паказаць.

Адам – зусім дзівосны хлопец, Такія рэчы выкідаў!

На ціхім часе ля іконы Прасіў, каб хто яго забраў...

А Ігар, хлопец невялічкі, Быў дзелавы – ў міністры хоць! На дзверы вешаў ён таблічкі: «Не ўваходзіць» і «Уваходзь».

Вось Маргарытка – гэта дзіва, Хіба такое хто паўторыць? Камень вялізны дзесь здабыла, Сказала: «Ён са мной гаворыць!»

Міцяй – спакойны, добры хлопчык, Хадзіў ды шышкі ён збіраў.

І раптам у канцы ўсёй змены Раскрыў свой талент – заспяваў.

А прыгажунька наша Сонька Ну быццам лялечка была! Усё вочы, вусны фарбавала Так, што і мама б не знайшла!

Наш Дзімка горды быў і важны, У басейн ніколі не хадзіў.

Казаў: «Нашто мне тая «ванна»? У мяне басейн больш ў два разы».

Настасся-лапачка прыгожых Сабе знаходзіла хлапцоў. Астатнім рэзка адмаўляла: «З тымі «караўкамі»? Нашто?»

А Пецька наш быў вечна хворы: «Баліць нага, баліць рука, Баліць спіна, баліць і локаць, Баліць і нос, і галава!»

Дзяўчынка сціпленькая Іра Ціхоняй-мышкаю была:

На ўсе кружкі заўжды хадзіла І нешта з цеста ўсё пякла.

А Косцік наш быў вельмі важны, Адразу бачна, што мажор.

За ім ў летнік прыязджалі Бацькі крутыя і шафёр.

Андрэй хлапчук быў вельмі здатны, Шмат чаго ведаў і ўмеў.

Па тэлевізары заўсёды Ён толькі НТВ глядзеў.

Ну а Максімка-непаседа У атрадзе камандзірам стаў. Калі дурыліся ўсе дзеці, Грамчэй за ўсіх лямантаваў.

Успамінаў засталося многа...

Вядома ж, ісціна адна: Запомніцца яна надоўга, Гэта маленькая «вайна».

ГАННА КІСЛУШЧАНКА

5

№3, верасень 2013 MO A

Ц?каVа

Twitter-

ліiтаратура

«МOVA» прапаноўваеальтэрнатыўнае, а галоўнае, вельмі хуткае, прачытанне класікі. Бо ў нашым вар’яцкім свеце час ляціць са скорасцю бутэрброда з маслам на падлогу. Нават няма хвілінкі прысесці і паглыбіцца ў шэдэўры сусветнай літаратуры.

Тэкст: СВЯТЛАНА КУКУЦЬ

6

№3, верасень 2013 MO A

ФотаПаляванне

Вокны

«МОVА» вырашыла трошкі размяць косці і папаляваць… просім прабачэння.. пафотапаляваць. Чаму менавіна фота? Мы проста кіруемся аўтарытэтным меркаваннем Шарыка. Гэта і паляванне і звяроў забіваць не трэба. «МОVА» прагулялася па гарадскіх вулачках і нахабна пазаглядвала ў вокны. Вашай увазе прадстаўлены фатаздымкі далёка не ўсе, якія мы напалявалі, бо інакш трэба б было ставіць рэйтынг на вокладку.

ПІЎНЕВА КСЕНІЯ і КІСЛУШЧАНКА ГАННА :Фота

7

№3, верасень 2013 MO A

ПаЛітра

Вiно з дзьмухаўцоў / Вино из одуванчиков / Dandelion Wine

Хто аўтар? Рэй Брэдберы

Пра што? Пра адно лета з жыцця братоў Дугласа і Тома Сполдзінгаў у 30-я гады. Пра пах дзьмухаўцоў, пра пах лета, пра пах дзяцінства. А калі прыгледзецца і не кніга гэта зусім, а машына часу. Разгортваеш, пачынаеш чытаць і раптам на другой старонцыбац!- І табе дванаццаць! І ў цябе ў запасе усё лета! Тут пануе атмасфера дзяцінства як іншай дзяржавы, дзе ніхто не верыць бабулям, што яны калісьці былі маленькімі, дзе есці хлеб у лесе ў сто разоў смачней, дзе ноч нараджаецца з ценяў лясных дрэў.

Чаму не для дзяцей? Глыбокі філасофскі падтэкст.

Кнiгi для дзяцей

не для дзяцей

Вашай увазе прадстаўлены мастацкія творы замежных пісьменнікаў, у якіх галоўнымі героямі выступаюць дзеці і падлеткі. Мастацкія творы, якія, на думку шырокага кола людзей, з’яўляюцца далёка не дзіцячымі, бо яны насычаны дарослым жыццём, глыбокімі філасофскімі думкамі, бо іх трэба часцей за ўсё чытаць паміж радкоў. А я насуперак такому меркаванню вам, паночкі, як будучым настаўнікам і філолагам, магу сказаць: чытайце самі і райце малодшаму пакаленню. І нібы па-сакрэту намякніце, што гэта кнігі для дарослых. Так хутчэй прачытаюць, бо забароннае вабіць.

Добра быць ціхоняй / Хорошо быть тихоней / The Perks of Being a Wallflowe

Хто аўтар? Сцівен Чбоскі

Пра што? Гісторыя амерыканскага падлетка Чарлі з эпохі 90-х гадоў. Ён не нігіліст,амямля.Ёнзалішненаіўныдлясваіх15-цігадоў,алеразумныіначытаны. Выказвацца і заслугоўваць сабе месца пад сонцам не спяшаецца. Ці не ўмее. Ці з ветлівасці прапускае іншых людзей наперад. Жыццё Чарлі не вельмі простае, як можа падацца ўпачатку. У яго свеце ёсць месца наркотыкам, паленню, п’яным вечарынам. Але ён касмічна адзінокі, хаця побач з ім – яго сям’я і сябры.

Чаму не для дзяцей? У кнігарнетвор выстаўлены з паметай на вокладцы +18 і ўваходзіць у спіс самай вядомай забароненай літаратуры ў ЗША.

Уладар мух / Повелитель мух / Lord of the Flies

Хто аўтар? Уільям Голдынг

Пра што? Кніга не пра мух. Яна пра тое, што было б, калі дзяцей высадзілі на бязлюдны востраў і далі б ім кап’ё ў рукі. Пра тое, як жыццё без правілаў вяртае чалавека – асабліва маленькага чалавека – у першабытнасць. Пра тое, як з вуснаў падлеткаў,перамазаныхфарбай,вырываецца:“Зверабі!Глоткурэж!Выпусцікроў!”

Чаму не для дзяцей? Калі б, напрыклад, я прачытала кнігу ў 12 год, я б нічога незразумелаіспалохаласядапарасячагавіску.Калібяпрачыталакнігуў15год,яб таксама нічога не зразумела, а героі выклікалі б у мяне дзікую антыпатыю. Зараз жа я зразумела ўсё і мне зноў страшна. Толькі ўжо за чалавецтва.

8

№3, верасень 2013 MO A

ПаЛітра

Забіць перасмешніка / Убить пересмешника / To Kill a Mockingbird

Хто аўтар? Харпер Лі

Пра што? ПранепагадахразумнуюшасцігадовуюдзяўчыкуДжын-ЛуізуФінчпа мянушцы Глазасцік. Пра Атыкуса Фінча, які гаварыў, што, каб зразумець кагосьці, трэба залезці ў яго скуру і пахадзіць у ёй. Пра тое, што дзеціне прыдуркаватыя дэбілы, яны разумеюць не менш, а часам і значна больш у пытаннях маралі, гонару і сумлення- у іх яшчэ вока не замылілася і сэрца не пакрылася ахоўнай скарынкай.

Чаму не для дзяцей? Скажам так: не толькі для дзяцей. Скразная палітычная тэматыка,апісанненедасканалайсудовайсістэмыікарцінарасавайнецярпімасці пачатку 20-га стагоддзя.

КСЕНІЯ ПІЎНЕВА

Ку-ка-рэ-ку? Сock-a-doodle-doo!

Раптам апынуўшыся ў незнаёмай краіне без ведання мясцовай мовы, можна трапіць у непрыемнае становішча. Сярод замежных жыхароў, здаецца, толькі з жывёламі можна будзе знайсці паразуменне... Ці не? Вядома, не ўсё так проста.

Каліадзвычайнагасабаківыраптампачуеценештанакшталт«wan-wan»,ведай- це: вы трапілі ў краіну ўзыходзячага сонца – у Японію. Калі ж замест звыклага «гаў-гаў» пачуеце «bow-wow», «woof» ці «arf», хутчэй за ўсё, гэта будзе арыстакратычная Англія. Англія наогул дзіўная краіна, не дазваляйце яе жыхарам вас заблытаць! Тут будзе ўсё наадварот: звычайныя качкі тут чамусьці квакаюць («quackquack»), а лягушкі прэзентуюць сябе як вадаплаўныя птушкі («сroakcroak»).

Даволі блізкімі па духу для беларусаў стануць кітайскія каровы («moū») і авечкі («miē»), зразумець якіх будзе вельмі і вельмі проста. А вось, пачуўшы недзе з-за спіны смяшкі «hiin-hiin» і «kikii», адразу, напэўна, і не пазнаеце японскага каня і малпачку.

Вытанчаныя французскія куркі (калі вам пашчасціць іх сустрэць) залапочуць «cot-cot-cot», а вось суровыя англійскія пеўні аглушаць вас сваім незразуме-

лым «сock-a-doodle-doo». «Еh-ee-eh-eh» – падазро-

на падміргне вам пеўнік з Тайланда, «üü-ürü-üüü»

прапяе певень-турак. А вось коцікі, дарэчы, амаль паўсюль будуць мяўкаюць аднолькава: «miau» у

Германіі, «mew» у Англіі, «miāo» у Кітаі і г.д.

Вельмідобра,калівынеўтрымалісяіпрамаўлялігэтыягукаперайманніпрасябе:)Авывадтутможназрабіць толькі адзін – вучыце замежныя мовы! Тады, магчыма, вы зможаце крышачку больш адкрыць для сябе гэты свет.

ГАННА КІСЛУШЧАНКА

9

№3, верасень 2013 MO A