Разновидности вискозиметров[править | править исходный текст]

Вискозиметры бывают: капиллярными, ротационными, с падающим шариком и других типов.

Капиллярные вискозиметры

Принцип действия основан на подсчёте времени протекания заданного объёма жидкости через узкое отверстие или трубку, при заданной разницедавлений. Чаще всего жидкость из резервуара вытекает под действием собственного веса, в таком случае вязкость пропорциональна разнице давлений между жидкостью, вытекающей из капилляра и жидкостью на том же уровне, вытекающей из очень толстой трубки. Если течение жидкости в приборе осуществляется только под действием тяжести (например, в вискозиметре Уббелоде), то при работе капиллярного вискозиметра определяется кинематическая (не динамическая) вязкость. С помощью капиллярного вискозиметра измеряются вязкости от 10 мкПа∙с(газы) до 10 кПа∙с. Используют вискозиметры по ASTM D 445(ГОСТ 33).

Ротационные вискозиметры

Два тела вращения, одинаковых или разных, совмещаются по осям так, что одно из них прикасается изнутри к другому (примером может послужитьсфера, вписанная в конус). Пространство между телами заполняют исследуемым веществом, и к одному из тел подаётся крутящий момент, тело начинает вращаться с угловой скоростью, зависящей от вязкости вещества (у вискозиметров, как правило, стабилизируется скорость вращения и измеряется крутящий момент). Диапазон работы стандартных вискозиметров простирается от 1 мПа·с до сотен тысяч Па·с[1]. Такой широкий диапазон измерений достижим за счёт изменения скорости вращения шпинделя от 0,01 оборота в минуту до 100, а также за счёт использования шпинделей разных размеров при разных диапазонах вязкости.

Вискозиметр с движущимся шариком

Вискозиметр основан на законе Стокса. Вязкость определяется по времени прохождения шариком некоего расстояния, чаще всего под воздействием его собственного веса. Наиболее известен вискозиметр Гепплера.

Вискозиметр с вибрирующим зондом

Основан на изменении резонансной частоты колебаний в жидкости различной вязкости. Так как частота будет зависеть и от плотности измеряемой жидкости, некоторые модели позволяют определять эту плотность независимо от вязкости, тогда как другие используют заданное известное значение плотности.

Вискозиметр пузырькового типа

Основан на определении параметров движения пузырька газа, свободно всплывающего в вязкой среде.

Гальванизация

Гальванизация - токтың аз күшімен (50 мА) өз шамасын өзгертпейтін тұрақты төмен кернеулі (80 в дейін) электр тоғын емдеу мақсатымен қолдану.

Қазіргі уақытта гальванизацияны жасау үшін тек қана желідегі ауыспалы токты түзету және тегістеу арқылы алынатын ток пайдаланады. Теріден өткен кезде гальваникалық ток эпидермистен үлкен қарсылық алады. Осы қарсылықты жою үшін ток энергиясының бірталай бөлігі ұсталынады – дәл осы токтың негізгі мөлшері кететін жерде, гальванизация үшін ең маңызды реакциялар дамиды. Ток ұлпа иондар, рН орта, жылудың арақатынасының өзгеруіне әкеледі, соның нәтижесінде ең алдымен, электродтың астында гиперемия мен дызылдатып шаншуды сезіну пайда болады. Сонымен қатар, биохимиялық белсенді заттардың бөлініп шығуы, ферменттер мен айырбас үрдістерінің күшеюі әсер ететін жерге рефлекс түрінде күшейтілген қанның құйылуына әкеледі. Токтың күші көбейген сайын және ықпалдың ұзақтығы адам шыдағысыз және токты ұзақ жібергеннен химиялық күйік пайда болғанда, дызылдату мен шаншу сезімі өседі.

Жақсы электрөткізгіштігі бар ұлпа бойынша токтың таратылуына және тереңдегі ұлпаға қарай тығыздықтың тез азайуына байланысты токтың тікелей әсері бетінен төменге қарай азайады. Гальванизация әсерінен қан және лимфа айналымы күшейеді, ұлпаның резорбциялық қабілеті жоғарылайды, ауысу-трофикалық үрдістер дем беріледі, бездердің секреторлық функциялары жоғарылайды, ауруды басатын әрекет пайда болады.

Гальваникалық ток, әсіресе бауырға қолданғанда коагулянттардың әрекетін күшейтеді және оның организмдегі бар болуын 2-4 сағатқа ұзартады. Потенцирлеу тиімділігі гальванизациядан кейін 4-6 сағат ішінде сақталады. Гальванизация барысында ең бірінші аз мөлшерде қолданған антикоагулянттардың әрекеті, керісінше азайады және кейінгі мерзімдерде (30-120мин) дамиды. Гальванизация сонымен бірге адреналинның, ацетилхолинның, тромбинның және гистаминның гиперкоагулярлық әсерін күшейтеді. Көз-желке әдісімен қолданылатын гальваникалық тоқ психотроптық дәрілердің әсерін ұзартады және ( галоперидол, седуксен, амизил, оксибутират натрия ж.б.), жағымсыз реакциялардың саны мен жиілігін азайтады.

Гальванизация жасау үстінде десенсибилизациялық дәрілер мен иммунодепрессанттардың мөлшерін азайтуға болады, себебі гальваникалық ток олардың әсерін күшейтеді, иммунологиялық үрдістері мен жалпы реакция туғызу қабілетіне жақсы әсерін тигізеді.

Гальванизацияны қолдану: инфекциялық, уландырғыш және жарақатты жаратылысы бар перифериялық жүйке жүйесінің әр түрлі бөлімдерінің аурулары мен зақымдануы (радикулиттер, плекситтер, невриттер, түрлі локализациялы невралгиялар), ми мен жұлынның, ми қабығының аурулары мен зақымдануының салдары, жарақатты, ревматикалық және айырбас жаратылысы бар вегетативті-тамырлық зақымдану, буындардың созылмалы қабынуы (артриттер) ж.б.